Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

Αθώα θύματα των λέξεων και των καιρών...








Δεν ήταν μονάχα το 42άρι ("μέσα στο νερό"!) στις 3 το μεσημέρι σήμερα στο κέντρο της πόλης. Απελπισμένος, αδυνατισμένος, κατάκοπος -κοντολογής "εις το μη περαιτέρω"-  αναζητούσε ο έρμος τα όρια μεταξύ "στοιχειώσεως" και ...εξαχρειώσεως. Για τούτο και κατέφυγε στα Ινστιτούτα (βλέπε σχετική υπερκείμενη πινακίδα) και υπό σκιάν...


ΥΓ.  Η καλή μου φίλη Ιωάννα Ν. δικαίως ανησυχεί περί της υγείας του σκύλου (με αγωνία τον επισκέπτεται συχνά στο μέρος που "αράζει") . Κι εγώ δεν τον βλέπω καλά...



 

Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

"Έγωϊστική" [;] παραγγελία ζωντανού για το "μετά"...



[του Ίωνα Δραγούμη εν προκειμένω...]


Ο τάφος του Ίωνα Δραγούμη στο Α' Νεκροταφείο της Αθήνας* [φωτ. Ν.Τ./ 1987].


   [...] Γυρίζοντας από το νεκροταφείο είπα στην εξαδέλφη μου: "Όταν πεθάνω, να το ξέρετε. Εμένα να μη με θάψετε στη γη παρά να με κάψετε. Και αν δεν πεθάνω εδώ, παρακαλώ να ειδοποιήσετε όπου και αν βρίσκομαι, να με κάψουν και τη στάχτη μου να την πετάξουν στους δρόμους, να την πατούν οι ζωντανοί που θα περνούν".

    Και σκέφθηκα να γράψω μια διαθήκη που να το λέει αυτό. Μα έπειτα, αμέσως σκέφθηκα πως δεν αξίζει να δίνω τόση σημασία στον εαυτό μου, και το να λέω πως να με θάψουν, σημαίνει πως έχω μιαν αγάπη του εαυτού μου που δεν του αξίζει βέβαια. Ας κάμουν με μένα ότι θέλουν όταν πεθάνω. Δεν αξίζει ούτε και να το συλλογίζομαι [...]**.

                                                  ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ, Οχτώβρης 1914 


 *Ο επίσημος [official] κατάλογος με τίτλο "ΤΟ Α΄ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ/ ΟΔΗΓΟΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ" των κυριών Καρδαμίτση-Αδάμη Μαρώς και  Δανιήλ Μαρίας/κυκλοφόρησε μέσα στο 2017 -και τον οποίον μάλιστα  προλογίζει ο Δήμαρχος των Αθηναίων!- απαξίωσε να συμπεριλαβει έστω και ένα μελος της οικογένειας Δραγούμη στις αναφορές του: πχ τον Ιστορικό, Φιλικό, Γραμματέα του Ι. Καποδίστρια και Πολιτικό Νικόλαο Δραγούμη, τον πολιτικό (και Πρωθυπουργό της χώρας διατελέσαντα) Στέφανο Δραγούμη, τον Ίωνα Δραγούμη, τους αδελφούς του Νίκο /τον ζωγράφο και  Φίλιππο -πολιτικό και λόγιο- κλπ κλπ κλπ...

"Στάχτη να την πατούν οι άνθρωποι" ...όπως έλεγε [κι έγραφε προβλέποντας] κι ο καημένος ο Ίων...

 
 **Από: Ίων Δραγούμης,"Φύλλα Ημερολογίου"-Τόμος Ε', 1913-1917, Επιμέλεια: Θ.Ν. Σωτηρόπουλος, Εκδόσεις Ερμής, 1986.



 

Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

Ρεπορτάζ σκουπιδοπεριπάτου...





Ω! δάση και όρη δυσώδη
εντός των ορίων της πόλεως
εκτός των ορίων της αντοχής μας
Και ο καύσων αυτός...[αχ ο καύσων...]
της μάντιδος μετεωρολογίας
ο δρυμύς, ο επερχόμενος, ο καίριος...



Όλα άρχισαν με "δραματικούς" χρωματικούς τόνους (της ώχρας) στην Πλατεία Αγίας Σοφίας ...ανήμερα στην "επέτειο της Αλώσεως" -την αποφράδα 29 Μαΐου εννοώ-έβρεξε πολύ εκείνη τη μέρα.




 Ύστερα ...ξαμόλησαν τον μουεζίνη στην AYASOFYA (άλλως Hagia Sophia) στην Istanbul  οι άλλοι... 
Οι εντόπιοι συμβασιούχοι δυνάστες -"νόμος είναι το δίκηο του εργάτη!"- αφήκαν τα σκουπίδια, θεριά ανήμερα, να μας δείχνουν το μπόϊ τους. Να μας σέρνουν από τη μύτη με αιθέριες οσμές...







Το άγαλμα -στο βάθος- σε βαθειά "περισυλλογή" επί του β ...άθρου ενοχλημένο από την όζουσα αποφορά του περιβάλλοντος χώρου (β...όθρου κόντεψα να πω). 
Θαρρώ δε πως είδα και τον ...Μακρόν κάπου ανάμεσα στα σκουπίδια πεταμένον.












Ο μουεζίνης που αμαύρωσε το κλέος της Αγιά-Σοφιάς ["μας"] ήταν μάλλον τελικά ρωμιός απολίτιστος σκουπιδοπεταχτής και συμβασιούχος αντιρρησίας της περισυλλογής των!














Ε, αυτό δεν το περίμενα... 
Τ' ομολογώ: Με τίποτα!
(Ντούρο, ατσαλάκωτο προσκλητήριο του μαγκουροφόρου ΠΑΜΕ μέσα στα σκουπίδια...). 
"Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι!" κι άλλα ηχηρά παρόμοια -ναφθαλινούχα της κομματικής ντουντούκας.
 















"Πάλης ξεκίνημα..."













Καθήμενη εγγύς του δυσώδους ...."περιστυλίου".







ή ...χολέρας;


[Η νεκροψία 
θα δείξει!]









Παρασκευή 23 Ιουνίου 2017

Από τις "πολυετείς συμβάσεις"...


...στην ...μ ο ν ι μ ο π ο ί η σ η  των σκουπιδιών στις πόλεις!


 







[…]  όταν βλέπω στη θανάσιμη Αθήνα

τους σκουπιδιάρηδες να πετούν έρημα

τα σκουπίδια στ’ αβυσσαλέα τους αυτοκίνητα

μου ’ρχεται γοερά να φωνάξω:

Πετάχτε με και μένα μέσα.



                                                   Nίκος Καρούζος «Στον Άθωνα»






Παρασκευή 9 Ιουνίου 2017

"Ποιόν να φκιάεισ'ς κι ποιόν να χαλάεισ'ς";





 «Κατά τη γνώμη μου 
τα κορυφαία πεζογραφικά έργα του 20ού αιώνα
 είναι κατά σειρά τα εξής:
 ο Οδυσσέας του Τζόυς, 
η Μεταμόρφωση του Κάφκα, 
η Πετρούπολη του Μπέλυ 
και το πρώτο μισό του παραμυθένιου 
Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο του Προυστ». 
ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΝΑΜΠΟΚΟΦ

[απο την παρουσίαση της έκδοσης απο την ...Κίχλη]




Διότι είχε προαναγγελθεί. Κι εκεί που προσμέναμε, με κρατημένη την αναπνοή, να την καλωσορίσουμε από τον- νεαρόν και καλότατον- εκδοτικό οίκο Αντίποδες, την Πετρούπολη του Αντρέι Μπ(ι)έλυ να μας έρθει κατά την Άνοιξη, να 'σου τες Ιούνιο να μας βροντάνε την πόρτα και ν' ανακατώνουν στη τσέπη μας τα λίγα εναπομείνατα χάρτινα όβολα, δυό [!!!] μεταφράσεις του ίδιου βιβλίου. Η "άλλη" -η δεύτερη- προέκυψε απο την εξαίρετη Κίχλη...

Τα παρατράγουδα πάντως έχουν αρχίσει με τη μία: Μπέλυ ο ένας Μπιέλυ ο άλλος ["Κοιλιάς" και ..."Μπιέλα-ς" -από το γνωστό B.L.R./beyond local repair- δηλαδή σαν να λέμε ;]

Και σαν ν' ακούω ξανά την μακαρίτισσα  τη γιαγιά μου: "Ποιόν να φτιάξεις και ποιόν να χαλάσεις;" [ποιανού δηλαδή το μέρος να πάρεις και να φτιάξεις ή να "χαλάσεις" -αναλόγως- την καρδιά του ενός εκάστου...]. Βρίσκομαι πράγματι σε σταυροδρόμι αποφάσεων και δίλημμα αληθινό...

Μα αναρωτιέμαι κι όλας: Τόσο μα τόσο πια εξέλειπαν οι τίτλοι αλλά και ποία αντιπαλότης είναι αυτή που οδηγεί την μεταφραστική πένα και το εκδοτικό -"επενδυτικό"- βαλάντιο; Τόσοι πια κι "οι αναγνώστες της περιόδου της Κρίσης" που θα καταστήσουν επικερδή  την έκδοση εκατέρωθεν του (έστω) αριστουργήματος; Λέτε δε να δούμε και στα λογοτεχνικά βραβεία του χρόνου να μοιράζονται δυό μεταφραστές εξ ημισείας το βραβείο μετάφρασης;

Ίδωμεν αδελφοί!


ΥΓ. Ωστόσο και εις το εξωτερικόν σύγχυσις...

Πότε "Πετρούπολη" σκέτο και πότε "Αγία Πετρούπολη" στον τίτλο. Κι ο συγγραφεύς πότε Μπέλυ και πότε Μπιέλυ [όπερ και το ορθότερον μάλλον]. Από Δυσμάς και η πληροφορία για ...δυό εκδοχές [versions] του βιβλίου και πολλαπλές μεταφραστικές απόπειρες:

[...] However, when the subject of translations starting bothering me so much recently, I did a little more digging and discovered that thing were a bit more complicated with this book. For a start, there are two versions of “Petersburg” – one longer one published in 1916, and a shorter version, heavily edited by Bely, which came out in 1922. To make things worse, there are four translations and I wasn’t clear which one was of which book, and which was considered better/more accurate/more accessible etc etc….. Not a straightforward choice, then. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ [κλικ]

Η Ελλάδα προφανώς ακολούθησε και εδώ τα βήματα...







Σάββατο 3 Ιουνίου 2017

Φέτα ...Π.O.Π.*



Μόνο στην Ελλάδα!





..."Φέτα" από ...Εφέτες!
(κατοχυρώθηκε στους τοίχους τουλάχιστον).




*Π.Ο.Π. = Προστατευόμενη Ονομασία Προελεύσεως.