[…] Ο μικρός γάτος είναι νεκρός, που πάει να πει, υποθέτω,
Η τελευταία ελπίδα κάποιου.
Ο γάτος είναι νεκρός, τραγουδά ο Χάρυ,
Δίχως νόημα πια χωρίς το σώμα του
Στη φωνή του Χάρυ, υπάρχει κάτι το βαθιά κατευναστικό.
Κάποτε η φωνή του τρέμει, σαν από μεγάλη συγκίνηση
κι έπειτα για λίγο οι λόφοι ζωντανεύουν τριγύρω
ο γάτος είναι νεκρός.
Όμως, κατά βάση, δεν χρειάζεται να διαλέξουμε ανάμεσα σ’ αυτά.
Ακόμα, και τα πιο σκοτεινά τραγούδια τον εμπνέουν, κάθε στίχος αποκτά
παραλλαγές.
Ο γάτος είναι νεκρός: ποιος θα πιέσει, τώρα,
την καρδιά του πάνω στην καρδιά μου να με ζεστάνει;
Το τέλος της ελπίδας, θαρρώ πως σημαίνει,
μα η φωνή του Χάρυ μοιάζει σα μια τεράστια περιστρεφόμενη πόρτα
ολάνοιχτη—
Ο σκεπασμένος με χιόνι γάτος χάθηκε ανάμεσα στα κλαδιά·
Ω, τι θα δω όταν τον ακολουθήσω;
[Απόδοση: Νώντας Τσίγκας]
*Απόσπασμα από το ποίημα White series. Από τη συλλογή της βραβευμένης με Νόμπελ λογοτεχνίας, το 2020, Louise Glück: Faithfull and virtuous night, 2014.
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.
ου γαρ αμαρτησαι ο ανθρωπος παρα ως το σωμα ποιησαι και τοποθετησαι.....
ΑπάντησηΔιαγραφή