Ενόψει Δ.Ε.Θ. ...

Ή παπάς ή ζευγάς, με την αράδα σου θα πάς

 

Κάποτε ήταν πανηγύρι για τη Βόρεια Ελλάδα. Και πρώτα από όλα για τους αυτόχθονες Θεσσαλλλλλονικείς [η θρυλική μαύρη μπύρα με λουκάνικο Φραγκφούρτης, το Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού/Άλκης Στέας/"Ευτυχείτε!", το σαλόνι αυτοκινήτου κάτω απο το Παλαί ντε σπόρ, τα πολύχρωμα λουναπάρκ, η τηλεόραση που εκπέμπει -παρακαλώ!- από τον Πύργο του ΟΤΕ...κλπ κλπ κλπ ]. 

Πολλά χρόνια τώρα όμως βάσανος και άχθος της ζωής μας η ΔΕΘ. Εβδομάδα των παθών με συλλαλητήρια, με καπνογόνα, συγκεντρώσεις των "παραγωγικών" -αλλά και ...αντιπαραγωγικών βεβαίως τάξεων- στο Κέντρο της πόλης. [Κάποτε υποστήκαμε ακόμα και συγκέντρωση ...αστυνομικών δια λόγους συνδικαλιστικούς...]. Ασύμβατα πράγματα με την κανονική ζωή στην πόλη. Είναι να παίρνεις τα βουνά αυτές τις μέρες. 

Ενδιαφέρον πάντως στοιχείο παραμένει  η ..."αναγκαστική προσγείωση" [βλέπε ρεαλιστική]  των πολιτικών ανδρών που μας προέκυψε. Η  μετατροπή δηλαδή της περίφημης εκείνης ομιλίας με τις φρουί γλασέ εξαγγελίες όπως και της συνέντευξης του Πρωθυπουργού, πριν από την κατάθεση του προϋπολογισμού της επόμενης χρονιάς, με το  φλύαρο παροχολόγιο προς τους  ιθαγενείς και τις λογής συντεχνίες. Είδαμε αυτήν την ομιλία να έχει καταντήσει απολογία, υπεκφυγή και σούπα μούπες ώστε να καλυφθεί η άρνηση και η αδυναμία "προσφορών". 

Διότι τα "τζάμπα γεύματα" αμετακλήτως τελείωσαν καθώς και "οι κηδείες με τα ξένα κόλλυβα" επίσης... 

Η μοίρα των εκάστοτε πρωθυπουργών μας, δεινή μοιάζει κάθε φορά να προδιαγράφεται μέσα σ' αυτούς τους ζοφερούς (άλλοτε πανηγυρτζήδες...) Σεπτέμβρηδες της Έκθεσης που ζούμε τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια.

"Από 'δω πήγαν κι άλλοι   κύριε Πρωθυπουργέ" σαν να λέμε...

Φέτος μοιάζει να είναι η χρονιά ...αποβίβασης/υποβίβασης του Αλέξη Τσίπρα. Ώρα να αντιμετωπίσει κατάματα την πραγματικότητα κι αυτός ο άνθρωπος. Μηδέ επί πώλου όνου βολτίτσα, μήτε δάφνες, ροδοπέταλα ή βάγια προβλέπονται... Την κακή τύχη των άλλων πρόκειται να ακολουθήσει, μοιραία και τελεσίδικα, κι ο ίδιος. 

Εκτός και αν... το θαυμάσια ελισσόμενο "παιδί των 44 Μαΐων", μαθημένο στα κωλοτουμπηδόν και ταχυδακτυλουργικά καμώματα, μας φανερώσει και κάποια άλλη του ικανότητα που δεν γνωρίσαμε ακόμα  και ούτε καν την υποψιαστήκαμε...

Ίδωμεν. "Κοντός ψαλμός αλληλούια"!