Ημερολόγιο Τετάρτης 13.11.2024

 

Ο ποιητής είναι βουνό μέσα στη θάλασσα

Μαρία Βλαχοδήμου

 

 

[…] Από πού έρχονται αυτές οι λέξεις, από πού έρχεται το ποίημα;». Αναρωτιόμαστε, δικαίως, αφού εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια πλήρως αναπτυγμένη διανοητική μηχανή ή ακέραιο συναισθηματικό κόσμο σύμφωνα με τα δεδομένα της ιατρικής διάγνωσης και τις αποφάνσεις των νευροψυχολόγων με τις διαγνωστικές τους κλίμακες. Τολμώ να αναρωτηθώ όμως: Είναι ακέραιος  ο εσωτερικός κόσμος των ποιητών; Μήπως και ο αληθινός ποιητής, ψυχικά ακρωτηριασμένος συχνά, σε πνευματική απόγνωση και σε μόνιμη αγωνία και μέσα σε συνθήκες κοινωνικής απομόνωσης, δεν αντλεί από κάποιο σχεδόν μεταφυσικό  «πηγάδι» τις δυνατές, τις καίριες, τις σπάνιες,  τις απαστράπτουσες, τις θάλλουσες και κάποτε τρομερές λέξεις του;

[…] Νιώθω μετέωρος μπροστά στα μικρά αυτά ποιήματα της Μαρίας, τα χαϊκού της αγάπης, τα σχεδόν ερωτικά προς τη μητέρα επιγράμματα, με την αθωότητα, την απλότητά τους, την πληρότητά τους, τα υποδόρια θαυμαστικά τους, τις ανατροπές τους, την καινούρια νοηματοδότηση των ορίων του κόσμου. Αποστάγματα εμπειριών και τραυμάτων με νίκες και με ήττες μιας πορείας βασανιστικής.

 

[...] 

Είσαι ο πανσέληνος

τι είναι ο πανσέληνος;

 

άμα μ’ αγαπάς

Από την αναρθρία στην βαθμιαία κατάκτηση μιας γυμνής, ανεπιτήδευτα αποδομημένης γλώσσας έξω από γραμματικούς κανόνες, κι από κει στο «υβριδικό» ποίημα. Για την ακρίβεια στην αληθινή ποίηση αφού το αποτέλεσμα σφοδρά μας συγκινεί. Με τις αυτοματικές και ιαματικές λέξεις, τις εύχαρεις στερεοτυπίες που ηχούν σαν νανουρίσματα ή ξόρκια. Τις καταφατικές προτάσεις, τη σθεναρή διατύπωση βεβαιοτήτων, την επίκληση της αγάπης με ότι αυτή εκφράζεται. Με τον θαυμασμό απέναντι στη Δημιουργία.

Αξεχώριστα. Το ποιος ο  άγγελος και ποιος ο γλάρος, ποιος σπίτι και ποιος βουνό, ποιος θάλασσα και ποιος ουρανός, ποιος φεγγάρι και ποιος ποιητής,  μπροστά στην μόνιμη  έκπληξη μιας αθώας ψυχής.

Όλα χωρίς επίθετα. Μόνο με ουσιαστικά. Γιατί ΜΟΝΟΝ αυτά έχουν σημασία στη ζωή…