Αχ, Μάνα μου Ελλάς...

                                                      Πηγή:  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Φωτογραφήματα.

 

Δεν έχω σπίτι πίσω για να `ρθώ

ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ

δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά

να περπατήσω μια Πρωτομαγιά.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.

Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια

εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια

και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς

που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.

Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα

είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα

και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού

Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.

Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι

εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη

και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς

το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.

                           Νίκος Γκάτσος , Μάνα μου Ελλάς


 Κάθε ομοιότητα του έντρομου, συμπαθούς, κακοποιούμενου -ανθρωπόμορφου- ζώου, όπως και του φέροντος το μαστίγιο γύφτου με πρόσωπα τα οποία διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην πολιτική & οικονομική σκηνή της Ευρώπης ή του πλανήτη ολόκληρου, αποτελεί -θα έλεγε κανείς- μάλλον περίπτωση απλής σύμπτωσης. 

Το πρόσωπο της φοβισμένης μαϊμούς όμως μπορεί φυσικά να σας ξυπνήσει συνειρμούς που θα σας δείχνουν το ίδιο σας το πρόσωπο, πρόσωπα των δικών σας, την χώρα μας... 

Κάθε συχέτιση των περιστάσεων που βιώνουμε αυτόν τον καιρό σαφώς αφορά περίπτωση bullying -εκφοβισμού στην αυλή και δεν είναι καθόλου ατυχής. 

Προσπαθώ να μην θυμάμαι ποιός είναι "ο γύφτος" με το μαστίγιο...
Ένα τόσο διαχρονικό ψέμα δεν θα μπορούσε παρά να τελειώνει με έναν τέτοιο μισάνθρωπο. 

Μ' έναν τέτοιο "γύφτο"!
 

Η Δήμαρχος της Καβάλας δεν είναι ρατσίστρια...

...αλλά δεν πολυγουστάρει τους Εβραίους και τ' αστέρι τους.

Το αστέρι που δεν αρέσει στη κ. Δήμαρχο...

Στις 3 Μαρτίου του 1943, οι Βούλγαροι σύμμαχοι των Γερμανών συγκέντρωσαν και προώθησαν προς την Τρεμπλίνκα περίπου 1.800  Εβραίους της Καβάλας. Πολλοί από αυτούς πνίγηκαν στον Δούναβη όταν τα πλοιάρια που τους μετέφεραν βούλιαξαν στο ποτάμι. Στα στρατόπεδα -και κατά την μεταφορά τους σ' αυτά- έχασαν τη ζωή του συνολικά 1.484 έλληνες της Εβραϊκής Κοινότητας της Καβάλας. Από αυτούς, οι ελάχιστοι που επιβίωσαν, επέστρεψαν στην πόλη μετά τον πόλεμο αλλά δεν κατάφεραν να επανασυστήσουν πλέον την εβραϊκή κοινότητα. Η παλαιά τους συναγωγή είχε καταστραφεί από τους βουλγάρους στον πόλεμο. Η νέα τους Συναγωγή στην οδό Παύλου Μελά κατεδαφίστηκε από μπουλντόζες περί το 1995 για να αναγερθεί στη θέση της πολυόροφη οικοδομή.
Ο φίλος Χαλκιδαίος ιστορικός συγγραφέας &  ερευνητής του εβραϊσμού στην Ελλάδα Θρασύβουλος Παπαστρατής στο μικρό του πόνημα "Οι Εβραίοι της Καβάλας - Προσεγγίσεις μιας μεγάλης ιστορίας"* γράφει:

"Κάπου έξω απο την Καβάλα έχουν απομείνει ξεχασμένα τα μνήματα του εβραϊκού νεκροταφείου, που φρόντισε πάντοτε μέχρι την τελευταία του ώρα ο ύστατος της Εβραϊκής Κοινότητας Καβάλας Σαμπετάϊ Τσιμίνο. Οι πολλοί όμως δεν ευτύχησαν να 'χουν την πολυτέλεια της ταφής. Άλλοι πνίγηκαν και άλλοι γίνανε στάχτη. Δεν θα υπάρξουν καινούργιοι νεκροί (στο χώρο). Δεν θα υπάρξουν προσκυνητές. Η κατεδάφιση της τελευταίας Συναγωγής ήταν ο επίλογος του Εβραϊσμού της Καβάλας" . 

Έξοδος καπνεργατών από τη εβραϊκών συμφερόντων 

καπνεργατική επιχείρηση Herzog (καρτοποστάλ 1910)

   Η Καβάλα το 1952  ανέγειρε ...μέσα στον χώρο του εβραϊκού νεκροταφείου (sic) μνημείο στη θύμηση των  Εβραίων πολιτών της που εξοντώθηκαν από τους Ναζί.
    Όμως οι άνθρωποι που εξανδραποδίστηκαν και αφανίστηκαν από προσώπου γης θαρρώ δεν είχαν γεννηθεί στο ...νεκροταφείο. Πολύ δε περισσότερο δεν υπήρξαν κάτοικοι του εν ζωή. Ήσαν κομμάτια της ψυχής της πόλης, έλκουν βαριά ιστορία πίσω τους -αποτελούν μεγάλο μέρος του παρελθόντος της- και συνιστούν σημείο αναφοράς για το εμπόριο και τον πολιτισμό της Καβάλας ήδη από τον 16ο αιώνα. Σεφαραδίτες της Ισπανίας ή Ασκενάζι της Ουγγαρίας που ενσωματώθηκαν στον πληθυσμό της πόλης και συνέβαλαν τα μέγιστα στην οικονομική ανάπτυξή της.

   Η  γ ε λ ο ι ω δ ε σ τ ά τ η ( και θρασυτάτη ) σημερινή δήμαρχος της Καβάλας, στις 14.5.2015, εξέφρασε τηλεφωνικά προς το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο την αντίρρησή της ...ως προς τη χάραξη του “Άστρου του Δαυίδ” που αποτελεί σύμβολο της εβραϊκής θρησκείας πάνω στο μνημείο [!!!], και ζήτησε να εμφανίζεται μόνον το κείμενο της αφιέρωσης, ώστε να μην ματαιωθεί η τοποθέτησή του και η προγραμματισμένη εκδήλωση αποκαλυπτηρίων του.

   Οι Καβαλιώτες, που φαίνεται μάλλον ανέχθηκαν την εξαφάνιση κάθε ίχνους των εβραίων  συμπολιτών τους, συμβιβάστηκαν και βολεύονταν επί εξήντα και πλέον χρόνια με την ιδέα πως τάχα μνημείο για εκείνους υπήρχε "μέσα στο δικό τους νεκροταφείο" κάπου έξω απο την πόλη [="φύγε κακό από πάνω μου"!]. Πάντως προγραμμάτισαν, με το Δημοτικό τους Συμβούλιο, την ανέγερση νέου μνημείου, εντός πιά της πόλεως ήδη από το 2004 [="μωρ' τί μας λες;"]. Με τη συνδρομή του ΚΙΣΕ και κυρίως του δωρητή του μνημείου Βίκτωρα Βενουζίου αποδέχτηκαν τελικά να εγκαινιαστεί αυτό μέσα στο 2015 [=ποτέ δεν είναι αργά...].

 Η κυρά-Δήμαρχος (φωτ ΑΠΕ)

  Η ώρα έφτασε.
  Αλλά ...κανείς ποτέ δεν μπορεί είναι τόσο έτοιμος μπροστά στη βλακεία. Πάντοτε θα βρίσκεται ανυπεράσπιστος μπροστά της: Η κυρία Δήμαρχος ματαίωσε ανενδοίαστα την εκδήλωση των προγραμματισμένων αποκαλυπτηρίων με το πρόσχημα ότι "το άστρο του Δαβίδ πάνω σ' αυτό είναι ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ μεγάλο" ή τέλος πάντων αυτό δεν είναι αρκούντως μικρό- και όρισε ύστερα απο σχετικές αντιδράσεις και διαβουλεύσεις να επαναπροσδιοριστούν τα εγκαίνια κάπου μέσα στον Ιούνιο. Ούτε που νοιάστηκε τους ανθρωπους που έφτασαν από το Ισραήλ -κάποιοι από αυτούς υπερήλικες ή έχοντας ξοδέψει από το υστέρημά τους- προσκυνητές στη μνήμη των εβραίων που κάποτε έζησαν στην Καβάλα. Τους άφησε να επιστρέψουν άπραγοι πίσω.  Ωστόσο "παραδέχθηκε πως η ίδια προσωπικά δέχθηκε πολλές πιέσεις μέσα και έξω από τη δημοτική ομάδα της για την οριστική μορφή που θα έχει το Μνημείο του Ολοκαυτώματος των Ελλήνων εβραίων της Καβάλας. Επίσης τόνισε ότι αποτελεί δική της πρωτοβουλία και πολιτική βούληση να στηθεί το μνημείο, υλοποιώντας έτσι μια απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που εκκρεμούσε από το 2004. Επισήμανε μάλιστα ότι επί των ημερών τής προηγούμενης δημοτικής Αρχής η τοποθέτηση του μνημείου είχε αναβληθεί τουλάχιστον πέντε φορές ".[ από τις εφημερίδες ].

   Σε κάποια σχετικά πλάνα της τηλεόρασης, αντίκρισα μερικούς νέους -προφανώς μαθητες σχολείων- από το Ισραηλ να φοράνε στα ρούχα τους το κίτρινο αστέρι.
   Ένα αστέρι που δεν ενόχλησε κάποτε τους καβαλιώτες και που δυστυχώς όπως φαίνεται ακόμα και σήμερα δεν κάνει τους απογόνους τους να ντρέπονται, να λυπούνται και να στοχάζονται...

                                σε αναβολή...
 


*Θρασύβουλος Ορ. Παπαστρατής "Οι Εβραίοι της Καβάλας-Προσεγγίσεις μιας μεγάλης ιστορίας" - "συλλογές" -Αργύρη Βουρνά, Αθήνα 2010-5770. [ Aπό το μικρό αυτό βιβλίο προέρχονται οι περισσότερρες ιστορικές πληροφορίες και η καρτ ποστάλ της ανάρτησης].



ΧΡΗΣΙΜΟ & ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Από τη σημερινή "ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ" της Καβάλας  (κάνετε κλικ πάνω στο κέιμενο για να το διαβάσετε).

Στα όπλα "Σύντροφοι"!

ΦΠΑ στα νησιά, στο μπακλαβά, στον ταραμά,

ΕΝΦΙΑ στα άμφια και πρόστιμα στα ράφια

 Κι αντίσταση "στα τέρατα" μέχρι της γης τα πέρατα...

            [δικό μου/αλλά ίσως κι από το νέο μανιφέστο]
 

                           PHOTO: Ν. Τσίγκας

Επειδή κουράστηκα να αντικρίζω αυτόν τον περιπλανώμενο θίασο που πειραματίζεται μέσα στην αποθήκη με τα πυρομαχικά, τούτη τη μπάντα των ελαφρώς μεθυσμένων μετά τη νίκη να συνεχίζει να διαβάζει ανάποδα την παρτιτούρα και να παραφωνεί ενοχλητικά γελοιοποιώντας μας στην συναυλία (των βατράχων έστω...),

κι επειδή ανατριχιάζω και παθαίνω αλλεργία βαριάς μορφής  που οι κυβερνητικοί (υπουργοί, βουλευτές, στελέχη, γραμματείς και φαρισαίοι και λοιποί) αλληλοπροσφωνούνται κανονικότατα "σύντροφοι" λες και ζούμε στον 19ο αιώνα [ αποτελούμε πια το μοναδικό εντός ΟΝΕ κράτος και  το μοναδικό μεταξυ των Βαλκανικών –που αυτοί κι αν δεν είχαν εμπειρία από “συντρόφους” που κυβέρνησαν- μοναδικό μέσα στον Δυτικό κόσμο όπου συμβαίνει να απαντάται αυτή η ντεμοντέ και κακόγουστη προσφώνηση ],

κι επειδή φαίνεται τίποτα δεν θά αποφύγουμε πια...
 

από τον μακαρίτη Κ.Π. Παναγιωτόπουλο κι από τη "Βαρβάρα-Βίος και ξυπολιτεία"του αντιγράφω προς τέρψιν, παρηγορίαν και αυτοσαρκασμού μαθητείαν:

[...] Να δεις που θα μου πει ο Οδυσσέας, να

βγούμε έξω. Όμως το έξω θέλει έξοδα.

και πού να πάμε;σε ταβέρνα, σε κέντρο,

σε καπηλεία;

Καπηλεία και στα καπηλεία.

Άσε, που όπου και να πας δεν μπορείς να

μπεις μέσα από τους τουρίστες, θαρρείς πια

και είμαστε αραποικία τους.

Αυτοί είναι οι τουρίσται μας

κι εμείς; ορίστε κατουρίστε μας.

Τρυπήσανε και τα σκαρπίνια μου. Που

κατάντησες πια μωρή Βαρβάρα;

Βίος και Ξυπολυτεία.

Λες ν' αρχίσουμε πάλι τα παλιά, να βάζουμε

εφημερίδα στα παπούτσια, αντί για σόλες

και μαστίχα στα δόντια που μας λείπουν;

Τέτοια τύχη να μας τύχει

ναχω δόντι με μαστίχι

Σαν τη Φόνη. Τέτοιο καπατσογύναικο δεν 

έχω ξαναδεί.

Πέντε δόντια της λείπανε μπροστά, στην

Κατοχή, κι αυτή το τι δουλειά έκανε με τους 

Γερμανούς δε λέγεται

Αχ, τί νάζι

ο ναζί να στο τινάζει. [...]

"Φυσάει ...β ο ρ ά ς (!!!) απ' το νοτιά"

ή πώς η άλλοτε ερωτική και νυν αιώνια πόλη του βορρά γίνεται ..."βορά" των εξωφύλλων.

Έκλεισε σήμερα τις πύλες του το 12ο Διεθνές Φεστιβάλ Βιβλίου στη Θεσσαλονίκη. Ο κόσμος του χαρτιού, της μελάνης, της έμπνευσης και των ιδεών συναντιέται  κάθε χρόνο Μάη μήνα. Εγχείρημα σοβαρό εδώ και χρόνια αυτό το αντάμωμα κι ερωτηματικό η ουσιαστική άνθηση και καρποφορία του στο μέλλον.

Στέκομαι στο εξώφυλλο γνωστού λογοτεχνικού περιοδικού αφιερωμένου στην τωρινή λογοτεχνική "φρουρά" της πόλης.
Στον τίτλο του εξωφύλλου φιγουράρει το τραγικό: "η αιώνια πόλη του βορά". 
Αλήθεια ποιός μπορεί να αποδεχτεί τέτοια ελληνικά και μια γραμματική σαν κι αυτήν αγόγγυστα; Ή να συγχωρέσει μια τέτοια (ο Θεός να την κάνει...) "επιμέλεια";

Άλλο φυσικά πράγμα ο βορράς κι άλλη η βορά [όμως εδώ συμπίπτουν μια χαρά!]. 
Άλλο πόλη του βορρά κι άλλο η πόλη ως ...βορά. 
Άλλο θα πει Χαλκιδική (μωρό μου...) κι αλλο θα πει Χαλκίδα...

Ας προσέχουμε λίγο.

ΥΓ. Όμως στο εσωτερικό του περιοδικού -για να μη σταθούμε κι άδικοι πέρα για πέρα- τα πράγματα διορθώνονται... 

 

Αιμάτινο…

                                                                                       

                 PHOTO: Ν. Τσίγκας

  ή πώς η Σαρία έφτασε στο …Ελλαδιστάν!

 

«Εγώ προβλέπω -και το λέω με πλήρη επίγνωση- ότι δεν θα φτάσει σε δίκη... Δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσει σε δίκη... Υπάρχει αυτό που λέμε το κοινό περί δικαίου αίσθημα... Ο άνθρωπος αυτός- και το λέω παρ' ότι είναι παράνομο αυτό που λέω- δεν πρέπει να φτάσει σε δίκη! Έχω μια διαίσθηση ότι κάτι θα του συμβεί... Και έχω μια διαίσθηση ότι θα πρέπει κάτι να του συμβεί πολύ χειρότερο από αυτό που συνέβη στο 4χρονο κοριτσάκι...»

                               γνωστός τηλεπαρουσιαστής

                                                                          [που "έχει βγάλει" και Πανεπιστήμιο...].

«Ο παιδοκτόνος δεν θα επιβιώσει στις φυλακές»

                                o αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη

Στη χώρα με την σκουληκόβραση από υ π ε ρ π α τ ρ ι ώ τ ε ς ...Τόσο συνεπείς ώστε να συνεχίζουν να μένουν κατά το δοκούν απλήρωτα: φόροι -δίκαιοι και άδικοι- , εισφορές κανονικές ή έκτακτες, διάφορα τέλη, πρόστιμα κλπ στα ταμεία της χρεωκοπημενης τους χώρας περί τα 60 δισ. Ευρώ... Τόσο ευφυείς και καπάτσους ώστε φρόντισαν να φυγαδεύσουν δεκάδες δισ. ζεστού χρήματος σε παραδείσους "εκτός" ώστε να υπάρχουν σε πρώτη ζήτηση... Που έχουν κακοποιήσει την πατρίδα τους με τελεσίδικο και  απαράμιλλο τρόπο σε στεριά-βουνό ή θάλασσα. Που δεν έχουν δείξει το παραμικρό έλεος για το δημόσιο χώρο, ή δείγματα οποιουδήποτε σεβασμού στον «άλλον». 

Σε μια χώρα ιδιωτευόντων πολιτών πολύ σιμά στην …ιδιωτεία.  Σε μια χώρα θυμωμένων και καταθλιπτικών ανθρώπων που δεν μπορούν να δουν εντός τους, αποφεύγοντας επιτηδευμένα την ιδιωτική-προσωπική ευθύνη  [αποφεύγοντας την ψυχιατρική «ενδοβολή»...] για να μην καταλήξουν σε επιδημικό αυτοκτονικό παροξυσμό... Στη χώρα όπου οι -δήθεν- σκεπτόμενοι πολίτες χρεώνουν -πάντοτε!- το κατάντημά τους στους άλλους [ψυχιατρικώς«προβολή»...] οι οποίοι  προκαλούν αεροψεκασμούς, στήνουν διεθνείς πλεκτάνες, υποδουλώνοντας τον περήφανο λαό κλπ και ονειρεύονται εκδίκηση με κρεμάλες στο Σύνταγμα και στο Γουδή για τους προδότες και τους προσκυνημένους…

Σ' αυτή τη χώρα που διατελεί σε παράκρουση μας έτυχε κι ετούτο το τραγικό συμβάν με το τετράχρονο αγγελούδι την Άννυ που ο «βιολογικός πατέρας» της ο  βούλγαρος Στανισλάβ θανάτωσε μ’ αυτόν τον πέρα από κάθε περιγραφή τρόπο [και που μονάχα οι δημώδεις παραλογές των Βαλκανίων τον ξεπερνούν...]. 

Σ' αυτή τη χώρα  έχει δυό μέρες τώρα που το θυμικό έφυγε πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων. Με  ενορχηστρωτές τα ΜΜΕ ρίχνεται το ανάθεμα, έχει παρθεί η απόφαση και μένει να εκτελεστεί η ποινή στον φονιά. Σχεδόν οι πάντες το υπονοούν ότι στη φυλακή θα δοθεί η λύση. Ο άγραφος νόμος της στενής θα απονείμει για μια ακόμα φορά δικαιοσύνη. 

Τ' ακούω και δεν πιστεύω στ' αυτιά μου. Ακόμα και «ειδικοί» (Ψυχίατροι, Ψυχολόγοι κλπ) έχουν καταλήξει ότι με πλήρη συνείδηση και ψυχραιμία το τέρας διέπραξε το έγκλημα. Αναρωτιέμαι δεν έχει άραγε κανείς τους ακούσει ποτέ για την ψυχοπαθητική ή μεθόρια διαταραχή της προσωπικότητας που συχνά συνδέεται με την εξάρτηση από ουσίες, την παρουσία συχνά ισχυρής προψυχωτικής διαταραχής που πυροδοτεί κάποτε ψύχωση στους χρήστες των κλασσικών ή και των προχώ- [συνθετικών πια] ουσιών που κυκλοφορούν στο «ναρκεμπόριο»;

Υπάρχουν πολίτες που παρακινούν στην χειροδικία, την απόδοση δικαιοσύνης μέσα σε συνθήκες ...Ισλαμικού χαλιφάτου. Δημοσιογράφοι ανυψώνονται πάνω από τις εξουσίες, υπερβαίνουν γραμμές επιρροής και ελέγχου. Λαλίστατοι άλλοτε πολιτικοί άνδρες σιωπούν γιατί το πολιτικό κόστος είναι πιο πάνω από τη χαμένη ζωή ενός κακούργου.

Λοιπόν να το πάρουμε απόφαση: Αν κι αυτός ο απόγονος του παιδοκτόνου …Δουρή εκτελεστεί στη φυλακή (του συμβεί δηλαδή κάποιο ατύχημα ή κρεμαστεί με το λουρί του...) ή χώρα μας αυτομάτως και αμετακλήτως θα ανήκει στις χώρες απ' όπου θα περνά τακτικά ...το εξπρές του μεσονυκτίου. Η Σαρία δεν θ' αργήσει καθόλου. Με απόφαση των τοπικών λαϊκών δικαστηρίων θα πιάσει να εφαρμόζεται σε δρόμους, σε πλατείες σε ταράτσες πολυκατοικιών.

 Αρχίστε να μαζεύετε από τώρα πέτρες για τους θεαματικούς λιθοβολισμούς. 

Φυλάξτε και σαπούνι για να γλυστράει το σκοινί!

 ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ (σχετικά έγκαιρα)

                   PHOTO: Γρηγόρης Πεχλιβάνος, [ with permission ].

YΓ1. Η φαινομενικά άσχετη εισαγωγή στο θέμα έγινε για να καταγράψει το τοπίο και το περιβάλλον μέσα στο οποίο συντελέσθηκαν τα γεγονότα. Όχι για να εξομοιώσει μεγέθη παραπτωμάτων, με κακουργηματικό ή όχι χαρακτήρα, μα για να καταδείξει πως στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία η ανομία έχει γίνει αποδεκτή  "κοινή συναινέσει" από λαό και άρχοντες (ο ένας κλείνει το μάτι στον άλλον...) από της ιδρύσεως του νεοελληνικού μορφώματος. Επίσης πως η δυστοκία -ολιγωρία στην απόδοση δικαιοσύνης έχει πια καταστεί παροιμοιώδης  και προκαλεί -με όλες τις αρνητικές συνέπειες- το περί δικαίου ..."λαϊκό αίσθημα". 

ΥΓ2. Μία ψευτο- "ψυχίατρος" [όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε ] που επί τρία χρόνια δήθεν παρακολουθούσε στον ΟΚΑΝΑ το ζευγάρι, ανέφερε σήμερα σε κάποιο πρωϊνό τηλεοπτικό ενημερωτικό δελτίο ότι (α) ο στυγερός δολοφόνος "Σάββας" έπασχε από διπολική διαταραχή και ήταν όλωσδιόλου αμελής στη λήψη της αγωγής του (β) ότι τέσσερις φορές η ίδια αυτοπροσώπως είχε παρουσιαστεί στον αρμόδιο εισαγγελέα -τον οποίο κατονόμασε- για να ζητήσει να αρθεί η κηδεμονία του παιδιού από τους συγκεκριμένους γονείς και ό συγκεκριμένος εισαγγελεύς ουδέν ενήργησε! 

Βέβαια κανείς από το "έμπειρο" δημοσιογραφικό team της εκπομπής -μα ούτε κι εμείς/γιατί ήταν αρκετά πειστική η συγκεκριμένη κυρία...- δεν αναρωτήθηκε γιατί ο ΟΚΑΝΑ δεν έκανε, τόσον καιρό που τρέχουν τα φρικτά γεγονότα, καμμιά δήλωση-ανακοίνωση. Κανείς δεν φρόντισε να επικοινωνήσει "με τον προϊστάμενό της ή με την υπηρεσία της". 

Ο ΟΚΑΝΑ μέχρι το μεσημέρι πάντως είχε προβεί σε ανακοίνωση ότι 
-το ζευγάρι δεν είχε καμμιά απολύτως σχέση με οποιοδήποτε πρόγραμμα του οργανισμού
-η δε γιατρός είναι ανύπαρκτη στα μητρώα του ΟΚΑΝΑ όπως άγνωστη επίσης και στα μητρώα μελών του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας ή Πειραιά...
Το μεσημέρι η τηλεοπτική "ψυχίατρος" συνελήφθη.

Τα παραπάνω μας αποδεικνύουν, μέσα στην τραγικότητά τους, πως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο θέλουμε να τα βλέπουμε ή να τα αισθανόμαστε...

ενώ φωτογράφιζα...

ο Νίκος Καρούζος φώναξε:

                                                                                                          PHOTO: Ν. Τσίγκας

Ένα λεφτό! ένα λεφτό!

Φλόγες μεγάλης ερυθρότητας.

[ Νίκου Καρούζου, Ο  θάνατος αμετάπειστος, από την "Συντήρηση ανελκυστήρων" ] .

"Ο Μά'ς"...

...στον κήπο ...μας!

"Εμβήκ’ ο Μα'ς, 
εμβήκ’ ο Μα’ς ο μήνας,

με τ’ άνθη, με τα λούλουδα,
 με τα τριανταφυλλάκια…"

                                            Γεώργιος Βιζυηνός

 

Να 'ναι βέβαια καλά η Ανθή για όλα τα παραπάνω.

Γιατί άν περίμεναν από μένα ο κήπος ή ο Μάης... 
θα την "βγάζανε" με τριφύλλι!

PHOTOS:

 η 1η και η τελευταία  της Ανθής (with iPad)

οι υπόλοιπες Ν.Τ. (Nikon 7000)