Pro patria...

Στον μεγάλο μου γιό που "πήγε" σήμερα στρατιώτης...

Στις επτά και τέσσερα πρώτα το πρωί... το φως -πρώτα απ' όλα- δεν ήταν τέτοιο ώστε να μ' αφήνει να διακρίνω πίσω από το τζάμι του βαγονιού τη μορφή σου. Χωρίς ατμούς κινηματογραφικούς,  χωρίς αγκομαχητά μηχανών ή και σεινάμενα κουνάμενα μαντήλια αποχαιρετισμού έφυγε. Σχεδόν άδειο...

Και η φωτογραφία που πήγα να τραβήξω μου  "απαθανάτισε" όλο ...το πίσω τοπίο (κάτι  ξεχαρβαλωμένα τζαμωτά και ξεσκισμένες αφίσες σε μιαν αίθουσα επισήμων της πόλεως, κάποτε εν ενεργεία) σαν από καθρέφτη μέσα ένα κοίταγμα...

Θυμήθηκα όλα τα χρόνια που ήσαν εκεί πίσω για μένα (ό γέγονε γέγονε καλώς ή κακώς κι ότι γράφει δεν ξεγράφει ξαναπάλι καλώς ή κακώς ...)

Έλπίζω μονάχα σ' αυτά που υπάρχουν εκεί μπροστά για σένα μετά την επιστροφή. Για την άλλη φεγγοβολή... Τη δίκαιη!

Μα δεν μπόρεσα να μην θυμηθώ την ωδή του Έζρα Πάουντ 

(E.P. ODE POUR L' ELECTION DE SON SEPULCHRE):

[...] μερικοί έπεσαν, pro patria,

                                   non "dulce" non "et decor" 

βούτηξαν ως τα μάτια στην κόλαση

πιστεύοντας στα ψέματα των γέρων, ύστερα δυσπιστώντας 

επέστρεψαν στην πατρίδα, επέστρεψαν σ' ένα ψέμα,

επέστρεψαν σε αμέτρητες απάτες,

επέστρεψαν σε παλιά ψέματα και νέους εξευτελισμούς^.

τοκογλυφία πωρωμένη και πανάρχαιη

και στις δημόσιες θέσεις συκοφάντες.

Τόλμη όσο ποτέ άλλοτε, σπατάλη όσο ποτέ άλλοτε.

Νέο αίμα και ευγενικό αίμα,

ρόδινα μάγουλα, κι ωραία σώματα^.

σθένος όσο ποτέ άλλοτε

ειλικρίνεια όσο ποτε άλλοτε

απογοητεύσεις ανείπωτες στο παρελθόν

υστερίες εξομολογήσεις χαρακωμάτων, 

καγχασμός μέσα από νεκρές κοιλιές.

Πέθαναν μυριάδες, κι ανάμεσά τους, οι καλύτεροι,

για μια φαφούτα γριά σκύλα,

για έναν μπαλωμένο πολιτισμό.

γοητεία, χαμόγελο στο ευγενικό στόμα,

γοργή ματιά που χάθηκε κάτω απ' τη γης το βλέφαρο,

γιά  δυό γρόσες σπασμένα αγάλματα,

για μερικές χιλιάδες στραπατσαρισμένα βιβλία. 

Έζρα Πάουντ Χιού Σέλγουιν Μώμπερλυ, μτφρ. Χ. Βλαβιανός