Η κ. Βασιλική Επίτροπος, το Μαύρο Μάμπα και οι δυό τεντυμπόϋδες...

'Είμεθα τεντυμπόϋς..."

 Δεν μπορείς να εξουσιάζεις ακριμάτιστα

Σαιν Ζύστ

Η Βασιλική Επίτροπος είχε σήμερα μεγάλη όρεξη. Δέκα ώρες θα την πήγαινε την ανάκριση-ανάθεση έργου στην καινούργια διοίκηση της μέλλουσας να επαναλειτουργήσει ΕΡΤ. [Μετά το ηλίθιο "μαύρο του Σαμαρά" όλοι είχαν πια ξεχάσει το συχνό -πυκνό "μαύρο της ΠΟΣΠΕΡΤ"...]. Το περιεχόμενο των ερωτήσεων συν το δηλητηριώδες-κυνικό ύφος και το σαρδόνιο υπομειδίαμα με το οποίο αυτές υποβάλλονταν, προς τους διαπομπευόμενους υποψήφιους "για την καρέκλα", άφηναν άναυδο κάθε νοήμονα πέφτοντας η μια πίσω από την άλλη σαν σφαίρες από επαναληπτική καραμπίνα. 

Ο ένας τεντυμπόης (αυτός με τα γυαλιά/Και τί ζητάω, τί ζητάω; Μια ευκαιρία στον Παράδεισο να πάω...) απαντούσε σύμφωνα με το πρωτόκολλο και τις οδηγίες που 'χε λάβει πρωτύτερα. Δεν είχε πρόβλημα κανένα ούτως ή άλλως θα απαλλάσσονταν των κατηγοριών και θα λάβαινε το χρίσμα."Καθαρός" του 'χαν πει στ' αυτί κι οι δυό.
Ο άλλος ήταν το πρόβλημα και θα του έβγαζαν το ξύγκι. Πιάστηκαν από την αρθρογραφία του [όχι λογοκρισία βρε... Κάτι σαν διαδικασία σε "Λέσχη Ανάγνωσης"...].  Έπρεπε να διαβάσει το άρθρο φράση τη φράση ώστε να να είναι πλήρης ο εξευτελισμός του. Παραδέχτηκε το λάθος του: "Δεν ήταν το καλύτερο ή ευτυχέστερό του κείμενο" είπε.

Ύστερα του ρίχτηκε το "Μαύρο Μάμπα"-Ραχήλ. Άφυλο-ανέκφραστο-ψυχρό-άφηνε μια μια τις ερωτήσεις με ρυθμό καταιγιστικό δίχως να περιμένει απάντηση. Για το "Μαύρο Μάμπα" η απόφαση είχε ληφθεί. Θα τον δάγκωνε βαθιά τον τύπο. Δέκα ώρες μαρτύριο στην ανακριτικη επιτροπή-λαϊκό δικαστήριο (είμασταν στην Καμπότζη του Πολ Ποτ ή στις μέρες της Πολιτιστική επανάστασης του Μάο;).

"Αποτάσσεσαι τον Σατανάν; Αποτάσσομαι!"
 "Θα σέβεσαι την ΠΟΣΠΕΡΤ;" ( Άμα μπορεί ας πει κι αλλοιώς). 

Ένας ευγενικός κύριος της συμπολιτεύσεως (με γραβάτα) τους λυπήθηκε. "Μα είναι δυνατόν να τους βασανίζουμε έτσι;"
"Καθόλου δεν τους βασανίζουμε!" του αποκρίθηκε η κ. Βασιλική Επίτροπος γνέφοντας στην ανακρίτρια Μαύρο Μάμπα δια τα περαιτέρω. "...νομίζω υπερβάλετε!" συνέχισε. "Τους έχουμε προσφέρει μέχρι και καφέ. Τους επιτρέψαμε να καθίσουν δίχως χειροπέδες στο εδώλιο. Ο κόσμος δεν τους φτύνει -κανείς δεν τους πετάει πέτρες. Τα παιδιά δεν τους κατουρούν!"
Το "Μαύρο Μάμπα" πέταξε στα μούτρα  των δυό τεντυμπόηδων έναν κουβά με απόνερα να δροσιστούν.
"Βλέπετε; Μόλις τους προσφέραμε και νερό" είπε η Βασιλική Επίτροπος Ζωή ...Λουδοβικοπούλου απευθυνόμενη στον ευγενικό κύριο με τη γραβάτα.

Ο Νίκος Δήμου μια μέρα μετά έγραψε πως του θύμισαν τις Δίκες της Μόσχας αυτά. Και πως το χιούμορ του Λάμπη Ταγματάρχη ήταν αυτό που τον κράτησε στην καρέκλα και τον έσωσε.
Εγώ λέω πως μονάχα η διαλυμένη του αυτοεκτίμηση και αξιοπρέπεια τον καθήλωσαν εκεί (δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ -όσο χιούμορ κι αν επιστρατεύσω- έναν Μάνο Χατζηδάκι να αναλαμβάνει το πόστο του στο Τρίτο με τέτοιον τρόπο...)..

Αν η εικόνα αυτή που αντικρίσαμε προχτές μας έρχεται από το παρελθόν είναι απλώς διδακτική. Αν όμως έρχεται από το μέλλον είναι εφιάλτης.

Η κυρά ...Ζωή μέλλει να δείξει τί απ' τα δυό θα είναι!