Ντρέπομαι που είμαι Έλληνας...

(...)  ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με.  τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι;  τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴνλέγω ὑμῖν, ἐφʹ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε (...)
                                                                                                    
                                                                                                                                                    ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 

προς το μαρτύριο....

Το γράμμα που άφησε στα χέρια του σωφρονιστικού υπαλλήλου Γ. Τσιρώνη -που στη συνέχεια δολοφόνησε με "αυτοσχέδιο μαχαίρι"- ο Αλβανικής υπηκοότητας βαρυποινίτης Ιλία Καρέλι:

                 Προς την υπηρεσία Φυλακών του Μαλανδρίνου.

     Με κρατάτε εδώ μέσα στη φυλακή τσάμπα τόσον καιρό, τόσα πολλά χρόνια, μόνο για κλοπές, χωρίς να έχω σκοτώσει κάποιον, γιατί;

     Γιατί δεν μου αφήσατε να πάω στο σπίτι μου να βρω ζωντανή τη μάνα μου, γιατί; Γιατί δε μου αφήσατε να έφτειανα κι εγώ μια οικογένεια, γιατί;

    Είμαι μέσα από το 1997 και δεν χορτάσατε με τα τόσα χρόνια από τη ζωή μου;

    Μέχρι τώρα έχω βγάλει τα ισόβια και 4 χρόνια με εργασία. Με το λάθος που έχω κάνει δεν μου αξίζανε τόσα πολλά χρόνια και ακόμα συνεχίζετε να με κρατάτε, γιατί; Γιατί τώρα αναγκαστικά πρέπει να πάρω και εγώ μια ζωή από εσάς…

    Γιατί μου πήρατε όλη τη ζωή μου, γιατί, γιατί….γιατί;

                                                         25.3.2014

Μετά το παγωμένο ξάφνιασμα  της δολοφονίας του δεσμοφύλακα, πήγε ο νους μου στον "βαρυποινίτη". Είχα μόλις αντιληφθεί, για μια ακόμα φορά, πώς μια ζωή μπορεί να γίνει θρύψαλα αν δεν υπάρχει ...ένας καλός δικηγόρος και ένα αξιοπρεπές  σύστημα απονομής της δικαιοσύνης και στοιχειώδες σωφρονιστικό...

 Τα εγκληματά του ("διακεκριμένες") κλοπές κυρίως και απόπειρες ανθρωποκτονίας (όχι με όπλο, πάντα με αυτοσχέδια μέσα, τη μια φορά τον ακινητοποίησαν επ' αυτοφόρω τα γερόντια που πήγε  να ληστέψει. Μάλλον χρήστης ναρκωτικών και διακινητής κοινώς βαποράκι…).

Όλοι σχεδόν "οι  σατανιστές τη Παλλήνης"  βρίσκονται πια εκτός φυλακής. Το "κύκλωμα των εκβιαστών της Θεσσαλονίκης" επίσης απολαμβάνει καθαρό αέρα έξω. Ανθρωποι με ισόβιες καταδίκες πάνε στο Πανεπιστήμιο, εργάζονται, έχουν αρχίσει να ξαναφτιάχνουν τη ζωή τους κλπ..

Ακόμα βουΐζει στ' αυτιά μου η φράση που -είπαν πως- επαναλάμβανε σαν τον μετέφεραν νύχτα δαρμένο -αργασμένο από το ξύλο-  στις φυλακές της  Νιγρίτας: "Φέρτε μου ένα σκοινί να κρεμαστώ…»

Σε λίγες ώρες ήταν νεκρός. Η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε αυτά που έδειξε...

ο τελευταίος ύπνος από την κάμερα ασφαλείας.

Ζούμε στιγμές από "το εξπρές του μεσονυκτίου".

Ελλάδα έχεις πολύ δρόμο ακόμη. Κουράγιο…

Αλλα ντρέπομαι πολυ για σένα!

Μα τώρα που `φτασε η στιγμή
να κλείσουν οι λογαριασμοί
ποιος τάχα θα μπορέσει
να δει πως είχα μια καρδιά
σαν της αγάπης τα παιδιά
και να με συγχωρέσει;

                Νίκος Γκάτσος