Δευτέρα 18 Ιουλίου 2022

Όταν «μπουκάρουν» οι ...μπουκαμβίλιες

 


Αρχιτεκτονικό γραφείο κάπου στη Μάνη. Με απείραχτο το κέλυφος του κτίσματος, εκεί που επέλεξε να στεγαστεί η ομάδα. Διαφημιστικές καρτ ποστάλ των —ακριβών φαντάζομαι— αναπαλαιώσεων/ανακατασκευών των κτιρίων και του περιβάλλοντος χώρου που «πωλούνται»…

Το κτίσμα θα ήταν ίσως μπακάλικο που θα πουλούσε κι εφημερίδες-περιοδικά αν κρίνω από την ιδιότυπη προθήκη. Δεν έχει τόση σημασία. Μαγαζί και το ’να μαγαζί και τ’ άλλο. Σημασία έχει πως το real estate εν γένει στη Μάνη βρίσκεται σε οργασμική περίοδο που πολύ φοβούμαι θα καταλήξει σύντομα σε κάτι πολύ αλλόκοτο και δύσπεπτο. Για παράδειγμα αυτά τα minimal (εντός) σπίτια που βρίσκονται με μόνιμη αντιλογία με τα κελύφη τους που θα διατηρούν όμως ακόμα την αύρα της μαστοριάς των λαϊκών κτιστάδων και την χωρίς ξιπασιά αρχοντιά των παλαιών ενοίκων τους.

Το βλέπεις παντού: Τα πάντα κτίζονται και πωλούνται αλλά όπως το …«πουκάμισο» του τζίτζικα. Αντίφαση και λογομαχία του έξω με το μέσα. (Είδα και τι απόγινε το αγαπημένο μου Λιμένι. Ας όψονται οι must προορισμοί και instagram-ηδες που τόκαψαν και αυτό…) Και να το εξομολογηθώ… Mε τις πισίνες γενικώς «την ψωνίζω». Σε μέρη με τέτοια λειψυδρία αυτές αποτελούν κανονική ύβρι…. Πισίνα στο κατσάβραχο −ανάμεσα στην πυρωμένη πέτρα που δεν φυτρώνει μήτε χορτάρι− ή πλάι στη θάλασσα… Ήμαρτον Παναγία μου…

Τέλος πάντων τέτοιες σκέψεις «αντιδραστικές» και αντι-αναπτυξιακές έκανα στεκόμενος μπροστά στο, γουστόζικο ομολογουμένως, αρχιτεκτονικό γραφείο κι ευχόμουν μέσα μου λάθος ν’ αποδειχτούν οι απαισιοδοξίες και οι φόβοι μου.

Και τότε σαν οπτασία πέρασε μέσα στο τζάμι η πλούσια μπουκαμβίλια από το απέναντι σπίτι και απόμεινε εκεί μπάστακας  με τα θριαμβευτικά της φούξια να απελπίζει τη σκέψη μου… Έτσι ποζάρισε και στη φωτογραφία. Ως κατακτητής πάνω στο μάταιο του κόσμου.

 

 

 

 

 

 

4 σχόλια:

  1. Τέτοια bougainvillea βρίσκεις μόνο κάτω από το κανάλι έλεγε η μάνα μου!
    Τί να κάνουν οι άνθρωποι. Με νύχια και με δόντια προσπαθούν να «αναπτύξουν» το βιός τους. Η ανάγκη γίνεται φιλοτιμία.
    Όσο για τις πισίνες: η «κουλτούρα» μας ήλθε απ την Εσπερία! Οι Εσπέριοι δεν μπαίνουν εύκολα σε θάλασσα. Δεν έχουν μάθει ρε παιδάκι μου!
    Επειδή εδώ οι θάλασσες είναι παγωμένες! Θάλασσα γυαλί αλλά πάγος εδώ στις Εβρίδες. Ένας μπαίνει δέκα δε βγαίνουν που λέει ο λόγος. Οπότε κολύμπι θες; Πάρε και μια πισίνα για πρόφταση😂!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ολόσωστο αυτό που λες για τις πισίνες! Και πολύ σωστά το χαρακτηρίζεις "ύβριν". Το ζήτημα είναι πώς δεν το βλέπουν όσοι το προκαλούν... Και κάτι που δεν είπες, πως η ύπαρξη πισίνας ανεβάζει και το κόστος διαμονής. Και το χειρότερο πως κάποιοι τα χαλαλίζουν, δύο μόλις βήματα από τη θάλασσα! Ποια η διάγνωση, ποια η πρόγνωση, γιατρέ μου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Πισινισμός"... (άκρατος .. αχόρταγος... χλωριωμένος..επιδεικτικός..ματαιόδοξος... μπλιάχχχ)

      Διαγραφή

Παράκληση να τηρούνται οι κανόνες της πολιτικής σχολίων που ισχύουν. Σχόλια με υβριστικό, προσβλητικό ή παρόμοιο περιεχόμενο δεν γίνονται αποδεκτά και επομένως θα διαγράφονται.