Πλασμένος για τη μακαριότητα, όμοιος με την εικόνα του Θεού,ο βασιληάς της γης ο άνθρωπος, μπήκε στο νέο βασίλειό του,/ εξοπλισμένος με αρετή, τελείως χωρίς ελαττώματα,/σε αξιοπρέπεια ένας κύριος της δημιουργίας, σε ιερότητα ένας άγγελος.
 |
| Vincent Van Gogh, "The potato eaters" , Van Gogh -Amsterndam Museum |
[...] Η καθολική αναγνώριση της αξιοπρέπειας του ανθρώπου δεν κατάφερε να αποκτήσει σημαντική πρακτική δεσμευτικότητα. Δεν διίστανται μόνον οι απόψεις σχετικά με το περιεχόμενό της, οπότε μπορεί κανείς να την αντιλαμβάνεται, όπως ο Μπαρτ, "ως ανταύγεια της τιμής του Θεού, που πέφτει πάνω στον άνθρωπο" ή από την άλλη μεριά όπως ο Καμύ, "ως ενεργητική απάντηση στην αντικειμενική έλλειψη νοήματος της ζωής", αλλά την επικαλούνται, στον ίδιο βαθμό, κοινωνικοπολιτικά συστήματα που βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση μεταξύ τους. Λόγω αυτής της πολλαπλής και αντιφατικής φιλοσοφικής και πολιτικής χρήσης της, η έκφραση "ανθρώπινη αξιοπρέπεια" έχει γίνει ένας κενός τόπος μεταξύ πολλών άλλων.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ
"Περί αξιοπρέπειας" , Εκδόσεις Ίνδικτος.
Αχ αυτός ο Κονδύλης. Τι κρίμα που πέθανε σχετικά νέος.
ΑπάντησηΔιαγραφήMoρφή. Το ελληνικό Πανεπιστημιο δεν τον θέλησε...
ΔιαγραφήΑργοτερα θριάμβευσαν οι Πελεγρίνηδες....
Το ίδιο ακριβώς αντιλαμβάνομαι πως ισχύει για τη λέξη "δημοκρατία" και την έννοιά της πλέον.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Θεωρία της σχετικότητος". Παντού...
ΔιαγραφήΚαι της κατα το δοκούν ερμηνείας.
Eλλειψη "σταθερών", βεβαιοτήτων-πεποιθήσεων ή υπερβολικη ανοχή στην αυτοαναίρεση;
Το Ελληνικό πανεπιστήμιο είναι ο πιο περίεργος εκπαιδευτικός μηχανισμός του κόσμου. Παρά τους Πελεγρίνηδες και τους Φορτσάκηδες επιμένει να υπάρχει..
ΑπάντησηΔιαγραφή