φωτ. Ν.Τ.
Διάβαζα χτες, 6 Οκτωβρίου, στο εορτολόγιο: «Ερωτηίδος παρθένου….».
Και καθώς σε κανένα εικονοστάσι δεν την έτυχε να δω ποτέ μου την δύστυχη γυναίκα, που τη έριξαν στην πυρά, κι αφού ούτε και να φανταστώ τη μορφή της δεν μπορούσα, έκρινα πως ίσως μια απεικόνισή του μαρτυρίου της θα ταίριαζε να είναι αυτή η μυστηριακή, και σχεδόν θεατρική, σύνθεση που είχα δει πριν δυο χρόνια περίπου σε κάποια βιτρίνα της Θεσσαλονίκης… (Δάνεια από έργα του Εγγονόπουλου, ίσως κάτι από τις ένδοξες στιγμές του ευρωπαϊκού υπερρεαλισμού…. Χίλια ζήτω στον καλλιτέχνη – ντεκορατέρ!).
Βλέποντας το κόκκινο φόρεμα της κεντρικής μορφής, ίδιο με υψωμένη φλόγα, σαν να ακούω ολοκάθαρα από κοντά το απόσπασμα του Συναξαριστή:
Ἐρωτηΐδα πυρπολοῦσι παρθένον,
Ἔρωτι Χριστοῦ τὴν προπυρπολουμένην.
Να σε λένε Ερωτηίδα και να είσαι και παρθένος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όνομα. Και τι ωραία φωτογραφία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλη μια μας στην πυρά...
Να πεθάνουν όλες οι φωτογραφικές μηχανές και τα κιλά που κουβαλήσαμε στην πλάτη μας...
ΔιαγραφήΚαι ζήτωσαν τα κινητά με τις ευκολίες τους τις ένδοξες!!!