Πού είναι οι κάργιες πού είδε ο ποιητής;

 

 

 

[…] κι’ ὅλο τριαντάφυλλα

τριαντάφυλλα παντοῦ

στά περιβόλια

ἀναρριχώμενα στούς φράχτες

φουντωτά στίς γλάστρες

στά κατώφλια

ποῦ εἶναι οἱ κουροῦνες

πού εἶδε ὁ ποιητής;

 

Απόσπασμα από το ποίημα  «Κλεαρέτη Δίπλα-Μαλάμου»,

 του Νίκου Εγγονόπουλου (1978)

 

Κι όμως· ο ποιητής στην Πρέβεζα  είδε κάργιες. Αφού για καιρό έβλεπε το οργισμένο πρόσωπο, τις κοινοποιήσεις, τα υπηρεσιακά έγγραφα των μετακινήσεων-των δυσμενών μεταθέσεων, τις απειλές  του υπουργού ...Μιχαήλ Κύρκου (1893-1967) −Ναι! Του πατέρα του Λεωνίδα...− δημοσιογράφου, βουλευτή των Φιλελευθέρων και υπουργού Υγιεινής, Προνοίας και Αντιλήψεως (1926-1928) στις κυβερνήσεις Αλέξανδρου Ζαΐμη κι εκείνων που τον καταδίωξαν ανελέητα μέχρι την Πρέβεζα με την κατηγορία ακόμα και του … «προαγωγού».

Στάθηκε λοιπόν αδύνατον να δει αυτός τα, κατακτητικά  του χώρου, τριαντάφυλλα που είδε πολύ  αργότερα ο Νίκος Εγγονόπουλος. Εκείνα φύτρωσαν πάνω στον τάφο του ποιητή κι έπειτα απλώθηκαν στην πόλη όταν οι φασματικές κάργιες πήγαν αλλού να επιτελέσουν το σύνηθες έργο τους.

Ειρήσθω εν παρόδω: ο Καρυωτάκης ήταν μαχητικός συνδικαλιστής και έλαβε μέρος στην εξέγερση κατά της αναντικής εισβολής στην Αθήνα στα «Νοεμβριανά»  στο πλευρό των Επίστρατων... Πρόλαβε δε να πεθάνει,  ιδίαις  χερσί, πριν από  το «Ιδιώνυμο» (νόμος 4229 του 1929) του Ελευθέριου Βενιζέλου.