Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2022

Ωδή εις επισκευασθέν καλοριφέρ


 


 

Των Οσίων Αναστασίας και Γρηγορίου, Μαρτύρων Πλαγιαρίου

 

Στων ημερών την παγωνιά

παίζονται τραγωδίες,

Για να τις ξεπεράσουμε

φτιάχνουμε παρωδίες.

 

«Οι οδόντες μας επαίζανε

ρυθμόν τινά κλακέτας,

Κι ο τεχνικός διέγνωσεν

“καταστροφήν πλακέτας”.

 

Του αερίου ο καυστήρ

“τάφαγε τα ψωμιά του”,

Κι εμείς κουκουλωθήκαμε

’πο τρεις κουβέρτες κάτου.

 

Ο Κέλσιος κυμαίνονταν

σε χαμηλές βαθμίδες,

Σε μέρες δυό ξοδέψαμε

του οίκου τις σταφίδες.

 

Τις ώρες εμετρούσαμεν

τις δυό αυτές ημέρες,

Το κρύο εξορκίζαμε

με τρομερές φοβέρες.

 

Και ώ του θαύματος παιδιά

ο μάστορης μας ήλθε,

Kι αφού πλακέτα έβαλε

τα πήρε και απήλθε.

 

Υμνούμεν σε καλοριφέρ

“Να ζήσεις να γεράσεις”

Αίνον δι’ εσέ υψώνομεν

“Να μην ξαναχαλάσεις!”»

 

Αυτά μου τηλεφώνησε

λίαν αγαπημένη,

Λευτερωθείσα συγγενής

εισέτι παγωμένη…

 

 

 

 

 

 

 

11 σχόλια:

  1. Το ίδιο πάθαμε και μείς παραμονές Χριστουγέννων. Ο τεχνικός της Βρίτις Γάς όμως ήρθε σε λίγες ώρες, γιατί είχαμε όλο το σύστημα, καυστήρα και σωλήνες διπλά ασφαλισμένο για ένα ευτελές ποσόν 8 λιρών μηνιαίως. Έτσι δεν κακοπάθαμε για πάρα πολλές ώρες όπως ίσως θα έλεγε η θειά μου η Ντολόρες.
    ΥΓ. Νομίζω ότι άν το είχαμε δαγκώσει για κάνα δυό μέρες θα είχα γράψει ελεγεία και γώ αναλόγως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο τεχνικός της Μπριτισγκάς
    κατέφθασεν ασμένως
    τις παροχές ερύθμισεν
    κι ας ήτο κουρασμένος

    Είναι ευχή Θεού τρανή
    σε κάτι τέτοιες ώρες
    ο τεχνικός να έρχεται
    που λέει κι η Ντολόρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η τύχη φίλοι μου καλοί,
    σας τρέχει απ τα μπατζάκια
    τους τεχνικούς τους βρίσκετε
    σαν νάναι κουλουράκια

    Ρωτήστε με και μένανε
    τι τράβηξα καημένος
    ο λέβητάς μου χάλασε
    κι έμεινε χαλασμένος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανάθεμά σε λέβητα
      και τρισανάθεμά σε,
      Κακούργε κι ανεπρόκοπε
      ανθρώπους δεν λυπάσαι;

      Να το θυμάσαι όμως αυτό
      αν παραμείνεις κρύος,
      Μόλις περάσει το κακό
      θα πεταχτείς αγρίως!


      Διαγραφή
    2. Στα νιάτα σου με ζέστανες
      και σ΄ είχα εκτιμήσει,
      μα άραξες και βολεύτηκες
      και ‘να’ και αν χιονίσει…

      Δούλευες μόνο αν γούσταρες,
      πάγωσα ως το μεδούλι,
      τί το κρατάς μου λέγανε,
      πατέρας, μάνα, …ούλοι

      Ωραίο δώρο μου ΄δωσες,
      κρύωσα σαν αρκούδα
      μέχρι που με ξεδόντιασες
      με το φιλί του Ιούδα

      Δεν είμαι εκδικητικός
      μα μ’ έκανες θηρίο
      «να ξέρεις πως η εκδίκηση
      τρώγεται πιάτο… κρύο»

      Διαγραφή
    3. Γιάννη,
      νομίζω πως πρέπει να στήσουμε ένα γιορτινό τραπέζι "μετά την απελευθέρωση" με οίνον κράτιστον, τερψιγάστρια εδέσματα και ...στίχους φιλοπαἰγμονας/σκωπτικούς ούτως ειπείν...
      Η δε "απελπισμένη ωδή του μπελαλή λέβητα" πρέπει να τυπωθεί πάραυτα για το επόμενο συνέδριο της... Ψυχιατρικής και να διανεμηθεί στους συνέδρους!

      Διαγραφή
    4. Νώντα, αυτό που πρότεινες
      (μιλάω για το τραπέζι)
      Το ‘χω στην σκέψη μου καιρό,
      στο νου μου όλο "παίζει"

      ...πώς θα βρεθούμε "λεύτεροι"
      πίνοντας το κρασάκι,
      μ΄ έμπνευση ν΄ απαγγέλλουμε
      στιχάκι το στιχάκι

      Θα πιούμε μπόλικο κρασί
      και στίχους θα σκαρώνω,
      για μπελαλήδες λέβητες
      να λέω, και να... κρυώνω

      Μετά θα ξομολογηθώ
      για ένα θερμοστάτη
      που τόσο τον αγάπησα
      …χωρίς να πάρω αγάπη
      (μ΄ άφησε μες την παγωνιά
      να τον παρακαλάω
      κι από το κρύο που έφαγα,
      ΄κόμη παραμιλάω)

      Θα λέω για θερμοσίφωνες
      (κι όταν μιλώ δεν παίζω),
      που από βέρο Έλληνα
      με κάνανε Σκωτσέζο

      Νώντα θα με παρηγορείς
      για όσα έχω περάσει;
      Aυτά, μα κι άλλα βάσανα
      με έχουνε γεράσει

      Να πάω σε Ψυχίατρο
      και να τον κάνω φίλο
      ή νά ‘βρω τον πνευματικό
      που καλυβώνει ψύλλο;

      Αχ, δεν βαριέσαι Νώντα μου
      κακούς γέμισ’ ο τόπος,
      μα εμείς θα τους ξεχάσουμε
      αφού υπάρχει τρόπος

      Γιατί αγαπάμε το κρασί
      και όλο θα το πιούμε
      και μες την νύχτα φίλε μου
      θα σιγοτραγουδούμε

      Κι εσύ που τόσο αγαπάς
      γάτες και τερψι-γάστρια,
      θα ρονρονίζεις φεύγοντας
      στης νύχτας τα φανάρια





      Διαγραφή
    5. ΕΔΩ Ο ΚΑΘΕ ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΚ ΤΟΥ ΠΡΟΧΕΙΡΟΥ ΩΧΡΙΑ
      ΣΗΚΩΝΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΥΠΟΚΛΙΝΕΤΑΙ
      [Νωρίτερα κατεβάζει και τα τελευταία μπουκάλια γκράπας από το καλάθι στα "γράδα"]

      Διαγραφή

Παράκληση να τηρούνται οι κανόνες της πολιτικής σχολίων που ισχύουν. Σχόλια με υβριστικό, προσβλητικό ή παρόμοιο περιεχόμενο δεν γίνονται αποδεκτά και επομένως θα διαγράφονται.