Κυριακή 19 Μαΐου 2024

Περί βιβλίων... περί «κολυμπήθρας» εξαγνισμού...

 

 


Γυναίκες με την παραδοσιακή περιβολή των Αραβικών χωρών (η «ταυτότητα»! Αχ η «ταυτότητα»! Το πολιτιστικό σημαίνον…). Μαντήλα αλλά και φερετζέ, ριχτό ρούχο,  κινούνται μέσα σε μια μοντέρνα κατασκευή, μια υπενθύμιση οντά υποδοχής, περιποιούνται τελετουργικά άντρες προσφέροντάς τους σερμπέτια, λουκούμια, καφέδες. Σε κάποιους προτείνουν ένα λιβανιστήρι που αναπέμπει μυρωδάτους καπνούς κι εκείνοι με μια κίνηση κυματιστή του χεριού πάνω από το θυμιατό εισπνέουν τον ευωδιαστό αναθρώσκοντα καπνό. Το σκηνικό μοιάζει με business class  θέση στο αεροπλάνο ή  luxury comfortable rest room για VIP σε αεροδρόμιο του κόσμου.

Πρόκειται όμως για το περίπτερο της τιμώμενης πόλης στη 20η Διεθνή Έκθεση του Βιβλίου Θεσσαλονίκης, της Σάρτζα, που αποτελεί μέρος της μητροπολιτικής περιοχής Ντουμπάι-Σάρτζα-Αϊμάν μέλους των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Είναι η πλέον πυκνοκατοικημένη πόλη, σε κρατίδιο που συνεισφέρει με 7.8 στο ΑΕΠ των Εμιράτων (μια χώρα με μόλις 234 τ. χλμ. έκταση), ανακηρυγμένη από τον ΠΟΥ ως Υγιής πόλη, Πόλη του πολιτισμού, Πόλη του βιβλίου, Πολιτιστική πρωτεύουσα. Έχει λάβει και άλλα συναφή πρωτεία.  Οργανώνονται και biennale εκεί. Aυτά η βικπαίδεια.

Για την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στο κρατίδιο όπως έχουν καταγγείλει επανειλημμένα οι Διεθνείς οργανισμοί (ανελευθερία,  κατάργηση των δικαιωμάτων των γυναικών, εξαφάνιση της πολιτικής διαφωνίας (με απαγορεύσεις, διώξεις και φυλακίσεις)  κλπ. δεν γράφει η βικιπαίδεια.

Μίλησε όμως ο Θανάσης Τριαρίδης με αφορμή τη παρουσίαση του βιβλίου του «Εμείς θα ανεβάσουμε τους ανθρώπους στα τρένα στο επερχόμενο Άουσβιτς», καταγγέλλοντας το «πλυντήριο» όπως πολύ σωστά είπε που έγινε με τη συγκεκριμένη επιλογή της Οργανωτικής επιτροπής/Διοίκησης της ΔΕΒ. Αντιγράφω από το fb του Θανάση Τριαρίδη μερικά από αυτά που είπε  στην εισαγωγή της παρουσίασης του βιβλίου του:

[…]  Τι καραγκιοζιλίκια είναι αυτά από μέρους της ΔΕΒΘ; Και ποιος αποφάσισε πως τιμώμενη χώρα σε μια έκθεση βιβλίου είναι μια χώρα που το πολίτευμά της είναι η απόλυτη μοναρχία και που ελέγχεται για τέτοιες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Γιατί γίνεται ετούτο το πλυντήριο; Μήπως κάποιοι πιστεύουν πως η «ανάγκη για το άνοιγμα νέων αγορών» δικαιολογεί αυτά τα ρεζιλίκια; Και γιατί όλα αυτά να γίνουν στην πλάτη των βιβλίων μας;

Λατρεύω τους Αραβες, έχω γράψει δεκάδες κείμενα που ονομάζουν τον αραβικό πολιτισμό ως έναν από τους σημαντικότερους πολιτισμούς της Ιστορίας. Αλλά ως συγγραφέας και άνθρωπος του βιβλίου δεν διανοούμαι να "τιμήσω" καμία χώρα που καταγγέλλεται για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τελεία και παύλα. Και θα διαβάζω την δήλωσή μου αυτή σε κάθε εκδήλωση που λαμβάνω μέρος.

Και προς την ηγεσία της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου: Τιμήστε όσους παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα τη εξαιρέσει εμού. Εγώ στα βιβλία μου που παρουσιάζονται, σε όλα τα γραπτά μου, στα είκοσι χρόνια που βρίσκομαι στην Έκθεση Βιβλίου και σε όλη μου την γενικότερη ζωή μου είμαι από την άλλη πλευρά - την πλευρά των διωκόμενων.

Εννοείται πως συμφωνώ -και προσυπογράφω- άχρι κεραίας.

 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου