ΤΑ ΧΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΡΑ*

                           
Νώντας Τσίγκας, Εποχιακός διανομέας

Πανοπτικόν, Θεσσαλονίκη 2013

                                                      ΟΛΓΑ ΣΤΑΥΡΙΔΟΥ, Λίμνη τις εστίν: 1978, τέμπερα σε χαρτί 55Χ45 εκ.

   Έβγαλα την πρώτη Δημοτικού στα Βασιλικά της Θεσσαλονίκης. Εκεί έφαγα πρώτη και τελευταία φορά ποταμίσια ψάρια τηγανισμένα με αυγά. Προτού πάω σχολείο, στη Μονή της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτριας είδα από κοντά όχιές και σκορπιούς κι από μακριά λύκους. Τα τελευταία χρόνια έχω ταξιδέψει πέντε ή έξι φορές στη συμπρωτεύουσα, από το αυτοκίνητο στη αίθουσα και από εκεί πάλι στο αυτοκίνητο.

    Φαίνεται όμως πως αυτή η ελάχιστη -και κυρίως παιδική- γνώση είναι αρκετή για να νιώθω πως η γραφή των Βορειοελλαδιτών, ακόμη κι όταν δεν μιλούν για τον τόπο τους, περπατάει αλλιώς. Στα εννιά έρρυθμα διηγήματα της μικρής συλλογής του Θεσσαλονικιού γιατρού Νώντα Τσίγκα αυτό το περπάτημα βλέπω και ακούω, είτε ο  λόγος είναι για  τον εν υπογείω Νίκο Καρούζο, είτε απαριθμούνται τα δύστυχα πουλιά -καρδερίνες, σπίνοι, κορυδαλλοί, παπαδίτσες, τσιτσιδόνια, πετροχελίδονα, σπούργοι, κοτσύφια, συκοφάγοι, αλκυόνες, αηδόνια, σουσουράδες, κούκοι, τσαλαπετεινοί, δρυοκολάπτες, κοκκινολαίμηδες, τρυποφράχτες- «όλα τους σκοτωμένα και μέσα στα αίματα» από αρματωμένους νταήδες της Αθήνας για χάρη ταριχευτών της πρωτεύουσας.

    Στα χώματα και τα νερά του Νώντα Τσίγκα πέφτει χιόνι και μια ήπια σκοτεινιά, πράγματα που καθόλου δε μ’ εμποδίζουν να διαβάζω τα διηγήματά του περιδιαβάζοντας συνάμα στη ζωγραφική της Όλγας Σταυρίδου και του Ν.Γ. Πεντζίκη που έλαβα λίγο αργότερα. Χαρμολύπη.

                                                                          Ν.Δ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

                                Ν.Γ. ΠΕΝΤΖΙΚΗ,   Γλάρος, ψάρι, δίθυρο και αερόφοβη απλυσιά (1971, τέμπερα σε 

                                                           χαρτόνι 29Χ35 εκ) , Συλλογή Σόλης Μαίρης Αμαρίλιο, Αθήνα.

*Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό 

ΝΕΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ 2 , Καλοκαίρι 2014.