Το "Χαλιφάτο της Κολοκύθας"*

                                                                                                    PHOTO: Ν.Τ.


                       [...] Όχι μόνον έχει φανατικούς η κολοκυθοπολιτική ...αλλα ως αντηχεία τα  
                       κολοκύθια κάνουν και πολύ ζωηρές εμφανίσεις στο Ζάππειο φορές φορές  
                       όπου η δημοκρατική τους στόφα αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο!
                                                                               (Aristogeton- σχόλιο στο διαδίκτυο)



Τόλμησε ο Νίκος Δήμου να τοποθετηθεί, εμμέσως πλην σαφώς, μάλιστα διαλέγοντας να συσχετίσει τα λόγια του με το παράδειγμα μιας σάτυρας του Σενέκα με τον τίτλο Apokoloynthosis στον ιστότοπο του Protagon, πάνω στην προαναγγελόμενη, παντοιοτρόπως εδώ και καιρό, επιστροφή του κ. ΓΑΠ στην κεντρική πολιτική σκηνή ώστε να ξανα-κυβερνήσει τον τόπο (άραγε τον κυβέρνησε ποτέ;). "Έγινε το σώσε"! Ωρυμαγδός σχολίων, διαρρήξεις ιματίων, σπαραγμοί, κλαυθμοί, οδυρμοί. Για τον ...έλληνα "Μεσσία" που δεν τον άφησαν να ολοκληρώσει (δηλ. "να αποτελειώσει", όπως δικαίως γράφει σε Υ.Γ. στην ίδια ανάρτηση ο Ν.Δ.)...

Το φαινόμενο της κολοκύθας στην Ελλάδα και η εξ αυτής ανάλογη ...Κολοκυθοπολιτική που προκύπτει (ναι αενάως παίζουμε την κολοκυθιά: "όχι εγώ αυτός! Και γιατί να μην το ’κανε εκείνος …Να το ’κανε ο δείνας"), φαίνεται πως έχει λάβει στο πρόσωπο του Παπανδρέου του Γ΄- του και ποδηλάτου ή full fitness sixth decade ή μίστερ χουλαχούπ ή και Οξύνοος επονομαζομένου, έναν γνήσιο εκπρόσωπο. Υπήρξαν κι άλλοι συγγενείς του είδους της κολοκύνθης τα τελευταία εκατό χρόνια, όμως ο συγκεκριμένος παίρνει ανέτως τα πρωτεία με τις περισσότερες  ψήφους, μέσα κι έξω από το κόμμα του...

                                                                                PHOTO: Nikos Dimou

Μοιραίος άνθρωπος! Ο πλέον ακατάλληλος που βρέθηκε στο τιμόνι της χώρας στην πιο ...δύσκολη στιγμή της νεότερης ιστορίας [ και δεν ξεχνώ διόλου τον προκαθήμενό του  Κωνσταντίνο  Β΄-τον Βραδύποδα ή Mr Rafina playmobile station ή απλώς και Βωβό επονομαζόμενο που ενώ ετοίμασε και προλείανε το έδαφος ακόμα διάγει σε χειμερία νάρκη...] που με τον πλέον ιταμό τρόπο εξαπάτησε τους πολίτες και υπέκλεψε την ψήφο τους με συνθήματα  όπως "λεφτά υπάρχουν" [που τελικά δεν υπήρχαν, πράγμα που έσπευσε να δικαιολογήσει ένας εκ των πρωθιερέων του κόμματος του εκστομίζοντας το περίφημο εκείνο "μαζί τα φάγαμε" πράγμα εν μέρει μεν αληθές αλλά κατά το μεγαλύτερό του μέρος ανειλικρινές, ανήθικο και ψευδές, αφού οι πολιτικοί δεν βρίσκονται εκει για να εκμαυλίζονται ή να εκμαυλίζουν αλλά να καθίστανται αριστείς και να αποτελούν παράδειγματα ηθικής μεταρσίωσης, και οδοδείκτες πολιτικού πολιτισμού. Κι όχι να γίνονται ένα με το κοπάδι και να τραβάνε μαζί μ' αυτό κατά το γκρεμό...].

Ύστερα ο λαοπρόβλητος με το χρίσμα τριών γενεών Παπανδρέου στο μέτωπο, με θητεία σε όλα σχεδόν τα υπουργικά συμβούλια από το 1985 και μετά,  κοιμήθηκε σχεδόν ένα χρόνο τον ύπνο του δικαίου τον απονήρευτο και ξύπνησε ένα πρωϊ με "όνειρα ...ΔΝΤ για την Ελλάδα και την Ευρώπη", εν μέσω φρενήρους διαδρομής των spreads και εκτίναξής τους στο υπερπέραν, αξιολογήσεων στην κατηγορία "σκουπίδια" της (ένδοξης το πάλαι ποτέ) Γραικίας εκ μέρους των διεθνών οίκων, μέσα σε αλυκτίσματα των αγορών και κρωξίματα των γυπαετών τους. Η Ευρώπη φυσικά έστηνε ξανά -"παλιά μου τέχνη κόσκινο"-  τα γκέττο και ετοίμαζε τη διαπόμπευση και την καύση "ενός απατεώνος" λαού...

 Ο πρωθυπουργός της κολοκυθοχώρας αρκέστηκε σε ανούσια ψελλίσματα, σε δεκάρικους που του έγραφαν τα επιτελεία δημιουργικής γραφής,  κι αυτός ξεφούρνιζε με άψογα αγγλικά στα διεθνη fora. Ανακάλυψε τότε πως κυβερνούσε έναν λαό διεφθαρμένο, είπε "όλη την αλήθεια για τις κρυφές στατιστικές", υποσχέθηκε "μεταρρυθμίσεις" και άνοιξε εύκολα το δρόμο των  μνημονίων για τους επόμενους τέσσερις αιώνες. Από το Καστελλόριζο έκανε τις πραξικοπηματικές του εξαγγελίες, υπογράφοντας πια εφεξής μόνος αυτός κι ο παντοδύναμος εξωκοινοβουλευτικός υπουργός του των Οικονομικών, κάθε δεσμευτικό έγραφο των πιστωτών για τη χώρα του. 

Ο ίδιος φυσικά άνθρωπος, με την κλήση στη κυβέρνησή του κατά κανόνα άσημων και αγνώστων και παντελώς ακατάλληλων ανθρώπων, πλαισίωσε ένα υπουργικό συμβούλιο ικανό για αποτυχίες και μόνο. Έστησε τη φενάκη της ηλεκτρονικής μακέτας,της καμπάνιας, του δήθεν σχεδιασμού, των συζητήσεων χωρίς τέλος και της άσκοπης διαβούλευσης με τους φορείς, λάνσαρε την πράσινη ανάπτυξη, τις νέες τεχνολογίες, την ηλεκτρονικη διακυβέρνηση ...σαν ο καιρός και ο χρόνος να ήταν μαζί μας... Στην Ελλάδα έπεφτε ο ουρανός στα κεφάλια των ανθρώπων κι εκείνος σχεδιάζε από το Λυκαβητό το πρόσωπο της νέας Αθήνας συζητώντας με ξένους- και έγκυρους- αρχιτέκτονες την δυνατότητα ανάπλασης του αστικού τοπίου και άλλα συναφή κολοκυθοπαράγωγα...

Όταν εξήγγειλε εκείνο το αψυχολόγητο και άκαιρο δημοψήφισμα βρέθηκε χωρίς δαχτυλίδι και εκτός νυμφώνος.  Εξευτελίστηκε σύμφωνα με γραπτές ομολογίες -για την ακρίβεια: "μαρτυρίες σοκ"- γνωστών ευρωπαίων και αμερικανών αξιωματούχων όσο κανείς πρωθυπουργός στη νεότερη Ευρωπαϊκή ιστορία από τους ιεροεξεταστές Μέρκελ και Σαρκοζί και υποτάχθηκε αμαχητί και χωρίς να χρειαστεί να αυτοκτονήσει από ντροπή. 

Το  αμέσως επόμενο διάστημα κι ενώ η ελληνική οικονομία κατέρρευσε, η κοινωνία εξουθενώθηκε και διαλύθηκε μαζί με κάθε ελπίδα για αναστροφή των τετελεσμένων, καθώς πλέον των δυο γενεών πήγαν στον Καιάδα , ο ...."επισκέπτης" βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. ΓΑΠ  έρχεται  να δικεδικήσει και πάλι τον θώκο της ύπατης εξουσίας.

 Μέχρι στιγμής βέβαια αζημίως, φροντίζει τριγυρνά τα πέρατα της οικουμένης ως μέλος της παγκόσμιας αδελφότητας του think tank ... (κάτι σαν "κολοκύθια με τη ρίγανη"...), φουσκώνοντας τους τραπεζικούς του λογαριασμούς με τον άξιο μισθό του.
Οι οπαδοί του τον πλαισιώνουν σε όλες τις αρχηγικές του εμφανίσεις κι εκείνος χαμογελά συγκατανεύοντας ακόμα και στις ασχημίες τους δείχνοντας έναν αλλιώτικο πολιτισμό, τέτοιον που δεν μας είχε συνηθίσει. Οι φανατικοί του ΓΑΠ  συχνά στήνουν καραούλια στους χώρους κοινωνικής δικτύωσης (sites blogs, twitter, f/b κλπ ) χυμώντας σε όποιον θα θίξει την τιμή και την υπόληψη του αρχηγού ή το κολοκυθίσιο τους σόϊ...

Οι φανατικοί της επανόδου του ΓΑΠ φυσικά και συνιστούν κίνδυνο για την κοινή λογική. Σχεδόν μας ζητούν να ξαναδοκιμάσουμε τη φρικτή κολοκυθόσουπα του αρχηγού τους.
[Βέβαια η ιστορική εμπειρία λεει πως "ο περήφανος ελληνικός λαός" δοκίμασε δυό και τρεις φορές από τις σούπες ενός εκάστου των προηγηθέντων Παπανδρέου...]

Ίσως κρυφά ετοιμάζουν να ανακηρύξουν ως κράτος  το ..."Χαλιφάτο της Κολοκύθας"!

                                                                                                                    PHOTO: Ν.Τ.



* Αφιερώνεται στον ακούραστο σκεπτόμενο και αισθαντικό Έλληνα Νίκο Δήμου που γιορτάζει σήμερα (γνωρίζοντας καλά πως με πολλά, απ' όσα γράφω και με το τρόπο που τα γράφω, δεν συμφωνεί...).

YΓ. (6.12.14 μεσημέρι)
Χμμ... τελικά μάλλον συμφωνεί:

Ο/Η Νίκος Δήμου έγραψε: (πριν 5 ώρες)- σχ, 113
 
Τα σχόλια είναι εναντίον μου γιατί είναι σαφώς κατευθυνόμενα - σε όλα τα σχετικά site έχει πέσει γραμμή. Αλλιώς, αν ήταν αντιπροσωπευτικά, ο ΓΑΠ θα έπρεπε να έχει το 80% των ψήφων.
Όταν λέω ότι δεν ασχολούμαι με τα σχόλια εννοώ πως δεν τα ελέγχω και δεν τα διαβάζω πριν δημοσιευτούν.
Όποιος θέλει να διαβάσει έναν σύντομο αλλά σαφή απολογισμό του καταστροφικού "έργου" του ΓΑΠ μπορεί να πάει εδώ: http://xartokoptis.blogspot.gr/2014/12/blog-post_5.html