 |
Περίμενε εκεί. Ακούνητος ώσπερ στήλη άλατος. Και απερίσπαστος. Τη φωνή της πείνας του, που έπαιζε μαντολίνο εντός του, μονάχα άκουγε...
Κανά περισσευάμενο ..."χοτ ντόγκ" ντεεε ... να πέσει από το παραθύρι της κουζίνας. Εν μέση οδώ-χωρίς αιδώ καμμιά, θα το 'τρωγε.
Έφευγα και αυτός ασάλευτος έμενε εκεί. Προσηλωμένος στο αβάσταχτο ζωϊκό αίτημα...
Κι όλο φοβόμουν πως κάποια χερούκλα παχουλή και τριχωτή, απο κει μέσα με καταβρεχτήρι θα πρόβαλλε και θα τον περιλάβαινε. Κι έτρεμα στην ιδέα -για λογαριασμό του- πως θα βγεί καμμιά κυρία Φωτίου με τον παχουλό μισθό στα σχεδόν εβδομήντα της... να του πετάξει κανένα: "ανήκεις στην μεσαία εισοδηματική τάξη και με 7.000 ευρώ δεν πληρείς τα εισοδηματικά κριτήρια!". Που είναι και χειρότερο από το καταβρεχτήρι αυτό μέσα στο καταχείμωνο - που ήδη "έσκασε μύτη"...
Και ρίγος πέρασε την πλάτη μου για λογαριασμό του. Αυτός περίμενε...
Έτσι είναι γιατρέ. Με την προμετωπίδα του μερίσματος κρύβουν την κατάσχεση του διαμερίσματος...
ΑπάντησηΔιαγραφήH λαϊκή κατοικία όμως... μένει ανέπαφη!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Εκτός κι άμα την μαζωξουν τα βροχόνερα στη Μάνδρα Αττικής -ή αλλού- και τη στείλουν στο γυαλό...).