Μουσική αλεξίπονος...
Σαν
την κλέφτρα κίσσα... Το προδημοσιεύω εδώ χωρίς να του το πω. Κι ας
ξέρω πως η εφημερίδα που τυπώνει (τα "Χρονικά της Δυτικής
Μακεδονίας"/όπου η παραπάνω στήλη θα καταχωρηθεί) "θα βγει" την
Τρίτη, ενώ ταχυδρομικώς θα αφιχθεί μια βδομάδα μετά ανά την Ελλάδα όπου τύχει
να αποσταλεί.
Ο Αντώνης Παπαβασιλείου, σπυρί σπυρί χτίζει το οικοδόμημα των παρηγορικών
ημερολογίων της επαρχίας, αποθέτοντάς τα στην εφημερίδα του με το ψευδώνυμο Έμφρων
[το οποίο ασφαλώς κυριολεκτεί περί του προσώπου...].
Καλό το να ξέρεις πως "Ο άνθρωπος δε χάθηκε". Γλυκιά σκέψη. Πόσο
πικρή όμως αν υποθέσω πως αυτό που βλέπω στη φωτογραφία επάνω -από το αρχείο
μου- ίσως να λαμβάνει χώραν σε κάποια περασμένη Αποκρηά, εκεί κατά τη δεκαετία
του '50. Κανείς από τους χορεύοντες, πίνοντες και
άδοντες εν οργάνοις, δεν βρίσκεται πλέον εν ζωή.
-Έεεε
Γάκη (τ' Παπαστέργ'") ...έεε Κώστα ("Παρτάλα") ...έεε Νίκο
("Παπαντίνα") ...έεε Ανδρέα ...έεε Ανδρέα
("παπιονά") ...έεε Γιάννηδες ("Αμύντα",
"Τσιλιμπάμπα") ...έεε Νίκο Αδαμόπουλε ("Τσιαφλιάνη")
με το αθάνατο κλαρίνο σου ...έεε Θανασάκη ("Τσιάτσιο")!!!!
Οι
άνθρωποι έφυγαν. Έμειναν οι σκιές τους. Aλλά «ο
άνθρωπος» δεν χάθηκε!
Καλή Σαρακοστή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου