Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

επανασύνδεση ...σμίξιμο ...αντάμωμα ...reunion!





[...]  Ας σταθούμε στο πλευρό ετούτης της μικρής
φωτογραφίας
που είναι ακόμα στον ανθό του μέλλοντός της:
νέοι ανώφελα λιγάκι αγκαλιασμένοι 
ενώπιον ανωνύμως ευθυμούσης παραλίας.
Ναύπλιο Εύβοια Σκόπελος;
Θα πεις
και πού δεν ήταν τότε θάλασσα.

                                  ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ, Κονιάκ μηδέν αστέρων 



Αγαπητοί φίλοι & συνάδελφοι,



Λόγοι υγείας απρόοπτοι -όχι σοβαροί, καθόλου όμως αμελητέοι- δεν θα μου επιτρέψουν να παραβρεθώ στην πολυπόθητη επανασύνδεση, σμίξιμο ή ελληνιστί …reunion των ημερών.

 

Ενεργοποίησα λοιπόν για τον λόγο αυτόν το -από καιρό "εν υπνώσει"-  blog μου προκειμένου να σας ευχηθώ αφού δεν τά 'χω καλά με τα λοιπά "μέσα κοινων. δικτύωσης" [messenger, twitter, F/b κλπ] :

Το αντάμωμα να είναι γλυκό, νοσταλγικό, γόνιμο και να φέρει χαρά σε όλους σας.




Επιτρέψτε μου να σας μεταφέρω τον θερμό, δυναμικό, και (sic) μαχητικό χαιρετισμό εκ μέρους ενός κινήματος που …ποτέ δεν υπήρξε ,

του Κ.Α.Σ.Ο.Ε.Ν. –Κ.Α.Ε. 
 [ KΙΝΗΜΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΝ ΟΡΜΩΝ & ΕΝΣΤΙΚΤΩΝ - ΚΥΜΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΕΣΘΗΜΑΤΩΝ],

θυμάται κανείς;

του οποίου είχα την χαρά και την τιμή να σταθώ συνιδρυτής μαζί με αρκετούς άλλους αγαπητούς και γλυκύτατους ανθρώπους [αν βέβαια μπορεί να ισχυρισθεί κανείς πως ιδρύεται ποτέ ή θεμελιώνεται η Ουτοπία...].


Παρακάτω από το YouTube μπορείτε να ακούσετε (κι όσο αντέξετε...) το νοσταλγικό τραγούδι των Χειμερινών κολυμβητών με τον τίτλο «Ψες το βράδυ»  -στην ουσία πρόκειται για κανονική απόπειρα δολοφονίας του συμπαθούς άσματος- που ηχογράφησα πριν αρκετό καιρό μόνος μου στο σπίτι  με το τρίχορδο μπουζούκι μου [τιιιί… μονάχα ο εκλεκτός συνάδελφός μας Νίκος Μαυροειδής που διαπρέπει στην Κω σαν Παθολόγος στο Κρατικό Νοσοκομείο, να ντεμπουτάρει με το «αμάν ντόκτορ» και το αλά Μπάμπη Γκολέ  κιθαρομπούζουκο του;].




Αφιερώνεται, σε όλους τους συμφοιτητές και φίλους
που βρεθήκαμε εκεί, στις αρχές της δεκαετίας του ΄80,
στην Ιατρική του Α.Π.Θ.
Στις ελπίδες μας, τα θέλω μας, τους έρωτες,
τις αγάπες μας, τις ήττες μας, τις νίκες μας,
σε όσα μας καθόρισαν, σε όσα άλλαξαν
και όσα δεν πρόκειται...

               [Φωτογραφία  Ν.Τσίγκας: Η Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης που έχει πια αλλάξει προς το καλύτερο σαφώς!]


Τέλος, προτείνω, η επόμενη συνάθροισή μας  να μην προγραμματιστεί ύστερα από …τριάντα χρόνια γιατί σύμφωνα με τις αμείλικτες στατιστικές θα «απουσιάσουν» -θέλοντας και μη- πολλοί από μας...

Με αγάπη και συναδελφικούς χαιρετισμούς


Νώντας Τσίγκας

Νευρολόγος- Θεσσαλονίκη