...ex corda et in corda!!

[...] Πολλοί πολλά λέγουσιν. Αλλά ολίγοι γνωρίζουν εκείνο που λέγουν.

[...] Σεις με ερωτήσατε περισσότερον από μιαν φοράν αν το τέλος της αποστολής μου εις Ελβετίαν μου παρέσχε κανέν κέρδος. Ουδέν εκ των συνήθων μεταξύ των μεγάλων εθνών, επειδή εις την Ελβετίαν το παν είναι λιτότης και απλότης δημοκρατική. Αν προσεκόμισα μέγα κερδος τούτο είναι ότι επέτυχα την φιλίαν και την εμπιστοσύνην των ανθρώπων των μάλλον ενδιαφερομένων δια το καλόν και την δόξαν της χώρας των.
 

Η πόλη της Γενεύης "θυμάται" τον Ι. Καποδίστρια. (φωτ. Ν.Τ.)

[...] αλλά θέλοντας να κάμη τις το καλόν, πρέπει να αρκείται να ενεργεί βραδέως και συνεχώς και πάντοτε εις την ιδίαν κατεύθυνσιν, χωρίς να ερωτοτροπή με τας εφημέρους επευφημίας της πλατείας. Εκείναι μόνο πρέπει να αρκέσουν που εκφράζονται από εν ενδόμυχον συναίσθημα, από τη συνείδησιν. Αρκεί να δύναταί τις να είπη εις εαυτόν cunctum suum officium meum. Αλλά – ex corda et in corda*.

Στην πόλη του Ναυπλίου περίμενε μιά ...σφαίρα.!

 

[...] αν η Δημοκρατία μας ανασυσταθεί, αν θα έχει επαρκή χρήματα δια να έχη ξενικά στρατεύματα, οι Ελβετοί θα έλθουν μεταξύ ημών μετά μεγάλης ευχαριστήσεως. Θεωρούνται ήδη συμπατριώται μας. Ειργάσθην επιπόνως επίσης και δια το σχέδιον τούτο. Ο άνθρωπος όμως προτείνει και ο Θεός αποφασίζει.

(Από τα “176 ανέκδοτα  γράμματα του Ι. Καποδίστρια προς τον πάτερα του 1809-1820”- Π.Κ. Ενεπεκίδης , 1972)

* είναι ολοδικό μου προσωπικό καθήκον - από την καρδιά στην καρδιά...


     Ένας φόνος μπροστά στον Άγιο Σπυρίδωνα του Ναυπλίου, κι ένα λιντσάρισμα που τον ακολούθησε. Ο όρκος των Μαυρομιχαλαίων μπροστά στο παράθυρο του κελλιού του φυλακισμένου πατέρα τους Πετρόμπεη που προηγήθηκε. Και οι εμμονές του Κυβερνήτη, o δικτατορικός τρόπος που κυβέρνησε... 

  Στη φωτογραφία ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης. Γράφτηκε για τις συνθήκες θανάτου του: "Ήταν ένας από τους ωραιότερους άνδρες της Ελλάδος τόσο για το αθλητικό κορμί του, όσο και για το πρόσωπο που έμοιαζε σαν του Απόλλωνα. Τα σγουρά, ξανθά μακρυά μαλλιά του που έφθαναν ως τον ώμο του, ήσαν γεμάτα αίματα και χώματα". Το σώμα του διαμελίσθηκε από το οργισμένο πλήθος κι ύστερα ρίχτηκε στη θάλασσα του Ναυπλίου. Πάντως υποψίες υπάρχουν για συμμετοχή περισσότερων των δυό ανθρωπων στη δολοφονία του Καποδίστρια (πιθανότατα συμμετείχαν και δυό χωροφύλακες της φρουράς). Ενδεχομένως η δολοφονία να οργανώθηκε από τον "Αγγλικό δάκτυλο" του οποίου τα συμφέροντα έτεινε να βλάψει ο Κυβερνήτης με τις επιλογές του... 


Το δράμα της Ελλάδας: Ο δολοφονημένος κυβερνήτης κι οι φυλακισμένοι και οργισμένοι αγωνιστές της Επανάστασης.  Με πόσα "αχ" δεν έχουμε στολίσει εκείνο το "αν δεν είχε δολοφονηθεί ο Καποδίστριας".

    Όμως με αν, ή όψιμες ασκήσεις επί χάρτου, δεν γράφεται η ιστορία. Εκείνη στις αμείλικτες «δέλτους» της έχει καταγράψει με χρυσά ( ή αναλόγως αμαυρά ) γράμματα όλες τις τρελές πράξεις των ανθρώπων. Το φονικό στο Ναύπλιο καθόρισε τη μοίρα μας σαν έθνος. Αυτήν που μας ταλανίζει και σήμερα...  
   Για ένα γινάτι Άγιο-για μια αταλάντευτη πίστη- για μια θερμή πεποίθηση. Κι όμως με πόση "διαφορά ύψους" αυτά ανάμεσα σε Καποδίστρια και Μαυρομιχαλαίους:

"Τον σκοτώσαμε. Τον κάναμε κομμάτια!" (φράση του Γιώργη Μαυρομιχάλη αμέσως μετά τη δολοφονία προτού συλληφθεί- και αργότερα δικαστεί και εκτελεστεί κι αυτός-).


Πόση τραγικότητα κλείνει μέσα της αυτή η φράση... 

Ex corda et in corda... Ήτοι: πιστόλες και μαχαίρια που ανασύρονται απο τον κόρφο-το μέρος της καρδιάς (ex corda) και φυτεύονται σε καρδιές (in corda)!