...αλλά δεν πολυγουστάρει τους Εβραίους και τ' αστέρι τους.
 |
| Το αστέρι που δεν αρέσει στη κ. Δήμαρχο... |
Στις 3 Μαρτίου του 1943, οι Βούλγαροι σύμμαχοι των Γερμανών συγκέντρωσαν και προώθησαν προς την Τρεμπλίνκα περίπου 1.800 Εβραίους της Καβάλας. Πολλοί από αυτούς πνίγηκαν στον Δούναβη όταν τα πλοιάρια που τους μετέφεραν βούλιαξαν στο ποτάμι. Στα στρατόπεδα -και κατά την μεταφορά τους σ' αυτά- έχασαν τη ζωή του συνολικά 1.484 έλληνες της Εβραϊκής Κοινότητας της Καβάλας. Από αυτούς, οι ελάχιστοι που επιβίωσαν, επέστρεψαν στην πόλη μετά τον πόλεμο αλλά δεν κατάφεραν να επανασυστήσουν πλέον την εβραϊκή κοινότητα. Η παλαιά τους συναγωγή είχε καταστραφεί από τους βουλγάρους στον πόλεμο. Η νέα τους Συναγωγή στην οδό Παύλου Μελά κατεδαφίστηκε από μπουλντόζες περί το 1995 για να αναγερθεί στη θέση της πολυόροφη οικοδομή.
Ο φίλος Χαλκιδαίος ιστορικός συγγραφέας & ερευνητής του εβραϊσμού στην Ελλάδα Θρασύβουλος Παπαστρατής στο μικρό του πόνημα "Οι Εβραίοι της Καβάλας - Προσεγγίσεις μιας μεγάλης ιστορίας"* γράφει:
"Κάπου έξω απο την Καβάλα έχουν απομείνει ξεχασμένα τα μνήματα του εβραϊκού νεκροταφείου, που φρόντισε πάντοτε μέχρι την τελευταία του ώρα ο ύστατος της Εβραϊκής Κοινότητας Καβάλας Σαμπετάϊ Τσιμίνο. Οι πολλοί όμως δεν ευτύχησαν να 'χουν την πολυτέλεια της ταφής. Άλλοι πνίγηκαν και άλλοι γίνανε στάχτη. Δεν θα υπάρξουν καινούργιοι νεκροί (στο χώρο). Δεν θα υπάρξουν προσκυνητές. Η κατεδάφιση της τελευταίας Συναγωγής ήταν ο επίλογος του Εβραϊσμού της Καβάλας" .
Έξοδος καπνεργατών από τη εβραϊκών συμφερόντων
καπνεργατική επιχείρηση Herzog (καρτοποστάλ 1910)
Όμως οι άνθρωποι που εξανδραποδίστηκαν και αφανίστηκαν από προσώπου γης θαρρώ δεν είχαν γεννηθεί στο ...νεκροταφείο. Πολύ δε περισσότερο δεν υπήρξαν κάτοικοι του εν ζωή. Ήσαν κομμάτια της ψυχής της πόλης, έλκουν βαριά ιστορία πίσω τους -αποτελούν μεγάλο μέρος του παρελθόντος της- και συνιστούν σημείο αναφοράς για το εμπόριο και τον πολιτισμό της Καβάλας ήδη από τον 16ο αιώνα. Σεφαραδίτες της Ισπανίας ή Ασκενάζι της Ουγγαρίας που ενσωματώθηκαν στον πληθυσμό της πόλης και συνέβαλαν τα μέγιστα στην οικονομική ανάπτυξή της.
Η γ ε λ ο ι ω δ ε σ τ ά τ η ( και θρασυτάτη ) σημερινή δήμαρχος της Καβάλας, στις 14.5.2015, εξέφρασε τηλεφωνικά προς το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο την αντίρρησή της ...ως προς τη χάραξη του “Άστρου του Δαυίδ” που αποτελεί σύμβολο της εβραϊκής θρησκείας πάνω στο μνημείο [!!!], και ζήτησε να εμφανίζεται μόνον το κείμενο της αφιέρωσης, ώστε να μην ματαιωθεί η τοποθέτησή του και η προγραμματισμένη εκδήλωση αποκαλυπτηρίων του.
Οι Καβαλιώτες, που φαίνεται μάλλον ανέχθηκαν την εξαφάνιση κάθε ίχνους των εβραίων συμπολιτών τους, συμβιβάστηκαν και βολεύονταν επί εξήντα και πλέον χρόνια με την ιδέα πως τάχα μνημείο για εκείνους υπήρχε "μέσα στο δικό τους νεκροταφείο" κάπου έξω απο την πόλη [="φύγε κακό από πάνω μου"!]. Πάντως προγραμμάτισαν, με το Δημοτικό τους Συμβούλιο, την ανέγερση νέου μνημείου, εντός πιά της πόλεως ήδη από το 2004 [="μωρ' τί μας λες;"]. Με τη συνδρομή του ΚΙΣΕ και κυρίως του δωρητή του μνημείου Βίκτωρα Βενουζίου αποδέχτηκαν τελικά να εγκαινιαστεί αυτό μέσα στο 2015 [=ποτέ δεν είναι αργά...].
Η κυρά-Δήμαρχος (φωτ ΑΠΕ)
Η ώρα έφτασε.
Αλλά ...κανείς ποτέ δεν μπορεί είναι τόσο έτοιμος μπροστά στη βλακεία. Πάντοτε θα βρίσκεται ανυπεράσπιστος μπροστά της: Η κυρία Δήμαρχος ματαίωσε ανενδοίαστα την εκδήλωση των προγραμματισμένων αποκαλυπτηρίων με το πρόσχημα ότι "το άστρο του Δαβίδ πάνω σ' αυτό είναι ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ μεγάλο" ή τέλος πάντων αυτό δεν είναι αρκούντως μικρό- και όρισε ύστερα απο σχετικές αντιδράσεις και διαβουλεύσεις να επαναπροσδιοριστούν τα εγκαίνια κάπου μέσα στον Ιούνιο. Ούτε που νοιάστηκε τους ανθρωπους που έφτασαν από το Ισραήλ -κάποιοι από αυτούς υπερήλικες ή έχοντας ξοδέψει από το υστέρημά τους- προσκυνητές στη μνήμη των εβραίων που κάποτε έζησαν στην Καβάλα. Τους άφησε να επιστρέψουν άπραγοι πίσω. Ωστόσο "παραδέχθηκε πως η ίδια προσωπικά δέχθηκε πολλές πιέσεις μέσα και έξω από τη δημοτική ομάδα της για την οριστική μορφή που θα έχει το Μνημείο του Ολοκαυτώματος των Ελλήνων εβραίων της Καβάλας. Επίσης τόνισε ότι αποτελεί δική της πρωτοβουλία και πολιτική βούληση να στηθεί το μνημείο, υλοποιώντας έτσι μια απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που εκκρεμούσε από το 2004. Επισήμανε μάλιστα ότι επί των ημερών τής προηγούμενης δημοτικής Αρχής η τοποθέτηση του μνημείου είχε αναβληθεί τουλάχιστον πέντε φορές ".[ από τις εφημερίδες ].
Σε κάποια σχετικά πλάνα της τηλεόρασης, αντίκρισα μερικούς νέους -προφανώς μαθητες σχολείων- από το Ισραηλ να φοράνε στα ρούχα τους το κίτρινο αστέρι.
Ένα αστέρι που δεν ενόχλησε κάποτε τους καβαλιώτες και που δυστυχώς όπως φαίνεται ακόμα και σήμερα δεν κάνει τους απογόνους τους να ντρέπονται, να λυπούνται και να στοχάζονται...
*Θρασύβουλος Ορ. Παπαστρατής "Οι Εβραίοι της Καβάλας-Προσεγγίσεις μιας μεγάλης ιστορίας" - "συλλογές" -Αργύρη Βουρνά, Αθήνα 2010-5770. [ Aπό το μικρό αυτό βιβλίο προέρχονται οι περισσότερρες ιστορικές πληροφορίες και η καρτ ποστάλ της ανάρτησης].
ΧΡΗΣΙΜΟ & ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Από τη σημερινή "ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ" της Καβάλας (κάνετε κλικ πάνω στο κέιμενο για να το διαβάσετε).
Τρία πράγματα (για να μη ξεχνιόμαστε) χαρακτηρίζουν το σύγχρονο Έλληνα:
ΑπάντησηΔιαγραφή-Είναι Οικολόγος (συνοδεύει ενίοτε με σαλάτα τα γεύματά του δηλονότι...)
-Κάνει σεξ καθημερινά &
-Δεν είναι ρατσιστής.
Ντροπή και πάλι. Η ιστορία επαναλαμβάνεται με τη σιγή ιχθύος των Καβαλιωτών. Εκκωφαντική κι αυτή τη φορά...
Παιδιά... πως κάνετε έτσι? Δεν πρόκειται για ρατσισμούς και τέτοιες χυσαυγήτικες χοντράδες. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Τους φάγαμε τις περιουσίες και τώρα δεν τους θέλουμε στα πόδια μας για να μην αρχίσουν οι διεκδικήσεις... Δεν υπάρχει πιο βάρβαρη και αιμοσταγής αντιμετώπιση ανθρώπου από 'κείνου που του φάγαμε το δίκιο και σαφώς δεν έχει να κάνει ούτε με την καταγωγή ούτε με το χρώμα του δέρματος ούτε με τίποτα που να θυμίζει φασισμό. Απίστευτα δημοκρατική η... αρπαγή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με την άποψή σας χωρίς καμμία ένσταση.Αυτό εκφράζει επακριβώς την πραγματικότητα : Τους φάγαμε τις περιουσίες και τώρα δεν τους θέλουμε στα πόδια μας για να μην αρχίσουν οι διεκδικήσεις...
Διαγραφή