 |
| Οι πηγές του Αλιάκμονα στο Νεστόριο της Καστοριάς [φωτ. Ν. Τσίγκας] |
Εκεί τα καλοκαίρια γίνεται το περίφημο river party (δεν κατάλαβα ποτέ γιατί "περίφημο" αυτό το ...έντεχνο σκυλάδικο που προέκυψε μέσα στον ναό της Φύσεως!). Ένα σωρό, αχρείαστες επί το πλείστον, κατασκευές σπαρμένες ολόγυρα. Σε υποδειγματική εγκατάλειψη, αφύλαχτο, χωρίς συντήρηση, μέ λογής σκουπίδια -είδα κι ένα μεγάλο φορτηγό ψυγείο αραγμένο στις εγκαταστάσεις- αυτή η κατά τα άλλα "προστατευόμενη" περιοχή... Στο σημείο αυτό κάποτε (παλιά, το 1973) είδα από ψηλά δυο αρκούδες να τσαλαβουτάνε στα νερά του ποταμού.
Μετά ήρθαν οι άνθρωποι... Βλέπω τώρα μια ροζ πλαστική καρέκλα αφημένη στις όχθες. Θαρρείς περιμένει εκείνον τον μύστη που θα θελήσει με τις ώρες να έρχεται, να κάθεται και ν' ακούει τα νερά να τρέχουν...
Μέλλεται να κατασκευαστεί κι ένα μεγάλο -"ζωογόνο" για πολλούς- φράγμα λίγο πιο πάνω, όπως μου λένε σύντομα. Ο Αλιάκμονας, εκτός από το φράγμα της λίμνης Πολυφύτου-Σερβίων συναντά και στην Ημαθία άλλο ένα φράγμα. Στο τέλος ολόκληρος περνά από έναν, στενάχωρο μάλλον, σωλήνα τα νερά του προτού εκτραπεί για την υδροδότηση της Θεσσαλονίκης ή εκβάλλει φυσιολογικά στον Θερμαϊκό. Ύστερα απο 320 χιλόμετρα διαδρομής (και μαζί αρδεύσεων, ρυπάνσεων, πάσης φύσεως εκμεταλλεύσεων κλπ) ο Αλιάκμονας γίνεται κι αυτός ...θάλασσα και χάνεται όπως όλα τα ποτάμια αλμυρίζοντας τα νερά του.
Κανένας δεν θυμάται τις πηγές και τις ..πληγές του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου