...σοκάκι να περάσω!
Στο Κέντρο της πόλης, βρίσκεσαι αύθις καθηλωμένος στο πεζοδρόμιο, αναζητώντας ο έρημος μέθοδο διόδου & διαφυγής. Εγκλωβισμένος στο πεζοδρόμιο, σε στένωπο στενάζοντας. Απορείς και εξίστασαι με το μέγεθος της εθνικής συμφιλιώσεως με την αδιαφορία (=ακραιφνής γαϊδουροφροσύνη!)...
Δυό ποδήλατα, χωρίς τους αναβάτες τους, μακαρίως αναπαύονται ασφαλισμένα με κλειδαριές σε ...πινακίδα πάνω της τροχαίας το ένα και σε παρακείμενο φανοστάτη του Δήμου το έτερον. Πιό δίπλα -ένα μπλε αμάξι- έχει καθήσει, του καλού καιρού, πάνω σε ράμπα εξόδου & εισόδου οχημάτων. Το κόκκινο αμάξι, που κλείνει τη μισή ράμπα, φέρει στο παρμπρίζ ιδιόγραφο ταμπελάκι "ΜΕΤΑΦΕΡΩ Α.Μ.Ε.Α."...
Aμ, και -τα "αποτρεπτικά" για τί;- κολωνάκια; Αυτά που τα βάζεις;
Kι εμπρός σου χαίνει πονηρός λάκκος, από προηγούμενη επέμβαση το πεζοδρόμιο που δεν αποκαταστάθηκε ("λόγω κρίσης";). Στα αριστερά σου, ζαρντινιέρα με ψοφοδεή φύτευση, που στερεί όμως κάθε ιδέα για υπερπήδησή της. Δεξιά σου -δεν φαίνεται στη φωτο- ένα μεγάλο παρτέρι με απότιστα φυτά και δυό γατες που κοιμούνται.Το σήμα της τροχαίας δείχνει " υποχρεωτική πορεία α ρ ι σ τ ε ρ ά" (αυτό μας μάρανε!)...
Μνημόνιο εδώ και τώρα για την ποιότητα ζωής στις πόλεις.
Επιβάλλεται να ξεβολευτούν πολλοί...
ΥΓ. Παραθέτω μερικά ακόμα -εύγλωττα λίαν- φωτογραφικά παραδειγματάκια από τις περιπατητικές μου καθημερινές διαδρομές στην πόλη.
