Θαμνώδη ρήματα καὶ φύλλα καταπράσινα τῆς γλώσσας.
Μεγάλος ἄνθρωπος κι ἀνέσπερος ποὺ κράτησε
τὸν πόνο στὸ σωστό του τὸ ὕψος
ἀγνοώντας καὶ δημοτικισμοὺς καὶ μαρξισμοὺς καὶ μόδες
ἀγνοώντας τὰ ἑκάστοτε μορμολύκεια
τὴν ἀσίγαστη γενικότητα τῶν πιθήκων
ἀγνοώντας τὸν αἰώνα τῆς καλπάζουσας ἐξυπνάδας
ὁ ἀνοξείδωτος.
Ἤδη τὰ θύματα τῆς προόδου ποὺ πρόωρα σκουριάζει
πᾶνε στὴν πατρίδα του τὴ Σκιάθο
κι ἀγοράζουν ἐλπίζοντας οἰκόπεδα
πᾶνε γιὰ λίγο ἀεράκι, γιὰ λίγη θάλασσα καὶ φρέσκο φεγγάρι.
Μὰ εἶν᾿ ἀδύνατο νὰ κοροϊδέψουμε τὴ ρημαγμένη φύση
μὲ ξυπόλητα Σαββατοκύριακα καὶ μὲ τροχόσπιτα.
Ὁ ἀκέραιος κὺρ Ἀλέξανδρος
ἐκεῖνος ὁ περιούσιος Παπαδιαμάντης
καὶ τὸ κεράκι μας ἀκόμη δὲν τὸ θέλει.
Νίκος Καροῦζος (1972)
*Το χειρόγραφο ποίημα του Ν.Κ. κοσμεί τον έναν τοίχο, πλάι στο τζάκι, στο σπίτι του Αλεξ. Παπαδιαμάντη στη Σκιάθο.
Ἕνας μέγας γιὰ ἕναν μέγα, ὁ ταπεινὸς γιὰ τὸν ταπεινό,
ΑπάντησηΔιαγραφήμόνο τέτοιοι συντρίβουν ἀνεπανόρθωτα τὴν προπέτεια τῆς δηθενίλας
καὶ τὴ θρησκεία τῶν -ισμῶν.
Για δες τότε κι αυτό αδερφέ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟ Μ. ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ
Τρυφερότητα φυλακής
ελεγείες χαρουμενης
λύπης
η πλήρης αυτοεκμηδένιση
κι επομενως φως
πανύψηλο!
(του ιδίου ακτήμονος και αυτοεκμηδενισθέντος Νικολάου...)
Με τον ίδιο τροπο μπορούσε να γράφει για τον Μπαχ, τον Σένμπεργκ, τον Τσιτσάνη...