K.Π. Καβάφης

[ 29 Απριλίου 1863 - 29 Απριλίου 1933 ]

                          

                 Εν τω Mηνί Aθύρ  

                                                                          Louvre Museum PHOTO : N.TΣΙΓΚΑΣ

Με δυσκολία διαβάζω   στην πέτρα την αρχαία.

«Κύ[ρι]ε Ιησού Χριστέ».   Ένα «Ψυ[χ]ήν» διακρίνω.

«Εν τω μη[νί] Aθύρ»        «Ο Λεύκιο[ς] ε[κοιμ]ήθη».

Στη μνεία της ηλικίας   «Εβί[ωσ]εν ετών»,

το Κάππα Ζήτα δείχνει   που νέος εκοιμήθη.

Μες στα φθαρμένα βλέπω   «Aυτό[ν]... Aλεξανδρέα».

Μετά έχει τρεις γραμμές   πολύ ακρωτηριασμένες·

μα κάτι λέξεις βγάζω —   σαν «δ[ά]κρυα ημών», «οδύνην»,

κατόπιν πάλι «δάκρυα»,   και «[ημ]ίν τοις [φ]ίλοις πένθος».

Με φαίνεται που ο Λεύκιος   μεγάλως θ’ αγαπήθη.

Εν τω μηνί Aθύρ   ο Λεύκιος εκοιμήθη.                            

                                                      (Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

(…) Δεν απομένει στον αναγνώστη παρά να συλλαβίσει μαζί μου αργά αργά και σβηστά, τον τελευταίο στίχο του μοναδικού αυτού ποιήματος. Έχει τότε συντελεστεί το θαύμα. Και ύστερα από αυτό δεν υπάρχει άλλο τίποτα. Όπως δεν υπάρχει άλλο τίποτα ύστερα από μια προσευχή ή μια ακροτελεύτια συγχορδία του J.S. Bach-(παιγμένη στο πιάνο από τον Glenn Gould) – που είναι και αυτή μια προσευχή.

                                          Ζήσιμος Λορεντζάτος  «Ένας ποιητικός περίπατος»

 Ο Νώντας Τσίγκας διαβάζει το ποίημα "Εν τω Mηνί Aθύρ" του Κ.Π. Καβάφη