Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Ψηφίζω ΝΑΙ...


...στην Ελλάδα & στην Ευρώπη 
με αξιοπρέπεια!



 Ὁ ἐμπλεκόμενος μὲ τὸ ΝΑΙ τὸ ΟΧΙ
χάνει και τὴν ψυχὴ καὶ τὴ ζωή του
                                                             Wumen Huikai(Κίνα)*



Το "ψηφοδέλτιο του αίσχους"

                   

Η απόφαση


Ένα Φαγιούμ, Calsberg's Museum-Copenghagen [PHOTO: N.T.]

Είστε υπέρ ή κατά;
Έστω απαντήστε μ’ ένα ναι ή μ’ ένα όχι.
Το έχετε το πρόβλημα σκεφτεί
Πιστεύω ασφαλώς πως σας βασάνισε
Τα πάντα βασανίζουν στη ζωή
Παιδιά γυναίκες έντομα
Βλαβερά φυτά χαμένες ώρες
Δύσκολα πάθη χαλασμένα δόντια
Μέτρια φιλμ.
Κι αυτό σας βασάνισε ασφαλώς.
Μιλάτε υπεύθυνα λοιπόν.
Έστω με ναι ή όχι. Σ’ εσάς ανήκει η απόφαση.
Δε σας ζητούμε φυσικά να πάψετε
Τις ασχολίες σας να διακόψτε τη ζωή σας
Τις προσφιλείς εφημερίδες σας τις συζητήσεις
Στο κουρείο τις Κυριακές σας στα γήπεδα.
Mια λέξη μόνο.
Εμπρός λοιπόν: Είστε υπέρ ή κατά;
Σκεφθείτε το καλά. Θα περιμένω.


                                                             Μανώλης Αναγνωστάκης



ΥΓ(1). Τόση prοpaganda  υπέρ του όχι -ώστε ν΄ακούμε το ένα διάγγελμα πίσω από το άλλο- από τον Αλέξη και την αρχιστράτηγο Ζωή, αποφάσισα να επιστρέψω από την αργία μου και ν' αφήσω έναν πεθαμένο ποιητή της Αριστεράς -τον "ποιητή της ήττας"- να μιλήσει. Ιεροσυλία θα μου πει κάποιος.

Δεν νομίζω...

Ο πεθαμένος ποιητής δεν παίρνει θέση. Την ψυχούλα σας λεύτερη ν΄αποφασίσει την αφήνει... Αφού συλλογιστείτε λίγη από τη φρίκη που μας μέλλεται εκεί έξω...

[Αλήθεια... ο προφέσορας Βαρουφάκης, ο δόκτωρ Λαπαβίτσας κι ο σύντροφος Λαφαζάνης δίπλα στον Νικολόπουλο, τον Χαϊκάλη ή τη Ραχήλ Μακρή πως νιώθουν; Hχούν το ίδιο στ' αυτιά τους τα λόγια του ποιητή;]


 ΥΓ(2).Πολλοί καλοί μου φίλοι ψηφίζουν ΟΧΙ. Ύπουλα, διαβρωτικά όλον αυτόν τον καιρό πέφτει ανάμεσά μας ένα πέπλο όχι διαφορετικότητας -διαφοροποίησης αλλά μια αίσθηση διχασμού-διχόνοιας.

Ένας απο αυτούς μου έγραψε χτες όταν διάβασε την ανάρτησή μου: 

Αγαπητέ Νώντα,

σεβαστή η απόφασή σου και μπράβο σου που την εκφράζεις και δημόσια. Όμως, αναρωτιέμαι, το ερώτημά σου για το πως αισθάνονται κάποιοι σ/φοι "δίπλα στον Νικολόπουλο, τον Χαϊκάλη ή τη Ραχήλ Μακρή" τι νόημα έχει τώρα. Εσύ τι θα έλεγες αν σε ρώταγε κάποιος πως αισθάνεσαι δίπλα στους Βορίδη, Γεωργιάδη, Βενιζελοσαμαράδες και Λοβέρδους και στα γνωστά χρυσοπληρωμένα δημοσιογραφικά τους φερέφωνα; Δεν σε ρωτάω εγώ γιατί δεν με αφορά και ούτε μ αρέσει να ελέγχω συνειδήσεις. Κάποιος άλλος ή άλλη ίσως όμως σε ρωτήσει... Και πραγματικά δεν μ ενδιαφέρει η απάντησή σου μιας και σέβομαι την απόφασή σου όπως σου είπα. Δεν χρειάζεται όμως με βάση μια απόφασή μας να βάζουμε όσους έχουν την αντίθετη να απολογούνται για την δική τους γιατί αυτό το πράγμα μεγαλώνει τις συγκρούσεις και τα αδιέξοδα.

 Άδικο-άτοπο καλέ μου φίλε...

Πρώτα τα σ' ευχαριστώ που μ' απάντησες από τη θέση του ΟΧΙ... 

καθόλου δεν ενέταξα όσους τάσσονται υπέρ του ΟΧΙ στο στρατόπεδο των παλαβών που κυβερνούν.

Οι συγχρωτιζόμενοι μέσα στο απίθανο συνονθύλευμα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αποτελούν πια ενιαίο κομματικό μηχανισμό-συνασπισμό. Συνεδριάζουν, συνεννοούνται, συναποφασίζουν. Εγώ καθόλου δεν νιώθω δίπλα στον Άδωνι και τους λοιπούς που μου αναφέρεις. Και καθόλου δεν παίρνω γραμμή από δαύτους. Όπως κι εσύ -το ξέρω. Όπως ο Μάρκος, ο Παύλος, ο Ανδρέας, ο Μάνος, ο...η...η...  Όλοι αγαπημένοι άνθρωποι.   

Τυχαίνει απλώς με μερικούς απίστευτα αχώνευτους να ’χουμε την τούτη τη στιγμή την ίδια αντίληψη κινδύνου. Πράγμα ενδεχομένως όλως διόλου λάθος...

Για κάποιο λάθος ίσως σας μιλώ απαντώντας σε ένα δημοψήφισμα πάνω κάτι που δεν υπάρχει... [και "το ερώτημα-δίλημμα-  για να το λέμε καθαρά με τα ολίγα ελληνικούλια που γνωρίζουμε και την ελάχιστη λογική που υποτίθεται απόμεινε στο φτωχό μυαλουδάκι μας -πρέπει να το παραδεχτούμε- ανήκει στους διαλόγους του Ιονέσκο-ίσως και του Αριστοφάνη σε μεγάλα κέφια. Το ΚΚΕ πάντως κατάφερε να το μετατρέψει σε ...τρίλημμα!!] 


Καμιά δεν έχω διάθεση να υπερασπιστώ με πάθος άχρι θανάτου την άποψή μου.

Όταν έδειχνα το φαγιούμ ήθελα κάποιος να αντιλαμβάνεται εύκολα το που βρίσκομαι συνειδησιακά και συναισθηματικά αυτόν τον καιρό.



 ΥΓ(2). Δυο καλοί φίλοι έντρομοι μου έγραψαν πως το τικ στο ψηφοδέλτιο είναι άκυρο. Ο σταυρός μονάχα είναι έγκυρος.Καλά που μου το θύμισαν. Αδιάβαστη θα πήγαινε η επιλογή μου...

Σταυρόν λοιπόν! Άρατε!
 


* Ευχαριστώ τον εξαιρετικό M.Π. που μ' έστειλε το συγκλονιστικό "απόφθεγμα" [ άν έτσι ονομάζεται ότι πέφτει στο ποτήρι μας όταν στίβουμε τη ζωή...]



9 σχόλια:

  1. 'Το μόνο που πρέπει είναι οι φωνές των διανοουμένων να ακούγονται πιο δυνατά από τις φωνές των τραπεζιτών, των εμπόρων" (Ματέι Βιζνιέκ στη συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Καθημερινή με τον εύγλωττο τίτλο "Ε.Ε., η μόνη ουτοπία που λειτουργεί")
    Μπράβο, Νώντα! Και βέβαια έπρεπε να μιλήσεις, το χρειαζόμασταν όλοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δημήτρης Ιατρού
    02-07-2015 @ 00:55 Η διαφορά του ΟΧΙ του 1940 με το μεθαυριανό είναι ότι ο Μεταξάς τότε δεν έκανε δημοψήφισμα για να το αποφασίσει. Είχε τα κότσια να το πει μόνος του.
    Δυστυχώς είμαστε εγκλωβισμένοι, εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα. Ότι και να διαλέξουμε στη συνέχεια που θα περνάμε χίλιες δυο δυσκολίες οι κυβερνήτες μας και οι ξένοι (ντεμέκ εταίροι) θα λένε...εσείς το επιλέξατε! το δημοψήφισμα είναι ελιγμός του κ. Τσίπρα ώστε να γλιτώσει από το βάρος της απόφασης και την εσωτερική κρίση στο κόμμα του από την αριστερή πλατφόρμα ή και μαούνα (ο νοών νοείτω). Δεν θα ήθελα να βρεθώ στην ανάγκη να ψηφίσω. Θα το κάνω όμως για να μην αφήσω όλους τους άλλους να ψηφίσουν για μένα. Φυσικά υπό τις παρούσες συνθήκες ψηφίζω ΝΑΙ αν και το θυμικό μου θα ήθελε το ΟΧΙ γιατί οι πιστωτές με έχουν εκνευρίσει με το μαρτύριο της σταγόνας στο οποίο μας υποβάλλουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. https://www.youtube.com/watch?v=LNXvxD85jvc

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η νίκη επί του "φόβου του φόβου" [ώ φόβε!!!] είναι η βάση απ’ όπου ξεκινούν οι προσπάθειες ψυχοθεραπείας του πανικού. Αν ο π α ν ι κ ό ς σε μια απλουστευμένη -εκλαϊκευμένη του εκδοχή ορίζεται ως το σήμα κατατεθέν των νευρώσεων (και του ανεξέλεγκτου άγχους) μένει να δεχτούμε πως ο πανικός κι ο φόβος είναι αποτέλεσμα των μ α τ α ι ώ σ ε ω ν. Μου προξενεί εντύπωση πως συχνά -πυκνά στα διαγγέλματά τους ο Α. Τσίπρας και η Ζωή -ιδιοκτήτρια της Βουλής (και της ζωής μας πλέον) χρησιμοποιούν κατά κόρον μηνύματα όπως "δεν θ' αφήσουμε το φόβο να...", "δεν φοβόμαστε να φοβόμαστε" κλπ. Αυτό με κάνει να πιστεύω πως είτε έχουν τον ίδιο ψυχοθεραπευτή ή υποβάλλονται σε ομαδικό -σε γήπεδο μάλλον- ψυχοθεραπευτικό χειρισμό μαζί με τους λοιπούς εμπνευστές του αρτζιμπούρτζι δημοψηφίσματος, οπαδών της ρήξης στο όνομα του κυρίαρχου λαού.
      Ναι, αλλά προκειμένου να ξεπεράσουν αυτοί το φόβο τους δεν είναι ανάγκη ακόμα και ειδικοί (μιλώ και για μένα τον ελάχιστο) ν’ αρχίσουμε τώρα τα χάπια. Παρακαλώ λοιπόν να αφήσουμε την ιστορία του φόβου για τους ειδικούς και να παρακαλέσουμε αυτούς που έριξαν τα κάστανα στη φωτιά να σπεύσουν να τα βγάλουν κι όλας [χωρίς να τα καρβουνιάσουν παρακαλώ!]

      Διαγραφή
  4. Δια τους παραπάνω νόμιμους,βάσιμους κι αληθινούς λόγους λέω να ψηφίσω Οχι στο ΟΧΙ την Κυριακή 5 Ιουνίου μνήμη Αθανασίου του Αθωνίτου - γράφει ο Β.Π.Κ στην παρέμβασή του εδώ : http://iparemvasi.blogspot.gr/2015/07/blog-post.html#more

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχ... κι άλλος γερμανοτσολιάς. Κι άλλος κιοτής, κι άλλος ραγιάς, προσκυνημένος, φερέφωνο των μνημονίων και των δανειστών...
      Και μονο που διαβάζει Τζόϋς καταλαβαίνει κανείς με πιόν έχουμε να κανουμε.Δεκτός εν χοροίς και οργάνοις στην φοβισμένη παρέα μας κι όλοι μαζί στη μαυρη λιστα και στο μεθυσμένο καράβι (τηνη άμπελο των ποιητών...)

      Διαγραφή
    2. Και ο Β.Π.Κ είναι να φανταστείς από τα παραδοσιακώτερα στελέχη του ΚΚΕ εσωτ.- από τους προσωπικούς φίλους του Λεωνίδα Κύρκου,Σύριζα δηλονότι αυθεντικός. Όχι ιμιτασιόν όπως όλο το λυσσαλέο πασοκομάνι - με υψηλή LDL - που επέλασε στη χώρα.

      Διαγραφή