Αναζητώντας την συναίνεση....

 
...όπως και την "εθνική συννενόηση" που εγκατέλειψε τον μάταιον τούτον κόσμον [καθώς κάποτε -νομίζω- είχε θανασίμως πυροβοληθεί, μαζί με την "εθνική συμφιλίωση" μέσα σε ασανσέρ, από "ειδήμονες" του είδους...].

                                    φωτ. Ν. Τσίγκας

Βρυξέλλες: έρημη πόλη...

...τέταρτη μέρα ο στρατός στους δρόμους κι ο τρόμος στην πόλη!

                                  φωτ. Ν.Τ.                                                 

Όλοι έχουν μια πικρή κουβέντα να πουν, σε κάποιον να φορτώσουν το φταίξιμο. Οι ...."τρεις" τουλάχιστον  -λέει- τρομοκράτες του Παρισιού πέρασαν από Ελλάδα (Παγκράτι, Πάτρα, Ειδομένη). Είχαν βεβαίως εξέλθει εκ Παρισίων (γκέτο-φτωχά προάστια) από κάπου έπρεπε να ξαναμπούν. Λέει η φωνή της λογικής η οποία εκπνέει λίγο λίγο αλλά με βεβαιότητα πια. 

Όλοι επιθυμούν διακαώς κάτι να πουν, μα τίποτε να κάνουν επί της ουσίας. Δυό φορές οι τρελαμένοι τζιχαντιστές πλησίασαν -τόσο κοντά!!!- ζωσμένοι τα εκρηκτικά τους στις εξέδρες των επισήμων σε στάδια (τον Φρανσουά Ολάντ και την  Άγκελα Μέρκελ εννοώ) σε Παρίσι και Ανόβερο.  Οι Ολλανδοί κατηγορούν τους έλληνες. Οι Ούγγροι κατηγορούν επίσης τους έλληνες και υψώνουν τείχη. Οι Τσέχοι, οι Σλοβάκοι, οι Πολωνοί, οι Λεττονοί δεν φέρονται αλλιώτικα. Οι πρόσφυγες πάσης φύσεως, πλέον ορδές. Ο χειμώνας έρχεται καλπάζοντας. Η θάλασσα πάει κι αγριεύει περισσότερο. Το διψασμένο ζώο φυσικά κατευθύνεται προς τα κει που υπάρχει νερό. Το πεινασμένο εκεί που φυτρώνει χορτάρι. Νόμος απαραβίαστος της ζωής. Η Ευρώπη χρησιμοποιεί μονωτικά του εμπορίου, λύσεις αλμπάνηδων μαστροχαλαστών,  στεγανοποιεί-περιχαρακώνει με συρματόπλεγμα τα όρια "των κρατών της",  μετατρέπεται σε φρούριο απόγνωσης. Το Παρίσι περιδένει παλληκαρίσια τις πρόσφατες βαθειές πληγές του. Οι Βρυξέλλες στρατοκρατούνται. Οι φίλοι του εγγλέζου σφάχτη (και μακαρίτη ας υποθέσουμε πια...) "Τζιχάντι-Τζών" όλοι τους ευρωπαίοι κι αυτοί, μεταναστόπουλα τρίτης γενεάς, κοινωνικά κατακάθια θα λέγαμε, αποσυνάγωγοι, μικροεγκληματίες, φυλακόβιοι της συμφοράς, είναι αυτοί που μεταμορφώθηκαν σε αδίστακτους και αποκτηνωμένους φονιάδες που σπέρνουν το φόβο στην Ευρώπη.

Μου έρχονται στο νου οι στίχοι του Μίλτου Σαχτούρη (πίνω ακόμα -να την πω την αμαρτία μου- ήσυχος τον καφέ μου στη Σαλονίκη)  σαν να μου έρχονται από το μέλλον:

Το καφενείο που πίνω τον καφέ μου
είναι άδειο
μόνο εγώ υπάρχω
έτσι το καφενείο είναι τελείως άδειο
γιατί ούτε εγώ υπάρχω.

Και δεν τραγουδώ πια -γιατί "αυτό μου φέρνει τρόμο" που θάλεγε κι ο Ν. Καββαδίας - "το γελεκάκι που φορείειειεις..." κι ούτε γι΄αστείο το "κύρ-Αλέκο κύρ-Αλέκο...."  (με το εκρηκτικό γελέκο)...

Τιμή και προσκύνησις...

[...] Έχει φιλοτεχνήσει πορτρέτα των Θεσσαλονικέων ανθρώπων της επιστήμης, της τέχνης, της λογοτεχνίας και ποίησης. Eχει κάνει το πορτρέτο του ποιητή Nτίνου Xριστιανόπουλου, ο οποίος πόζαρε γι’ αυτό και μετά «γκρίνιαζε» θαυμαστικά στον ζωγράφο Nτίνο Παπασπύρου «με εκνεύρισε η τόση δεξιοτεχνία του!».[....] Kανείς δεν γνωρίζει πού βρίσκονται τα πορτρέτα αυτά, που δεν τα κράτησε η Δημοτική Πινακοθήκη. Eάν βρίσκονται σε αποθήκη, μήπως ο φιλότεχνος δήμαρχος κ. Γιάννης Mπουτάρης μπορεί να μας πληροφορήσει για την τύχη τους, και τα σχέδιά του; Θα ’ναι μία χειρονομία ευγενική –να τα δούμε εκτεθειμένα και πάλι– για τον ζωγράφο Kώστα Λούστα που μας αποχαιρέτισε...

ΕΛΕΝΗ ΜΠΙΣΤΙΚΑ

 Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015
 «ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ ΒΡΑΔΙΝΑ»
Δύο διαλέξεις αφιερωμένες στον Κώστα Λούστα 

με ομιλητές τους:

- Κάτια Κιλεσοπούλου με θέμα: 

«Κώστας Λούστας (1933-2014) ως έρημη νησίδα σε αχανή ωκεανό…»

 
- Χρήστο Μπακαλάκο με θέμα: 

«Κώστας Λούστας 80+1 πορτρέτα»

 
ώρα: 20:00/είσοδος ελεύθερη
 Διοργάνωση: Σύλλογος Αποφοίτων Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ «ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ» - Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.

Kostas Loustas is painting Nikos Gabriel Pentzikis 

O Κώστας Λούστας ζωγραφίζοντας τον ...Κώστα Λούστα!

 

Του εκ Νεβέσκης Λυγκιστίδος ΚΩΣΤΑΚΗ ΛΟΥΣΤΑ του ΙΙΙ, Θεοδώρου του ΙΙ, του της Πελαγονίας και της άνω Δυτικής Μακεδονίας Εξάρχου.  Από το αυτοβιογραφικό του ...παραμύθι που συνέγραψε με τον τίτλο "Εκατό και πλέον δακτυλίδια για πρίγκηπες" - Εκδόσεις Ιανός 2005.




 

Προαπαιτούμενα της εκταμίευσης...

(μάλλον...)

                                 φωτ. Ν. Τσίγκας

 

 [...] Θα φάμε τίποτα ή θα μείνουμε νηστικοί;

Έπρεπε να πάω σε κανένα νηστειατόριο

ανοιχτό, αλλά δεν μου περισσεύουν. Εμείς

έχουμε μόνο δεινά, ούτε καν δηνάρια [...]

Κώστας Παύλου Παναγιωτόπουλος "Βαρβάρα, βίος και Ξυπολιτεία".

 

Το ISIS στις "πόλεις του κόσμου"...

Paris 13.11.2015

                                                                                      Κazimir Malevich, "Black"

[...] Πώς πνίγεται ένα περήφανο θεώρημα

σε γλίνα γηπέδου βουλιάζοντας στο φλέμα;

Ώ ποδοσφαιριστή Βαν Γκογκ

τί δίχτυα κίτρινα

τα πράσινά σου τί φανέλες, οι ντρίπλες σου

τα λουλακιά οι σφυρίχτρες

η πιστολιά σου στο πρώτο ημίχρονο

ποίος πίνει το κατράμι ποιός γελά

Λέω το πρόβλημα: το σκούρο αν είμαι

πέτρωμα, με τόσο θάνατο.

Έκτωρ Κακναβάτος, "Οχιές"

"No money, no jobs, no homes"...

[ στον ήλιο μοίρα δεν έχουν οι καημένοι οι ...Σουηδοί!]

 Σουηδοί "ακτιβιστές" μοίραζαν χτες σε πρόσφυγες της Λέσβου το παραπάνω σημείωμα (την ώρα που εκείνοι ίσως έσταζαν ακόμα θαλασσινό νερό, αίμα, οσμή πολέμου, δυστυχία, απελπισία...), εκ μέρους των "πολιτών της Σουηδίας"...  Σαν καλοσώρισμα και σαν υπόμνηση προς γνώση και συμμόρφωση! [πηγή φωτογρ.:   LIFO].

[...] Τί γύρευα λοιπόν σ' αυτήν την κρουαζιέρα;

κανείς δεν ξέρει που τραβάμε κι όλοι τραγουδάμε 

Μα εγώ νυστάζω τώρα στο κατάστρωμα

νυχτώνει σ' όλες τις ρυτίδες της φωνής μου

-σωπάστε πια ν' ακούσουμε τη θάλασσα

που μας σκεπάζει.

Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος

Ποιητική 1986, απο το "Υπο ξένην σημαία"

*Aπό χτες για τη Γερμανία ισχύει το Δουβλίνο ΙΙ σε όλες της χώρες πλην Ελλάδος [...λόγω των καταδικαστικών αποφάσεων που υπάρχουν για τη χώρα μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για κακομεταχείριση των προσφύγων]. Η Ελλάδα θα παραμείνει πάντως ως πύλη εισόδου και "πρώτης καταγραφής" των προσφύγων. 

Πόσο απατηλή η εγρήγορση και ανησυχία όλων... Και τί γρήγορα που στέγνωσαν τα δάκρυα  για τα πνιγμένα παιδιά. Πόσο γρήγορα οδεύουμε προς το τέλος...