Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Δημοσκόπησις ποιητού παλαιοτέρα...






Θωμάς Γκόρπας, Τα ερείπια




Στην Ελλάδα
                πλειοψηφούν συντριπτικώς τα ερείπια
δεξιά κι αριστερά και μεταξύ αυτών πάλι ερείπια
όπως λόγου χάρη οι Δελφοί
                                             Ντέλφι για τους ξένους μας...
Ψυχές σωφέρ ταλαιπωρούνται
πηγαίνονας αμάξια μέσα από τοπία ονειρεμένα.
Θυμάμαι τώρα το σκληρό χώμα της πλαγιάς
που το πατούσαν άσπρα αρνιά σαν μεθυσμένα.
Παντού πωλούνται οικόπεδα παντού
πωλούνται φάρμακα ακριβά για τις αρρώστιες που δεν ήρθανε
ακόμα.
Ήδη οι "τυχεροί" και οι "έξυπνοι" ψάχνουν πυρετωδώς
μες στις αυριανές μας σκέψεις...
Ήδη αποθηκεύονται νέες πουστιές νέες ρουφιανιές και Δυστυχώς
ακόμα...
Δελφοί πού είναι λοιπόν οι γκάγκστερς
που θα διανυκτερεύσουνε στα μπιχλιμπιδωτά οτέλς σου
πού είναι των μεγαλομπακάληδων οι κόρες
που τις κατατρυπάνε εσατζήδες και ποδοσφαιριστές
πού είναι οι σαφρακιασμένοι κινηματογραφικοί αστέρες
που πίνουνε χασίσι για όλους τους μπουζουκτσήδες της Ελλάδας
πού είναι οι "κορυφαίοι" μας ζωγράφοι και ποιητές
που τους κατατρυπάνε εσατζήδες και ποδοσφαιριστές
πού είναι οι ήρωες των γαργαλάτων
πού είναι τα τέκνα των αθανάτων
παρέα με τεκνά συμμάχους και τα λαχταριστά σκυλιά τους
πού είναι ο ηλίθιος βασιλομήτωρ που μας κυβερνά
πού είναι η δανεική βασίλισσα που δεν την κυβερνά
πού είναι λοιπόν οι σκιές εκείνων που φωτίζουν
τον άνοστο μαντράχαλο και λάμπει;
Βλέπω κάποια ανθρωπάκια...σβήνουν μέσα στ' αρώματα και στα
απεριτίφ
κι όσο κι αν έψαξα την Κασταλία δεν τη βρήκα
όπου κι αν ρώτησα κανείς δεν τους θυμόνταν
τον τσαρλατάνο το Σικελιανό και την Αμερικάνα του...

Έφυγα πήγα στο Δίστομο κι έκανα γκάλοπ
ιδού τ' αποτελέσματα: Πλειοψηφούν συντριπτικώς
οι δεξιοί
            οι κεντρώοι μαζεύουν κάτι λίγα
οι περισσότεροι αριστεροί έγιναν κεντρώοι
και δεξιοί
              και οι εναπομείναντες βάλαν το κόμμα να τους βρει
δουλειά στη Λειβαδιά ή στην Αθήνα...


 * Φωτ. χαρακτικού για τον Θωμά Γκόρπα που ανήκει στην Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης Αιτωλοακαρνανίας Χρήστου & Σοφίας Μοσχανδρέου Ι. Π. Μεσολογγίου.



1 σχόλιο:

  1. Καλό το ποίημα, μα βλέπω πως πήραν, την αριστερά τα κλάματα ύστερα από την δική της υποχώρηση. Δεν κλαίνε πάνω απ' το χυμένο γάλα και δεν χρειάζεται να ελεεινολογούμε για τα χάλια του λαού, όταν συ πεφωτισμένε αριστερέ μου, έριχνες κλωτσιές στους συντρόφους σου μέσα στο μαντρί, γιατί έτυχε εσύ να κρατάς την σφραγίδα. Και (ούι... ούι..) τώρα αναθυμάσαι τα κεδκέλια που έπρεπε να κρατάς αλλά που, κρατήματα. Άντε να ξαναβάλουμε μπροστά τον Γοργοπόταμο μπας και νοιώσουμε πως υπάρχουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή