"Αδειάζοντας τους ουρανούς"...

(...) μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει...
                N.Δ. Τριανταφυλλόπουλος, Υλαγιαλή
 

"Επιστολή διαμαρτυρίας στους αξιωματούχους της Βρετανικής βάσης της Δεκέλειας αλλά και στον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κοινοποίησε ο πρίγκηπας Κάρολος. Σε αυτή κάνει λόγο για την βαρβαρότητα που συμβαίνει στην πανίδα της Κύπρου και στον φριχτό θάνατο εκατομμυρίων ωδικών πουλιών που πιάνονται σε παγίδες. Η επιστολή στρέφεται στο ζήτημα μιας απαγορευμένης εδώ και χρόνια μεθόδου παγίδευσης μικρών αποδημητικών πουλιών που κατά χιλιάδες πιάνονται στις ξώβεργες και τα δίχτυα της Κύπρου. Κάθε χρόνο εκατομμύρια πουλιά κατά την αποδημία τους προς και από την Αφρική έχουν ως ενδιάμεσο σταθμό την Κύπρο. Για πολλά απ' αυτά είναι και ο τελευταίος τους σταθμός μιας και εδώ και δεκαετίες η πρακτική παγίδευσης πουλιών είναι ευρέως διαδεδομένη στο νησί. Τα μικρά αυτά πουλιά είναι μέρος ενός γνωστού παραδοσιακού εδέσματος που έχει την ονομασία "Αμπελοπούλια"".
                                                                                                                   (Τα διεθνη πρακτορεία ειδήσεων )

Συμφωνώ με τον  πρίγκηπα Κάρολο. Θα μπορούσα ίσως ακόμα και να κόψω τα χέρια των ανθρωποειδών που μετατρέπουν σε ρόγχο και απελπισμένο φτερούγισμα θανάτου τις μελωδίες των πουλιών που αποτελούν τον έναν τουλάχιστον λόγο που αξίζει ίσως για να ζούμε (να τα βλέπουμε να πετούν, να ριγούν, να τραγουδούν).

 Καταδικάζω «μετά βδελυγμίας» τον ελεεινό αυτό τρόπο προσπορισμού χρημάτων από ενδεχομένως πτωχούς και πένητες  ωστόσο  βάρβαρους και απαίδευτους ανθρώπους εκεί στην Δεκέλεια της Κύπρου που τα ’χουν βάλει με τα αμπελοπούλια μετατρέποντάς τα σε έναν μακάβριο «μεζέ». 

Αυτό τον καιρό μια … κοφτερή ταινία γυρισμένη εκεί με τίτλο  Emptying the skies [Αδειάζοντας τους ουρανούς»] κάνει τον γύρο του κόσμου στα διεθνή φεστιβάλ ντοκιμαντέρ. Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να τη δω ποτέ ολόκληρη… Η φρίκη της με ξεπερνάει!

Σκέπτομαι όμως πως ο αποδέκτης της καταγγελίας του φιλέσπλαγχνου, οικολόγου και φιλόζωου πρίγκηπος Καρόλου είναι η Κύπρος. Ένα κράτος που πάνω του κάποτε η μπότα της Αυτοκρατορίας  έπεφτε βαρειά. ΄Ηταν τότε βλέπετε η εποχή που η Βρεττανικη αποικιακή αυτοκρατορία είχε έκταση 2.250.0000 τετρ. μίλια (5.805.000 περίπου τετραγ. χιλιόμετρα) και αφορούσε  κυρίως τροπικά κρατη. Οι περισσότεροι από τους κατοίκους της, που ήσαν περίπου 63.000.000 άνθρωποι, ήσαν έγχρωμοι. Τα 4/5 περίπου της Αυτοκτρατορίας αποτελούνται από Αποικίες, προτεκτοράτα και προστατευόμενα κράτη, ένω το άλλο πέμπτο, 452.000 περίπου τετραγ. μίλια, αποτελούνταν από εδάφη υπό εντολήν, που ήσαν πρώην εχθρικά εδάφη και που διοικούνταν από την Μεγάλη Βρεττανία κατόπιν εντολής της Κοινωνίας των Εθνών. Αποικίες ήσαν τα εδάφη που προσαρτήθηκαν εις το Στέμμα. Τα προτεκτοράτα ήσαν χώρες που ζήτησαν ή δέχθηκαν την προστασία του Στέμματος. Τα προστατευόμενα Κράτη όπως η Ζανζιβάρη διοικούνταν εν ονόματι των Ηγεμόνων των κλπ κλπ. [αυτά διαβάζω ελληνιστί σε έκδοση της Οξφόρδης επί Παγκοσμίων θεμάτων, του 1944].

Στην Λευκωσία υπήρχαν "τα φυλακισμένα μνήματα". Οι κρατούμενοι βασανίζονταν ανηλεώς και με φρικτό τρόπο από τους Άγγλους κατακτητές. Η δίκες τους γίνονταν εκεί , οι εκτελέσεις τους -με απαγχονισμό-  στον ίδιο χώρο. Η ταφή τους, για να μην ξεσηκωθεί ο λαός, γίνονταν την ίδια μέρα της εκτέλεσης στο ίδιο επίσης μέρος. Στα φυλακισμένα μνήματα  βρΊσκονται, ανάμεσα σε πολλούς άλλους, και οι τάφοι από δυό..."αμπελοπούλια" που οι άγγλοι στραγγάλισαν εν ονόματι του Στέμματος στις 10 Μαΐου του 1956. Ο ένας λεγόταν Μιχάλης Καραολής και ήταν 23 μόλις χρόνων και ο άλλος  Ανδρέας Δημητρίου (αυτός μόλις 22)...

Και οι δυό τους χαρακτηρίζονταν, ακόμα κι απο τον τότε υπεύθυνο της ραδιoφωνίας στην Κύπρο σπουδαίο συγγραφέα ( αλλά φρικτά  αλκοολικό  και άθλιο άνθρωπο) Λώρενς Ντάρελ, ως "τρομοκράτες"...

Και δεν ξερω τώρα τι μου 'ρθε και θυμήθηκα εκείνο το ..."Κυνήγι της Αλεπούς". Από αρχαιοτάτων θαρρώ το αριστοκρατικό και εθιμοτυπικό αυτό σπόρ διεξάγεται στις πρασινάδες της Εγγλέζικης επικράτειας με θύμα πάντα την κόκκινη αλεπού των αγρών.

Αλλά γι' αυτά ο Κάρολος δεν έχει φαίνεται ούτε μάτια ούτε μιλιά...