Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2024

«αποτελώ ανθρώπινο μοντέλο που έχει αποσυρθεί από την κυκλοφορία».

 

 


Τώρα, καθώς ασχολούμαι με την έκδοση μερικών ποιημάτων του Γέιτς, που έχω αποπειραθεί πριν λίγα χρόνια να αποδώσω στα Ελληνικά, καθώς όλο και λιγότερο γράφω πια, καθώς με συνεπαίρνουν οι μονομανίες μου (αδιάφορες για κάθε έρμα «λογικής», συμφέροντος, πραγματισμού…) νιώθω πως το τυπωμένο χαρτί αποτελεί φιλοσοφική στάση, συνθήκη, άποψη για τον κόσμο. Κι όσοι το (παρ)ακολουθούν είναι από άλλη μάλλον πάστα καμωμένοι. Όχι πως εχθρευόμαστε τα ψηφιακά μέσα (ίσα-ίσα!) μα νιώθω πως βρισκόμαστε «εκτός θέματος και εν συγχύσει» σε σχέση με το εκδοτικό πάρτι και το περιεχόμενό του… Κολλημένοι με κείνη τη μυρωδιά των βιβλίων, την αναγνωρίσιμη με το πρώτο, τις ευφραντικές οπτικές προσλαμβάνουσες και τα απτικά πλουτίσματα μα και το ένδον αποτύπωμα του περιεχομένου τους, ζούμε απομακρυσμένοι από τον κόσμο, σχεδόν αόρατοι μέσα στην πλημμυρίδα των βιβλίων που υπάρχει εκεί έξω…

Κρατώ στο νου μου τις εννιά τελευταίες λέξεις που ’χε πει σε μια συνέντευξή του [ΕΔΩ] πριν οκτώ χρόνια ο (ιδιαίτερος)  Ευγένιος Αρανίτσης:

[…]  νομίζω πως η μετάβαση στο ψηφιακό σύμπαν είναι αυτή που θα μας μεταμορφώσει θεμελιακά – ήδη το κάνει. Είναι τόσο γρήγορες και κατακλυσμικές πια οι αλλαγές, ώστε παρατηρώ πως η απόσταση που έχω από τον κόσμο των παππούδων μου είναι πολύ μικρότερη εκείνης που με χωρίζει από τις νεότερες γενιές. Καταλαβαίνω πολύ καλά πώς λειτουργεί η εποχή, αλλά αποτελώ ανθρώπινο μοντέλο που έχει αποσυρθεί από την κυκλοφορία.

Συνοδεύω τη σημερινή μου «κατάσταση» (τουτέστιν ψυχική διάθεση) με ένα σχέδιο του καλού φίλου συγγραφέα και ποιητή Γεράσιμου Δενδρινού (από το πρώτο τεύχος του περιοδικού Το Παραμιλητό/1988) που, τον ίδιο όπως και αρκετούς άλλους του σιναφιού που εκτιμώ για την ποιότητα του έργου και του λόγου τους, οι σύγχρονες ροπές του εκδοτικού εμπορίου και τα αναγνωστικά ήθη  αγνοούν με σημασία…

Κακό του κεφαλιού τους βέβαια. Των αναγνωστών και των εμπόρων εννοώ. 

 

 

 

 


9 σχόλια:

  1. Obsolete creature, a Loch Ness monster, νοσταλγός του Rock & Roll κατά Γιοκαρίνη, λάτρης της κλασικής και ιστοριοδίφης. Κάτι τέτοιο! Αλλά Τί να κάνουμε. Ο άνθρωπος των σπηλαίων καθόταν μπροστά στη σόμπα πετρελαίου και νοσταλγούσε τη φωτιά στα Πετράλώνα ενώ στον ουρανό έβλεπε τον πύραυλο Space X να απογειώνεται από κάπου στη Βόρεια Αμερική πηγαίνοντας στο Διάστημα. Η «ιστορική» πορεία του homo sappiens κι ο χρόνος βαδίζει μπροστά μόνο προς το παρόν. Σκληρή και αναμφισβήτητη νομοτέλεια - άν και γι αυτό ακόμα το ταξίδι στο χρόνο υπάρχει ελπίδα μέσα από τη θεωρία της σχετικότητας. Εμείς γευόμαστε την ψηφιακοποίηση🤣έχοντας ως stepping stone το χαρτί. Αυτοί που δε γνώρισαν ποτέ το χαρτί; Εγώ γράφω ακόμα με μια P-51.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν επιστρέφουμε στην πλάκα και στο κοντύλι (γράψαμε και μ' αυτά...) αλλά δεν σβήνουμε μονοκοντυλιά τα βήματα του ανθρώπου που καλώς ή κακώς μας έφεραν τέλος πάντων ως εδώ...

      Διαγραφή
  2. Παρωχημένοι πριν την ώρα μας, obsolete, αυτό! Σβήνουμε δε σβήνουμε, εμείς;;;
    Εμείς δε σβήνουμε τα βήματα όχι γιατί είχαμε αυτοκίνητα από το γυμνάσιο ή το Πανμιο. Εγώ πήρα αυτοκίνητο το 89 και μέμαθε να οδηγάω στο δρόμο ο Τσώνης που οδηγούσε το φιέστα της Πισαλίδου.
    Και σεβόμουνα τη γενιά των πατεράδων μας που έγραφε με κοντυλοφόρο. Κι όταν ήρθε το pc έμαθα windows και mac και όλα τα καλά. Αλλά αγαπώ και σέβομαι την προέλευση μου. Όπως και σύ.
    Οι λεγόμενοι μιλένιαλς όμως;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό λέω...
      Το χάσμα γενεών πλέον αφορά πενταετίες... Ίσως η ταχύτητα τους κάνει στο τέλος να δημιουργήσουν απόσταση και από τους εαυτούς τους ακόμα.

      Δεν χρειάζεται βέβαια να σεβαστούν κάποιον -δεν τους κακίζω γι΄αυτό- αλλά "την μονοκοντυλιά" τους τη χρεώνω.

      Διαγραφή
  3. επι του θεματος, εξαιρετικος για μια ακόμη φορά, ο Μάρτιν Χαιντεγκερ, σε μαι διαλεξή του που πρόσφατα έχει μεταφραστει στα Ελληνικά και κυκλοφορέι απι τις εκδόσεις περισπωμένη με τιτλο Παραδοσιακή γλώσσα, και τεχνική γλώσσα, εν ολιγοις βλαζει το θέμα της εξουσιας της τεχνικής επάνω στο συγχρονο ανθρωπο, και προβλέπει μεγάλα δεινα....το pdf, δεν το εντοπισα αγαπητε Νωντα, ισως να μην το ειχα αναπαραγει τελικά στην ψηφιακή του μορφη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο μεγαλύτερος φιλόσοφος του 20ου αι.
      Οι εκδόσεις "Περισπωμένη" εξαίρεσις θαυμασία.
      Μη στενοχωριέσαι αγαπητέ Βασίλη. Κάποια στιγμή θα προβάλει ανάμεσα στα χαρτιά μου εν δόξη ο Κ. Καζαντζής που μου στειλες...
      Προτείνω να ανοίξεις ένα site και να αρχίσεις να δίνεις με δοσεις το έργο του. Διηγήματα και " πολεμικά" άρθρα από τον "Αντίχριστο του Βενιζέλου". Γιαννιώτης για Γιαννιώτη τιμής ένεκεν. Κανείς άλλος δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί...

      Διαγραφή
  4. Έτσι κι αλλιώς ο συγγραφέας παίρνει το 30% από την πνευματική του δημιουργία ενώ ο εκδότης τον βάζει να πληρώσει την έκδοση, προφασιζόμενος ότι πρόκειται για "συν-έκδοση". Τα έχω πρόσφατα όλα αυτά μιας κι είμαι στα πρόθυρα μιας έκδοσης..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το 30% είναι εξωπραγματικό. Στο δίνει γιατί ξέρει ότι ποτε δεν πρόκειται να σου δώσει λογαριασμό γιατί ποτε δεν θα πληρώσει δικαιώματα-γιατί αν σου πει πως θα τυπώσει 500 θα τυπώσει το πολύ 100 θα σου δώσει 15 αντίτυπά και «τα μισά» που τάχα πλήρωσες για τη «συνέκδοση» είναι το 100% της αξίας μαζί με το κέρδος που ήδη έχει βγάλει προτού πουλήσει 1 αντίτυπο. Θ βάλει «έναν πιτσιρικά» να γράψει με τεχνητή νοημοσύνη ένα κριτικό μικρό απόσταγμα σοφίας με «λέξεις-κλειδιά» από το οπισθόφυλλο και θα το ανεβάσει στο fb. Κι εκεί τελειώνει το πράγμα. Αν δε καταφέρεις και δεις 1 έστω αντίτυπο σου καταχωνιασμένο σε κανένα ράφι στον ΙΑΝΟ, Πολιτεία, Παμπλικ κλπ. κάτσε και φτύνε με από το πρωί μέχρι το βράδυ. Πολλές φορές συμβαίνουν και χειροτέρα. Πληρώνεις κι ύστερα τρέχα γύρευε. Μην τον είδατε τον Παναγή μέχρι Δευτέρα Παρουσία. Ποντικομαμές μέσα στο φαταουλισμό των «μεγάλων εκδοτικών οίκων»…

      Διαγραφή
    2. Τα είπες όλα και όπως ακριβώς είναι!

      Διαγραφή

Παράκληση να τηρούνται οι κανόνες της πολιτικής σχολίων που ισχύουν. Σχόλια με υβριστικό, προσβλητικό ή παρόμοιο περιεχόμενο δεν γίνονται αποδεκτά και επομένως θα διαγράφονται.