Τί περιμένουνε στις σκάλες του Καπιτωλίου
-κι ας είναι ξύλινες αυτές σ' ερείπια /στ΄ανάκτορο του Γαλερίου-
βαθιά σε σκέψεις βυθισμένες;
Τον Πλανητάρχη να ορκιστεί περιμένουν.
Τον μίστερ Τραμπ που πια θα αναλάβει και θα άρχει.
Κι από τα βάθη της γατένιας τους ψυχής
ερώτημα σκληρό
πέμπεται και πλανάται:
Άραγε με τέτοιον Πλανητάρχη
μπορεί ο κόσμος ο γατίσιος κι ο ανθρώπινος
να ελπίζει πως -ύστερα από χρόνους οκτώ-
θα συνεχίσει να υπάρχει;
Οι γάτες περιμένουν τη γειτόνισσα που τα παρέχει γατοτροφή. Όσο για τον Τραμπ μη βιάζεστε να κρίνετε. Κάθε Αμερικανός πρόεδρος δεν είναι μόνος και οι γενικές γραμμές της πολιτικής των ΗΠΑ αποκλίνουν από πρόεδρο σε πρόεδρο μόνο λίγες μοίρες ..!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέψεις μόνον μαύρες... Καμιά απολύτως βιασύνη.
Διαγραφή[αλλά ως γνωστόν "Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται!"]
Αλλά γιατί οκταετία;
ΔιαγραφήΓιατί δεν είμαι αισιόδοξος...
ΔιαγραφήΚαι "γιατί έτσι" ...είθισται στην Αμέρικα.
Είναι η πρώτη φορά που στις ΗΠΑ τον προεδρικό θώκο παίρνει ένας ηγέτης οργανωμένων συμφερόντων. Επίσης είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση έχει υπουργούς ανάλογους εκπροσώπους ομάδων συμφερόντων. Ταπεινή μου άποψη είναι ότι θα επιχειρήσουν την τελική συγκέντρωση του πλούτου σε ελάχιστα "χέρια".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην λέξη "χέρια" την φυλακώνω σε εισαγωγικά γιατί τούτα τα χέρια είναι χειρότερα κι από άγρια θηρία...
Και αυτά που ξεφεύγουν από το έρκος των οδόντων τους (του Τραμπ και των ομοίων του) είναι θηρία...
ΔιαγραφήΗ γάτα του Ξενή "πρωθυπουργός" και του Νώντα "πλανητάρχης"
ΑπάντησηΔιαγραφήαναμφιβόλως Μαρία μου!
ΔιαγραφήΘα τα καταφέρουν καλύτερα από τον Λύκο-Τραμπ