...για την ιστορία του κόσμου, για το φευγαλέο πέρασμα του ανθρώπου, για τα έργα του, για την Πύλη του Θριάμβου στην Παλμύρα που πέρασε χτες ξαφνικά την ανυπαρξία από τα χέρια των παραφρόνων "μαχητών του ISIS"... [ αποχαιρετισμός μ' ένα -σχετικό- ποίημα του Κ.Π. Καβάφη τον πάντοτε επίκαιρον! ]
Ι Ω Ν Ι Κ Ο Ν
Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματά των,
γιατί τους διώξαμεν απ’ τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.
Ω γη της Ιωνίας, σένα αγαπούν ακόμη,
σένα η ψυχές των ενθυμούνται ακόμη.
Σαν ξημερώνει επάνω σου πρωί αυγουστιάτικο
την ατμοσφαίρα σου περνά σφρίγος απ’ την ζωή των·
και κάποτ’ αιθερία εφηβική μορφή,
αόριστη, με διάβα γρήγορο,
επάνω από τους λόφους σου περνά.
γιατί τους διώξαμεν απ’ τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.
Ω γη της Ιωνίας, σένα αγαπούν ακόμη,
σένα η ψυχές των ενθυμούνται ακόμη.
Σαν ξημερώνει επάνω σου πρωί αυγουστιάτικο
την ατμοσφαίρα σου περνά σφρίγος απ’ την ζωή των·
και κάποτ’ αιθερία εφηβική μορφή,
αόριστη, με διάβα γρήγορο,
επάνω από τους λόφους σου περνά.
Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου