Ένα ακόμα θύμα της (αναισθησίας) της "κυρά-Τασίας"...

Φωτεινό παράδειγμα και δείγμα σοβαρού ανθρώπου, που εργάζεται αθόρυβα στις τάξεις της Κυβέρνησης,  ο Γιάννης Μουζάλας.

                                                                                                                 nautemporiki

Είμαι μ' εκείνους που βαδίζουνε μαζί μ' ολόκληρη τη γη,

που όταν αρχίζουν κάτι, είναι σαν να τ' αρχίζουν όλα απ' την αρχή.

Ουώλτ Ουίτμαν, Στη γαλάζια όχθη της Οντάριο, μτφρ. Γ. Βαρβέρη

Ίσως αποτελεί τον λαμπρότερο άνθρωπο της σημερινής κυβέρνησης. Στους ώμους του βαραίνει το φορτίο του μεγαλύτερου προβλήματος της Ελλάδας που τείνει να καταστεί (πιο πάνω κι από "το χρέος"!)  τ ο   π ρ ο σ φ υ γ ι κ ό , που ούτως ή άλλως είναι το μείζον στους κόλπους της παραπαίουσας "ενωμένης Ευρώπης".

 Ο άνθρωπος αυτός διαδέχτηκε στον υπουργικό θώκο την οκνηρή Τασία Χριστοδουλοπούλου η οποία με πρωτοφανή αναίδεια είχε ανακοινώσει στους δημοσιογράφους, και με ύφος όψιμης μπεμπέκας, τα περίφημα: "δεν ξέρω που πάνε" και "λιάζονται" [εννοείται βέβαια πως καθώς πλέον γνωρίζει καλά το κακό που προκάλεσε η αναίσχυντη ολιγωρία της ούτε μια συγγνώμη, ούτε ένα mea culpa -για τα προσχήματα τουλάχιστον- δεν άφησε να της ξεφύγει...].

Ο μαχητικός αυτός άνθρωπος, με το πλούσιο ιστορικό ανθρωπιστικού ακτιβισμού στις τάξεις των γιατρών του Κόσμου, έχοντας ως "προϊστάμενό του" στη θέση του Επιτρόπου Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων, το χρυσοποίκιλτο -και φουσκωτό εννοείται!-  παγώνι που ακούει στο όνομα Δημήτρης Αβραμόπουλος  έχει ν' αντιμετωπίσει το φανατισμό και την  εχθρότητα του Ούγγρου φασίστα Ορμπάν που υψώνει φράχτες και μετακινεί κατά το δοκούν ..."βορειότερα" τα σύνορα της Ευρώπης. Την πρωτοφανέρωτη ηλιθιότητα του ακροδεξιου βέλγου υπουργού για τα θέματα μετανάστευσης να ζητά την ...ίδρυση πόλης 400.000 προσφύγων στην Ελλάδα! Τους Σλοβένους, τους Πολωνούς , Τσέχους, Αυστριακούς κλπ που ζητούν την παραδειγματική τιμωρία της Ελλάδας για αδράνεια και αθέτηση "συμπεφωνημένων" (τί άλλο;). 

Tο "Les Miserables" του Banksy στο Λονδίνο

Αυτά που συμβαίνουν τούτη την ώρα στην Ευρώπη και κάτω από το φάσμα των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι καθώς και των γεγονότων της Πρωτοχρονιάς στην Κολωνία και αλλού, είναι πρωτόγνωρα. Συζητήθηκαν πίσω απο κλειστές πόρτες πράγματα απίθανα. Μέχρι και στείρωση των αρρένων προσφύγων που θα εισδέχονται οι χώρες στην Ευρώπη. Κάποιες  χώρες  δεν επιθυμούν να δεχτούν μαύρους πρόσφυγες, άλλες δεν θέλουν τους εργένηδες, μερικοί δέχονται να φιλοξενούν υπό όρους μόνον τους οικογενειάρχες με παιδιά κλπ..." Έπεσε στο τραπέζι" και η πρόταση να τους επαναπροωθούν [=ξαναρίχνουν] στο νερό! Ή και το ..."μαρκάρισμά" τους [που επιχειρήθηκε κι όλας αλλά εγκαίρως εγκαταλείφθηκε κι έπαψε]. Στη Δανία κατάσχονται δια νόμου τα προσωπικά είδη αξίας των προσφύγων ώστε να χρησιμέψουν ως αντιστάθμισμα στο ...κόστος φιλοξενίας. 
Μια Ευρώπη τραυματισμένη, σε πανικό, χωρίς πυξίδα, χωρίς αρχές. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω κι όλοι μαζί στα βάραθρα.


 [...] Αν η Ελλάδα δεν θέσει υπό έλεγχο τα σύνορά της σε τρεις μήνες, τα κράτη θα κλείνουν τα σύνορά τους με την χώρα 
                                                                         (η Κομισιόν 27.1.2016)


Ο συμπαθής, αεικίνητος, νευρώδης και συνήθως ψύχραιμος αυτός άνθρωπος έλαβε σήμερα-και μαζί του όλοι οι έλληνες- τρεις μήνες διορία όπου θα επιχειρηθεί να ελέγξουμε επαρκώς τα σύνορά μας (θαλάσσια και χερσαία-όταν με την Τουρκία σοβούν βαθύτατες πληγές και γκρίζες περιοχές επί δεκαετίες) ως προς τις προσφυγικες εισροές, ειδάλως θα βρεθούμε εκτός συνθήκης Σένγκεν. Έχει να αντιπαλέψει πολλά. Θα καταφέρει ώστε να φέρει αποτελέσματα η δουλειά του; Πιθανότατα όχι. 

Αυτό όμως θα σημάνει και την τελευταία πράξη του ελληνικού δράματος που άρχισε με την κρίση χρέους που ...διακηρύχθηκε στο Καστελλόριζο πριν πέντε χρόνια.