Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Kiev 2014


                                                                                   PHOTO: Γιάννης Μπεχράκης Reuters


τίποτα δε θα ’μενε στον τόπο του



Σαν ζουρλισμένα τ’ αυτοκίνητα.
Κι όλο μικραίνανε να φτάσουν τα παιχνίδια.
Και τα χαρτιά.
Κι οι οι βρωμοπατημένες φημερίδες,
κι η σκόνη,
σηκώνονταν μαζί και φώναζαν,
ψηλά.
ψηλότερ’ απ’ το κάθε τι,
κι από τις κλάψες των μωρών παιδιών που χάνονταν.
Ξεφωνημένος σαρκασμός
πως τίποτα δε θα ’μενε στον τόπο του.
Και τα μεγάλα σπίτια δεν είχαν πια κορφές.
Κατάπινε όλα το σκοτάδι που κατέβαινε, αλλοιώτικο.
Σαν την ψευτιά του ανέμου. 

                                                  Θεόδωρος Ντόρρος, "Στου γλυτωμού το χάζι"


1 σχόλιο:

  1. Κρυφά με παίρνεις με τα λόγια σου σεργιάνι
    ανήσυχες κορφές μιας πλέξης που σκορπάει
    Λόγος που δεν αντέχεται, ξερός κι αγέλαστος
    Σε λασπωμένους δρόμους, πάλι με τραβάς.
    (Δικό μου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παράκληση να τηρούνται οι κανόνες της πολιτικής σχολίων που ισχύουν. Σχόλια με υβριστικό, προσβλητικό ή παρόμοιο περιεχόμενο δεν γίνονται αποδεκτά και επομένως θα διαγράφονται.