Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016

[...] "να μιλήσουμε ξανά κατάπληκτοι την γλώσσα των πουλιών."






Ήμασταν ψες -Παρασκευής βράδυ- στην Καμένη Γωνιά (παραδοσιακόν εστιατόριον -ψησταριά της πόλεως Θεσσαλονίκης με έτος ιδρύσεως 1960 / «της ρίχνω» ένα ολόκληρο  έτος αλλά είναι «παλιοσειρά» μου!). Με τον Αλέξανδρο συνάντηση για κρασί και φαΐ με μέτρο. Μαζί μας κι ο Στέργιος άνθρωπος πράος και αγαθός εκ των ιδιοκτητών και χορηγός του δείπνου. Συγκαθιστούς δεν ψάλαμε, επιτραπέζια άσματα δεν πέμψαμε (πού όρεξη για τέτοια...). 

Κοιτάζοντας τον τοίχο, κεκοσμημένο με τις ζωγραφιές του Γιάννη Ζήκα (1945-2008), ζωγράφου και ποιητού, μαγεύτηκα ξανά απο τα  πολύχρωμα, ουσιαστικώς ανύπαρκτα ή φαντασιακά και μαζί πανηγυριώτικα, πουλιά του -εκείνα  τα καθεστωτικά του δικού του Παραδείσου- κι έφερα στο νου και πάλι τους σπαρακτικούς του στίχους:



Αργήσατε φίλοι αργήσατε

ξεθάψαν τα πουλιά τα κόκκαλά μου

τα πλύνανε με δάκρυα και φιλιά

τα ράντισαν με κρασί

και τ΄ακουμπήσανε απαλά στα σύννεφα

να νιώσουνε το χέρι του ήλιου.




Αργήσατε φίλοι αργήσατε

πού θα βρεθούμε να μιλήσουμε

ξανά κατάπληκτοι την γλώσσα

των πουλιών για άλλη μια

φορά έξω και μέσα στην φθορά

αείζωοι κι ακέραιοι σαν

άγρια περιστέρια.*



*Γιάννης Ζήκας 1945-2008 ,΄΄φύλλο και φτερό΄΄ Ποιήματα, εκδ. Μυγδονία.



Ο Γιάννης Ζήκας, ύστερα από μια σύντομη ανάπαυση επί τριετία στο αφιλόξενο "Κοιμητήριον της Αναστάσεως του Κυρίου" -το περίλαμπρο και δυσβάστακτο για τα κανονικά βαλάντια των ανθρώπων για φιλοξενία επί μακρόν-, οδηγήθηκε για αλλού από τον φίλο του Αλέξανδρο. Μαζί πήγαν οδικώς στην Ουρανούπολη  και ύστερα από το απαγορευτικό σήμα απόπλου για τη Δάφνη επέστρεψαν ξανά πίσω. Συγκατοίκησε λίγον καιρό μαζί του στη Θεσσαλονίκη από το διαμέρισμα κοιτάζοντας ξανά το Θερμαϊκό να αστράφτει με το φώς, να χάνεται στις ομίχλες,  να καίγεται κάθε Δύση.  
Τώρα μας θυμάται ίσως και μας οικτίρει από κάποιο ...ράφι του ταπεινού οστεοφυλακίου της Μονής Ιβήρων στον Άθω. Οπωσδήποτε συντροφεύουν στο ημίφως τη γαλήνη του, κελαηδήματα πουλιών που πέταξαν μέσα από τα χέρια του κατά μυριάδες...

Πίσω μένουν οι φίλοι. Ορφανεμένοι.




       Στέργιος Κωνσταντζίκης κιαι Αλέξανδρος Κοσματόπουλος.


Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

Ένα ακόμα θύμα της (αναισθησίας) της "κυρά-Τασίας"...



Φωτεινό παράδειγμα και δείγμα σοβαρού ανθρώπου, που εργάζεται αθόρυβα στις τάξεις της Κυβέρνησης,  ο Γιάννης Μουζάλας.


                                                                                                                 nautemporiki

Είμαι μ' εκείνους που βαδίζουνε μαζί μ' ολόκληρη τη γη,
που όταν αρχίζουν κάτι, είναι σαν να τ' αρχίζουν όλα απ' την αρχή.

Ουώλτ Ουίτμαν, Στη γαλάζια όχθη της Οντάριο, μτφρ. Γ. Βαρβέρη



Ίσως αποτελεί τον λαμπρότερο άνθρωπο της σημερινής κυβέρνησης. Στους ώμους του βαραίνει το φορτίο του μεγαλύτερου προβλήματος της Ελλάδας που τείνει να καταστεί (πιο πάνω κι από "το χρέος"!)  τ ο   π ρ ο σ φ υ γ ι κ ό , που ούτως ή άλλως είναι το μείζον στους κόλπους της παραπαίουσας "ενωμένης Ευρώπης".

 Ο άνθρωπος αυτός διαδέχτηκε στον υπουργικό θώκο την οκνηρή Τασία Χριστοδουλοπούλου η οποία με πρωτοφανή αναίδεια είχε ανακοινώσει στους δημοσιογράφους, και με ύφος όψιμης μπεμπέκας, τα περίφημα: "δεν ξέρω που πάνε" και "λιάζονται" [εννοείται βέβαια πως καθώς πλέον γνωρίζει καλά το κακό που προκάλεσε η αναίσχυντη ολιγωρία της ούτε μια συγγνώμη, ούτε ένα mea culpa -για τα προσχήματα τουλάχιστον- δεν άφησε να της ξεφύγει...].

Ο μαχητικός αυτός άνθρωπος, με το πλούσιο ιστορικό ανθρωπιστικού ακτιβισμού στις τάξεις των γιατρών του Κόσμου, έχοντας ως "προϊστάμενό του" στη θέση του Επιτρόπου Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων, το χρυσοποίκιλτο -και φουσκωτό εννοείται!-  παγώνι που ακούει στο όνομα Δημήτρης Αβραμόπουλος  έχει ν' αντιμετωπίσει το φανατισμό και την  εχθρότητα του Ούγγρου φασίστα Ορμπάν που υψώνει φράχτες και μετακινεί κατά το δοκούν ..."βορειότερα" τα σύνορα της Ευρώπης. Την πρωτοφανέρωτη ηλιθιότητα του ακροδεξιου βέλγου υπουργού για τα θέματα μετανάστευσης να ζητά την ...ίδρυση πόλης 400.000 προσφύγων στην Ελλάδα! Τους Σλοβένους, τους Πολωνούς , Τσέχους, Αυστριακούς κλπ που ζητούν την παραδειγματική τιμωρία της Ελλάδας για αδράνεια και αθέτηση "συμπεφωνημένων" (τί άλλο;). 

Tο "Les Miserables" του Banksy στο Λονδίνο
Αυτά που συμβαίνουν τούτη την ώρα στην Ευρώπη και κάτω από το φάσμα των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι καθώς και των γεγονότων της Πρωτοχρονιάς στην Κολωνία και αλλού, είναι πρωτόγνωρα. Συζητήθηκαν πίσω απο κλειστές πόρτες πράγματα απίθανα. Μέχρι και στείρωση των αρρένων προσφύγων που θα εισδέχονται οι χώρες στην Ευρώπη. Κάποιες  χώρες  δεν επιθυμούν να δεχτούν μαύρους πρόσφυγες, άλλες δεν θέλουν τους εργένηδες, μερικοί δέχονται να φιλοξενούν υπό όρους μόνον τους οικογενειάρχες με παιδιά κλπ..." Έπεσε στο τραπέζι" και η πρόταση να τους επαναπροωθούν [=ξαναρίχνουν] στο νερό! Ή και το ..."μαρκάρισμά" τους [που επιχειρήθηκε κι όλας αλλά εγκαίρως εγκαταλείφθηκε κι έπαψε]. Στη Δανία κατάσχονται δια νόμου τα προσωπικά είδη αξίας των προσφύγων ώστε να χρησιμέψουν ως αντιστάθμισμα στο ...κόστος φιλοξενίας. 
Μια Ευρώπη τραυματισμένη, σε πανικό, χωρίς πυξίδα, χωρίς αρχές. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω κι όλοι μαζί στα βάραθρα.


 [...] Αν η Ελλάδα δεν θέσει υπό έλεγχο τα σύνορά της σε τρεις μήνες, τα κράτη θα κλείνουν τα σύνορά τους με την χώρα 
                                                                         (η Κομισιόν 27.1.2016)


Ο συμπαθής, αεικίνητος, νευρώδης και συνήθως ψύχραιμος αυτός άνθρωπος έλαβε σήμερα-και μαζί του όλοι οι έλληνες- τρεις μήνες διορία όπου θα επιχειρηθεί να ελέγξουμε επαρκώς τα σύνορά μας (θαλάσσια και χερσαία-όταν με την Τουρκία σοβούν βαθύτατες πληγές και γκρίζες περιοχές επί δεκαετίες) ως προς τις προσφυγικες εισροές, ειδάλως θα βρεθούμε εκτός συνθήκης Σένγκεν. Έχει να αντιπαλέψει πολλά. Θα καταφέρει ώστε να φέρει αποτελέσματα η δουλειά του; Πιθανότατα όχι. 

Αυτό όμως θα σημάνει και την τελευταία πράξη του ελληνικού δράματος που άρχισε με την κρίση χρέους που ...διακηρύχθηκε στο Καστελλόριζο πριν πέντε χρόνια.


                         

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Μπλοκάκια και γραβάτες...



[...] η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν θα υπερασπιστεί τους μεγαλογιατρούς ή τους μεγαλοδικηγόρους με τις γραβάτες που κατεβαίνουν στο δρόμο, αλλά τους νέους ελεύθερους επαγγελματίες με τα μπλοκάκια.
                                                           Τσίπρας Παύλου Αλέξιος Πρωθυπουργός της Ελλάδας




                                      
                                                          

[...] Θα σου κλέψω το σακάκι, δυο γραβάτες θα φορώ
κι αν με ξαναπείς αλήτη πάλι εγώ σε συγχωρώ.
Νικόλας Άσιμος

Δεν γνωρίζω αν το εύμορφον κοράσιον εργάζεται  με ...μπλοκάκι.  Πάντως φορεί γραβάτα (και ...κανένα άλλο ρούχο!). Εγώ δεν φορώ γραβάτα \παρεκτός από ελάχιστες φορές στη ζωή μου. Μια φορά φόρεσα "στην ορκωμοσία" το 1986,  μερικές φορές σε ιατρικά συνέδρια ή δεξιώσεις που το απαιτούσαν και σε κάτι γάμους φίλων και συγγενών. Στον δικό μου γάμο φόρεσα παπιγιόν -με συντριβή ομολογώ την αμαρτία μου απέναντι "στην τάξη μου". Τις γραβάτες μου πάντως τις έχω και αραχνιάζουν στη ντουλάπα με τα ρούχα. Και δεν διαθέτω μπλοκάκι (κόβω όμως αποδείξεις στο ιατρείο...).
Δικαιούμαι άραγε την "υπεράσπιση" του πρώτη-φορά-αριστερού πρωθυπουργού  (με τα "φαιά"/Βορειοκορεάτικα video-wall στο γήπεδο tae-kwo-do με την ευκαιρία των πρώτων γενεθλίων του ιδεοληπτικού αχταρμά που "μας κυβερνά");


 

 

η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν θα υπερασπιστεί τους μεγαλογιατρούς ή τους μεγαλοδικηγόρους με τις γραβάτες που κατεβαίνουν στο δρόμο, αλλά τους νέους ελεύθερους επαγγελματίες με τα μπλοκάκια Πηγή: www.lifo.gr
η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν θα υπερασπιστεί τους μεγαλογιατρούς ή τους μεγαλοδικηγόρους με τις γραβάτες που κατεβαίνουν στο δρόμο, αλλά τους νέους ελεύθερους επαγγελματίες με τα μπλοκάκια Πηγή: www.lifo.gr