Αιμάτινο…

                                                                                       

                 PHOTO: Ν. Τσίγκας

  ή πώς η Σαρία έφτασε στο …Ελλαδιστάν!

 

«Εγώ προβλέπω -και το λέω με πλήρη επίγνωση- ότι δεν θα φτάσει σε δίκη... Δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσει σε δίκη... Υπάρχει αυτό που λέμε το κοινό περί δικαίου αίσθημα... Ο άνθρωπος αυτός- και το λέω παρ' ότι είναι παράνομο αυτό που λέω- δεν πρέπει να φτάσει σε δίκη! Έχω μια διαίσθηση ότι κάτι θα του συμβεί... Και έχω μια διαίσθηση ότι θα πρέπει κάτι να του συμβεί πολύ χειρότερο από αυτό που συνέβη στο 4χρονο κοριτσάκι...»

                               γνωστός τηλεπαρουσιαστής

                                                                          [που "έχει βγάλει" και Πανεπιστήμιο...].

«Ο παιδοκτόνος δεν θα επιβιώσει στις φυλακές»

                                o αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη

Στη χώρα με την σκουληκόβραση από υ π ε ρ π α τ ρ ι ώ τ ε ς ...Τόσο συνεπείς ώστε να συνεχίζουν να μένουν κατά το δοκούν απλήρωτα: φόροι -δίκαιοι και άδικοι- , εισφορές κανονικές ή έκτακτες, διάφορα τέλη, πρόστιμα κλπ στα ταμεία της χρεωκοπημενης τους χώρας περί τα 60 δισ. Ευρώ... Τόσο ευφυείς και καπάτσους ώστε φρόντισαν να φυγαδεύσουν δεκάδες δισ. ζεστού χρήματος σε παραδείσους "εκτός" ώστε να υπάρχουν σε πρώτη ζήτηση... Που έχουν κακοποιήσει την πατρίδα τους με τελεσίδικο και  απαράμιλλο τρόπο σε στεριά-βουνό ή θάλασσα. Που δεν έχουν δείξει το παραμικρό έλεος για το δημόσιο χώρο, ή δείγματα οποιουδήποτε σεβασμού στον «άλλον». 

Σε μια χώρα ιδιωτευόντων πολιτών πολύ σιμά στην …ιδιωτεία.  Σε μια χώρα θυμωμένων και καταθλιπτικών ανθρώπων που δεν μπορούν να δουν εντός τους, αποφεύγοντας επιτηδευμένα την ιδιωτική-προσωπική ευθύνη  [αποφεύγοντας την ψυχιατρική «ενδοβολή»...] για να μην καταλήξουν σε επιδημικό αυτοκτονικό παροξυσμό... Στη χώρα όπου οι -δήθεν- σκεπτόμενοι πολίτες χρεώνουν -πάντοτε!- το κατάντημά τους στους άλλους [ψυχιατρικώς«προβολή»...] οι οποίοι  προκαλούν αεροψεκασμούς, στήνουν διεθνείς πλεκτάνες, υποδουλώνοντας τον περήφανο λαό κλπ και ονειρεύονται εκδίκηση με κρεμάλες στο Σύνταγμα και στο Γουδή για τους προδότες και τους προσκυνημένους…

Σ' αυτή τη χώρα που διατελεί σε παράκρουση μας έτυχε κι ετούτο το τραγικό συμβάν με το τετράχρονο αγγελούδι την Άννυ που ο «βιολογικός πατέρας» της ο  βούλγαρος Στανισλάβ θανάτωσε μ’ αυτόν τον πέρα από κάθε περιγραφή τρόπο [και που μονάχα οι δημώδεις παραλογές των Βαλκανίων τον ξεπερνούν...]. 

Σ' αυτή τη χώρα  έχει δυό μέρες τώρα που το θυμικό έφυγε πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων. Με  ενορχηστρωτές τα ΜΜΕ ρίχνεται το ανάθεμα, έχει παρθεί η απόφαση και μένει να εκτελεστεί η ποινή στον φονιά. Σχεδόν οι πάντες το υπονοούν ότι στη φυλακή θα δοθεί η λύση. Ο άγραφος νόμος της στενής θα απονείμει για μια ακόμα φορά δικαιοσύνη. 

Τ' ακούω και δεν πιστεύω στ' αυτιά μου. Ακόμα και «ειδικοί» (Ψυχίατροι, Ψυχολόγοι κλπ) έχουν καταλήξει ότι με πλήρη συνείδηση και ψυχραιμία το τέρας διέπραξε το έγκλημα. Αναρωτιέμαι δεν έχει άραγε κανείς τους ακούσει ποτέ για την ψυχοπαθητική ή μεθόρια διαταραχή της προσωπικότητας που συχνά συνδέεται με την εξάρτηση από ουσίες, την παρουσία συχνά ισχυρής προψυχωτικής διαταραχής που πυροδοτεί κάποτε ψύχωση στους χρήστες των κλασσικών ή και των προχώ- [συνθετικών πια] ουσιών που κυκλοφορούν στο «ναρκεμπόριο»;

Υπάρχουν πολίτες που παρακινούν στην χειροδικία, την απόδοση δικαιοσύνης μέσα σε συνθήκες ...Ισλαμικού χαλιφάτου. Δημοσιογράφοι ανυψώνονται πάνω από τις εξουσίες, υπερβαίνουν γραμμές επιρροής και ελέγχου. Λαλίστατοι άλλοτε πολιτικοί άνδρες σιωπούν γιατί το πολιτικό κόστος είναι πιο πάνω από τη χαμένη ζωή ενός κακούργου.

Λοιπόν να το πάρουμε απόφαση: Αν κι αυτός ο απόγονος του παιδοκτόνου …Δουρή εκτελεστεί στη φυλακή (του συμβεί δηλαδή κάποιο ατύχημα ή κρεμαστεί με το λουρί του...) ή χώρα μας αυτομάτως και αμετακλήτως θα ανήκει στις χώρες απ' όπου θα περνά τακτικά ...το εξπρές του μεσονυκτίου. Η Σαρία δεν θ' αργήσει καθόλου. Με απόφαση των τοπικών λαϊκών δικαστηρίων θα πιάσει να εφαρμόζεται σε δρόμους, σε πλατείες σε ταράτσες πολυκατοικιών.

 Αρχίστε να μαζεύετε από τώρα πέτρες για τους θεαματικούς λιθοβολισμούς. 

Φυλάξτε και σαπούνι για να γλυστράει το σκοινί!

 ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ (σχετικά έγκαιρα)

                   PHOTO: Γρηγόρης Πεχλιβάνος, [ with permission ].

YΓ1. Η φαινομενικά άσχετη εισαγωγή στο θέμα έγινε για να καταγράψει το τοπίο και το περιβάλλον μέσα στο οποίο συντελέσθηκαν τα γεγονότα. Όχι για να εξομοιώσει μεγέθη παραπτωμάτων, με κακουργηματικό ή όχι χαρακτήρα, μα για να καταδείξει πως στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία η ανομία έχει γίνει αποδεκτή  "κοινή συναινέσει" από λαό και άρχοντες (ο ένας κλείνει το μάτι στον άλλον...) από της ιδρύσεως του νεοελληνικού μορφώματος. Επίσης πως η δυστοκία -ολιγωρία στην απόδοση δικαιοσύνης έχει πια καταστεί παροιμοιώδης  και προκαλεί -με όλες τις αρνητικές συνέπειες- το περί δικαίου ..."λαϊκό αίσθημα". 

ΥΓ2. Μία ψευτο- "ψυχίατρος" [όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε ] που επί τρία χρόνια δήθεν παρακολουθούσε στον ΟΚΑΝΑ το ζευγάρι, ανέφερε σήμερα σε κάποιο πρωϊνό τηλεοπτικό ενημερωτικό δελτίο ότι (α) ο στυγερός δολοφόνος "Σάββας" έπασχε από διπολική διαταραχή και ήταν όλωσδιόλου αμελής στη λήψη της αγωγής του (β) ότι τέσσερις φορές η ίδια αυτοπροσώπως είχε παρουσιαστεί στον αρμόδιο εισαγγελέα -τον οποίο κατονόμασε- για να ζητήσει να αρθεί η κηδεμονία του παιδιού από τους συγκεκριμένους γονείς και ό συγκεκριμένος εισαγγελεύς ουδέν ενήργησε! 

Βέβαια κανείς από το "έμπειρο" δημοσιογραφικό team της εκπομπής -μα ούτε κι εμείς/γιατί ήταν αρκετά πειστική η συγκεκριμένη κυρία...- δεν αναρωτήθηκε γιατί ο ΟΚΑΝΑ δεν έκανε, τόσον καιρό που τρέχουν τα φρικτά γεγονότα, καμμιά δήλωση-ανακοίνωση. Κανείς δεν φρόντισε να επικοινωνήσει "με τον προϊστάμενό της ή με την υπηρεσία της". 

Ο ΟΚΑΝΑ μέχρι το μεσημέρι πάντως είχε προβεί σε ανακοίνωση ότι 
-το ζευγάρι δεν είχε καμμιά απολύτως σχέση με οποιοδήποτε πρόγραμμα του οργανισμού
-η δε γιατρός είναι ανύπαρκτη στα μητρώα του ΟΚΑΝΑ όπως άγνωστη επίσης και στα μητρώα μελών του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας ή Πειραιά...
Το μεσημέρι η τηλεοπτική "ψυχίατρος" συνελήφθη.

Τα παραπάνω μας αποδεικνύουν, μέσα στην τραγικότητά τους, πως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο θέλουμε να τα βλέπουμε ή να τα αισθανόμαστε...