2015: "Το ερχόμενον" και μια στιγμή ενός δέντρου...

Καθώς έβλεπα αυτό το δέντρο να προβάλει μέσα από το μαύρο φόντο ολόφωτο, "δώρο ασημένιο ποίημα",  σκέφτηκα ότι ασφαλώς στέκονταν εκεί και χτες απαράλλακτο -ίσως λιγάκι νεότερο- δεν πασχίζω να μαντέψω ποτέ τις ηλικίες των δέντρων-. Κάποτε θα βρέθηκε ίσως στολισμένο με πρωϊνή πάχνη, κάποτε βρεμένο ύστερα από τη βροχή θα γυάλιζε σαν ολοκαίνουργιο μέταλλο, σε άλλη εποχή θα έστεκε με πλούσιο φύλλωμα (και πάνω του πουλιά βαθυστόχαστα κι ονειροπαρμένα να ξεσπούν στο υμνητικό κρεσέντο της ζωής…). 

Τώρα όμως...

Ήταν εδώ ολομόναχο με όλο αυτό το απογευματινό φως πάνω του. Στάθηκα στην  απόκρημνη πλαγιά και το κράτησα στη …φωτογραφική -και όχι μόνον- μνήμη.

 Και ξάφνου σαν να το άκουσα να μου μιλεί κι όλας:

[…] Αυτό που κάνετε μέσα στην ημέρα σας να το χαιρόσαστε^. και αύριο θα γίνουν τα άλλα. Γιατί άμα βγαίνετε από το παρόν και όλες οι μέριμνες για μελλοντικές δραστηριότητες εισβάλλουν στην ψυχή σας, χάνετε την απόλαυση της ίδιας της ζωής που είναι μονάχα παρόν και τίποτ’ άλλο. Να περιμένετε. Δεν είναι κακό να περιμένετε. Τώρα καταλαβαίνω, είναι και ή φόρα της ζωής τέτοια, το ανταγωνιστικό στοιχείο της κοινωνίας…- έχετε ελαφρυντικά πολλά ωστόσο η δική μου συμβουλή είναι να χαιρόσαστε αυτό που κάνετε στην παρούσα ημέρα^. Η αυριανή ημέρα έρχεται αναπόφευκτα και ό,τι είναι να συμβεί, θα συμβεί. Γιατί προσέξτε: η μεγάλη μέριμνα για το μέλλον μεταβάλλει την ανθρώπινη υπόσταση σε εμπόρευμα. Παύει να χαίρεται κανείς το άρωμα ενός λουλουδιού που θα βρεθεί μπροστά του σ’ ένα ανθοδοχείο ή σ’ έναν κήπο. Το ξέρετε το ωραίο; Ρωτούν έναν Ασιάτη, φωτισμένο άνθρωπο: «Πώς πέρασες χτες;» Κι αυτός, ωσάν το χτες να είναι έτη φωτός πίσω του λέει: «Χτες; Δεν θυμάμαι να υπήρξα χτες. Τώρα υπάρχω». Αυτό φαίνεται, μοιάζει, με παραδοξολόγημα^. Δεν είναι όμως. Είναι η βαθύτερη υπαρξιακή αλήθεια […]*

*Απόσπασμα από τη συνομιλία του Νίκου Καρούζου με τον Κωνσταντίνο Θέμελη, που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ίνδικτος στη θαυμάσια σειρά Προσωπογραφίες, και κυκλοφόρησε υπό τον τίτλο «Η Θεία Βλακεία» το 2001.

-Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη, φέτος Δεκέμβρη μήνα, στο Κεντρικό Ζαγόρι της Ηπείρου.