Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Εξ ...ΟΔΟΣ





Εντάξει οι Τουρκόφωνοι να βγάζουν νέους Σουλεϊμάν και να ταυτίζονται με τις απόψεις τους με τους Σλαβόφωνους που βγάζουν νέους Γκρουέφσκι. Το Βογατσικό γιατί;
                                             («Ανώνυμο»  σχόλιο στην ΟΔΟ)

Νώντα έχεις ταυτιστεί με την "Οδό" τα τελευταία χρόνια.
Ανατολή, Τουρκιά και Κουκουζέλης, δεν έχουν σχέση με την "Οδό". Αποφάσισε λοιπόν. Τανσού Τσιλέρ, ή Οδός;
                                              (Η «Κατερίνα»  σχολιάζει στο blog της ΟΔΟΥ)



«Περίλυπος έστιν η ψυχή μου άχρι θανάτου…».

Σάββατο «του Λαζάρου». Διαβάζω το «Λάζαρος» του γάλλου Αντρέ Μαλρώ. Ακούω το  ορατόριο «Λάζαρος» του αυστριακού Φράντς Σούμπερτ… 
Έχω παντρευτεί τη Δύση-το Λόγο της- το Πνεύμα της. Χιλιάδες δίσκοι μουσικής των δυτικών. Χιλιάδες τόμοι βιβλίων γραμμένων από «δυτικούς» με τριγυρίζουν στο ιδεατό και απαραβίαστο οχυρό μου…

Διαβάζω τα δεκάδες ΑΝΩΝΥΜΑ & ΑΝΑΝΔΡΑ σχόλια στο μπλόγκ της ΟΔΟΥ (της πραγματικής μου πατρίδας για σχεδόν έξη χρόνια...). Σε «άσχετη» ανάρτηση: Φρικτοί ΑΚΡΩΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΙ και ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΟΙ υπαινιγμοί . Ύβρεις σωρηδόν («Νεότουρκοι», «Γκρίζοι Λύκοι», «πληρώνονται από το Δήμαρχο για να βρίζουν τον κόσμο», «Γενίτσαροι» , «τον και λοιπών αρμοδιοτήτων λογοτέχνη» κ.ά.  βορβορώδη). Κι από κοντά ο ορυμαγδός των συμπαθών «Ανωνύμων» που δεν (απο-) δέχθηκαν ότι θα μπορούσε κανείς μέσα από την «ετερωνυμία» να κλέψει τη μπάλα από τα πόδια τους και να παίξει μαζί τους. Γιατί το κλαμπ των ευγενών ανωνύμων αποτελεί «άβατον» (και «ασύδοτον» θα συμπλήρωνα!). Μεγάλη τους η έκπληξη όταν είδαν ότι έπαιζαν σε γήπεδο που έχασκε στον ουρανό.

Προς τι όλη αυτή η ΚΑΚΟΒΟΥΛΗ επίθεση; Mα τι άλλο; ENA KEIMENO (μάλλον εμπεριστατωμένο) στάθηκε η αφορμή για τον παραλογισμό, για την -«δια του όχλου»- διατύπωση ύβρεων(ακόμα και απειλών), για τη διασπορά του σκοταδισμού και τη φασιστική αναδίπλωση. Την απώλεια εν τέλει του Λόγου.

Είχα απαντήσει με την θρυλική  φράση του Παπαδιαμάντη «Μπου ντουνιά τσαρκ φιλέκ» [από το ωραιότατο «Ο ξεπεσμένος  Δερβίσης» («Ο κόσμος σφαίρα είναι και γυρίζει»)] εγώ ένας «δυτικόφρων» κατά βάση, στον ανώνυμο που ξόρκιζε το χορό των νέων της Κοζάνης και έκαμνε φρικτούς υπαινιγμούς για πράγματα της «Ανατολής» που δεν γνώριζε. Επώνυμοι συμμάχησαν στην άποψή μου. Ανώνυμος (ο "Α.Λ.")  απάντησε στρεβλώνοντας και κακοποιώντας τα νοήματα. Και ιδού τα επίχειρα: Κατασκευάστηκε «αυθωρεί  και παραχρήμα» το στρατόπεδο των τουρκόφιλων και των στεγ(α)νών Καστοριέων. Εξορκισμοί, ξεματιάσματα, μαγγανείες το επόμενο στάδιο. Πυρπόληση, εξανδραποδισμός, εξοστρακισμός το μεθεπόμενο.
 Όπως όμως ο (κάθε) Α.Λ. έχει κάθε λόγο να υπερασπιστεί την αισθητική του έχω κι εγώ  να υπερασπιστώ το δικαίωμα καθενός να χορεύει ότι του καπνίσει και κατά το γούστο του. Η υπόθεση της «Ανατολής» είναι ένας ανεξερεύνητος θησαυρός και δεν ταυτίζεται με την Τουρκία, το μουσουλμανικό φονταμενταλισμό, τη θεοκρατία  και τον πολιτικο-στρατιωτικο-πολιτιστικό ιμπεριαλισμό. Δεν θα χαρίσω την «καθ’ ημάς Ανατολή» σε καμιά Τουρκία. Ούτε θα δωρίσω αδιαμαρτύρητα το Βυζάντιο σε άλλη Ιστορία. Πράγμα που φαίνεται επιθυμούν διακαώς  οι «ανώνυμοι» που με καθυβρίζουν.  Εγώ επικαλέστηκα στην μαρτυρία μου τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, τον Άγιο μαΐστορα Ιωάννη Κουκουζέλη, το λόγο του Κωστή Παλαμά. Του αυθεντικού δημιουργού Μάρκου Βαμβακάρη, του Μάρκου Δραγούμη. Και κατατάχτηκα στους  …«γκρίζους λύκους»!

Σε τέτοιο κλίμα, κάθε συνεργασία και προσπάθεια λόγου αποβαίνει άκαρπη. Το ’χει πει, εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια, Εκείνος  που πρόκειται να σταυρωθεί τούτη εβδομάδα:

   «Μη ρίπτετε τους μαργαρίτας εις τους χοίρους!».

 Ευχαριστώ εκ βάθους την φιλόξενη ΟΔΟ, τον χαρισματικό προεξάρχοντα εκδότη και συντάκτη Παναγιώτη Μπαϊρακτάρη, εξαίρεση φωτεινή μέσα στην ανυδρία της ελληνικής επαρχίας, όσους παρακολούθησαν από την ΟΔΟ την στοιχειώδη κολυβογραμματική μου και συντονίστηκαν στιγμές μαζί μου.

Καλό Πάσχα σε όλους. Φίλους κι οχτρούς.

                                                             Νώντας Τσίγκας
                                                                      Θεσσαλονίκη 28.4.2013


ΥΓ. Η «Κατερίνα» ας διακόψει τη χρηματοδότησή μου μέσω της «ΟΔΟΥ» κι ας πάει για ύπνο!


5 σχόλια:

  1. ''Δε μπορώ να αλλάξω τα μάτια μου''!, ''Ό,τι και να μου λέτε, δε μπορώ να έχω άλλη ιδιοσυγκρασία από τη δική μου'' γράφει ο Φλωμπέρ.
    Κι έπειτα: ''Όσο για μένα, θέλω να συνεχίσω να ζω μέχρι την τελευταία μου πνοή, όχι με τη βεβαιότητα ή την απαίτηση να βρω αλλού ένα καλό μέρος, αλλά γιατί η μόνη μου απόλαυση είναι να πορεύομαι με τους δικούς μου στο δρόμο που ανεβαίνει'' μας καταθέτει η Σάνδη και είναι αυτό που ονομάζει επίσης ''αθώα ευχαρίστηση του να ζεις για να ζεις''.
    ...από το ''La litterature en peril'' - Tzvetan Todorov

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Α! Χαίρομαι πάρα πολύ για την αυτόνομη διαδικτυακή σου παρουσία αγαπημένε παλιόφιλε. Το ''ανήκειν'' (να μου συγχωρεθεί η πάντοτε οσμηρή χρήση του απαρέμφατου) δε νομίζω να σου ταίριαζε ποτέ, έστω και στην ΟΔΟ. Έχεις τόσο πλούτο πνευματικό και λογοτεχνικό , που είναι πρέπον να τον καταθέσεις,έστω και στον άυλο ιστό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Επιτέλους έφυγες από τον μικρόκοσμο των "ΚΛΑΔΕΥΤΗΡΙΩΝ" ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΆς ΤΟ ΔΙΚΌ ΣΟΥ ΌΜΟΡΦΟ BLOG...Όσοι σ' αγαπάμε θα περπατάμε μαζί σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τον παλαιό φίλο Δημήτρη Μεντεσίδη και τον ηρωϊκό Νεμουτιανό Δημήτρη Κανελλόπουλο τους αγαπημένους ανθρώπους ευχαριστώ, ασπάζομαι και αντιχαιρετώ με στίχο του Θωμά Γκόρπα

    (...) Υπάρχουμε ως ανοιχτές πληγές κόντρα στα καλά λόγια
    Τα καλά παιδιά και τα καλά λάδια
    Υπάρχουμε ως υπογραφές κόκινες κατακόκινες της φωτιάς
    Σ’ απίθανα σημεία της νύχτας.
    Δεν αφήνουμε απλώς τραγούδια πίσω μας στο μέλλον αλλά
    Τα κομμάτια μας
    Και κάπου μακριά ακόμα άρχισαν να κατασκευάζονται τα νέα
    Μουσικά όργανα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...για όσους δεν κατάλαβαν:

    "Aν δεν μπορείς να το καταλάβεις χωρίς εξήγηση, δεν μπορείς να το καταλάβεις ακόμη και με εξήγηση."
    Χαρούκι Μουρακάμι, 1Q84

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παράκληση να τηρούνται οι κανόνες της πολιτικής σχολίων που ισχύουν. Σχόλια με υβριστικό, προσβλητικό ή παρόμοιο περιεχόμενο δεν γίνονται αποδεκτά και επομένως θα διαγράφονται.