Αδυσώπητες μοναξιές

    Κέδρος  σε γκρεμό στο Φαράγγι της Σαμαριάς [φωτ. Ν.Τ., 1997]

Ο Πρίμο Λέβι κάθεται να γράψει μετά το Άουσβιτς

Ο Νίτσε στην πλατεία του Τορίνο γίνεται θέατρο: αγκαλιάζει το λαιμό ενός κακοποιημένου από τον αμαξά αλόγου ξεσπώντας σε λυγμούς. Κι ύστερα

Ο Νίτσε στο φρενοκομείο. Ψιθυρίζει τους στίχους: Μόνο τρελός. Ποιητής μονάχα!

Ο Βιζυηνός στο φρενοκομείο.

Ο Γιαννούλης Χαλεπάς στο φρενοκομείο.

Ο Μαρά δολοφονημένος στο λουτρό. Κρατά στις άκρες των δακτύλων του τον τελευταίο λίβελο

Ο Ροβεσπιέρος σκύβει στη γκιλοτίνα τείνοντας τον γυμνό του τράχηλο

Ο Ίων Δραγούμης αντικρίζοντας απομεσήμερο το απόσπασμα του Γύπαρη

Η Ιουδήθ κρατώντας το κεφάλι του Ολοφέρνη

Ο Κωνσταντίνος Δραγάσης Παλαιολόγος μεταλαβαίνει στις Βλαχέρνες για τελευταία φορά. Φεύγοντας αφήνει να πέσει από τις πλάτες του η πορφύρα. Διαδήματα και σκήπτρο γλιστρούν από τα χέρια του στο σκοτάδι

Ο Παπαφλέσσας στο Μανιάκι

Ο Ιησούς την ώρα που ψελλίζει Ηλί Ηλί Λαμά Σαβαχθανί

Ο Μπετόβεν διορθώνοντας τα τελευταία κουαρτέτα του

O Βάλτερ Μπένγιαμιν μπροστά στα κλειστά σύνορα του Πορτ Μπου των γαλλικών Πυρηναίων. Στη τσέπη του ψαχουλεύει τα κλειδιά για την έξοδο: εικοσιπέντε δισκία μορφίνης.

Η πενηντάχρονη Μαρία Κάλας στο διαμέρισμά της στο Παρίσι

Ο Σορίν Ματέϊ και το θύμα του την ώρα που αφήνει να γλιστρήσει στα εσώρουχά της μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα

Ο ψαράς της Καλύμνου όταν βρίσκει μπλεγμένο στα δίχτυα του το γυιό του που ’χε χαθεί στα νερά πέντε μέρες πρωτύτερα.

                                                                                                                                                  ΝΩΝΤΑΣ ΤΣΙΓΚΑΣ 

                       

Kiev 2014

                                                                                   PHOTO: Γιάννης Μπεχράκης Reuters

τίποτα δε θα ’μενε στον τόπο του

Σαν ζουρλισμένα τ’ αυτοκίνητα.

Κι όλο μικραίνανε να φτάσουν τα παιχνίδια.

Και τα χαρτιά.

Κι οι οι βρωμοπατημένες φημερίδες,

κι η σκόνη,

σηκώνονταν μαζί και φώναζαν,

ψηλά.

ψηλότερ’ απ’ το κάθε τι,

κι από τις κλάψες των μωρών παιδιών που χάνονταν.

Ξεφωνημένος σαρκασμός

πως τίποτα δε θα ’μενε στον τόπο του.

Και τα μεγάλα σπίτια δεν είχαν πια κορφές.

Κατάπινε όλα το σκοτάδι που κατέβαινε, αλλοιώτικο.

Σαν την ψευτιά του ανέμου. 

                                                  Θεόδωρος Ντόρρος, "Στου γλυτωμού το χάζι"

Έχεις ρεύμα Άδωνι!

                                             
                                               Η εικόνα του μέλλοντος στη  ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ  (φωτ. Ν.Τ. )                                                                   

Ο πολύς Άδωνις Γεωργιάδης κατήγαγε μια ασφαλώς περιφανή νίκη. Κατίσχυσε των γιατρών των μονάδων ΕΟΠΥΥ στην επί τρίμηνο διαμάχη μαζί τους. Το ερώτημα που τέθηκε εξαρχής στους υποψήφιους για σφαγή θυμίζουν το σιωπηρό διάλογο που διαμείβεται ανάμεσα στο βλοσυρό χασάπη και τα αμνοερίφια, τους χοίρους ή τα βοοειδή: "θα κάτσετε  φρόνιμα χωρίς απεργίες, φωνές κι άλλα τέτοια  ως την απόλυσή σας ή όχι;". Οι γιατροί -ευτυχώς ή δυστυχώς- απήργησαν επι δυόμιση μήνες. 

Το νομοσχέδιο για την Π.Φ.Υ. και το Π.Ε.Δ.Υ. που υπερψηφίστηκε με 152 ψήφους την προηγουμενη εβδομάδα εκπαραθυρώνει με πολυ συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς καμιά αποζημίωση, 5.500 γιατρούς (τους περισσότερους με πάνω απο 15 χρόνια υπηρεσίας) και θέτει σε καθεστώς διαθεσιμότητας-μετακίνησης 3.500 υπαλλήλους διοικητικούς και νοσηλευτικό προσωπικό των πρώην μονάδων ΕΟΠΥΥ. Οι Μονάδες αυτές σήμερα το πρωϊ, με τη δημοσίευση του ΦΕΚ, σφραγίστηκαν με την υπόσχεση εκ μέρους του Υπουργού ότι θα ξανανοίξουν και θα λειτουργήσουν κανονικά σε ένα μηνα! Με τι προσωπικό και με ποιά υποδομή παραμένει άγνωστο μιας και ο ρόλος τους θα είναι διαφορετικός από εκείνον των πρώην μονάδων ("Κέντρα Υγείας Αστικού τύπου"...). 

Έχω την πεποίθηση ότι θα ακολουθήσει ένα αξεπέραστο και πρωτοφανές "μπάχαλο" που θα διατηρηθεί για πολυ καιρό. Το προνοιακό -κοινωνικό κράτος εκπαραθυρώνεται κι αυτό -μαζί με τα 3.5 εκατομμύρια ανασφάλιστων "Έλλήνων της Κρίσης"- και κάποιου άλλου είδους λειτουργία της Δημόσιας Υγείας διαφαίνεται....

Ο κ. Κυριάκος Σουλιώτης, πρώην διοικητής του ΕΟΠΥΥ, Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Υγείας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (Κόρινθος) , Επισκέπτης Καθηγητής πολιτικής και οικονομικών της Yγείας στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, επικεφαλής σύνταξης τους ενός από τα -χωρίς αμοιβή των συντελεστών- σχέδια Νόμου που προτάθηκαν για την Π.Φ.Υ. και απορρίφθηκαν καθώς προτιμήθηκε το πανάκριβο της Τask Force, λέει σε πρόσφατη συνέντευξή του (οι υπογραμμίσεις δικές μου):


(...) Πάντα πίστευα στη συμπληρωματικότητα μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όμως, στην πράξη, η ελληνική εμπειρία δείχνει ότι με τις άμεσες, ιδιωτικές πληρωμές, οι πολίτες παρακάμπτουν το κόστος του χρόνου προκειμένου να λάβουν φροντίδες υγείας το συντομότερο δυνατό. Θυμίζω ότι η Ελλάδα, στην οποία για πολλές δεκαετίες συνυπάρχουν οι δύο βασικοί πυλώνες δημόσιας κάλυψης των αναγκών υγείας των πολιτών (ΕΣΥ και σύστημα κοινωνικής ασφάλισης) η ιδιωτική δαπάνη για την υγεία κυμαινόταν σε ένα από τα υψηλότερα ποσοστά παγκοσμίως (40% περίπου). Ωστόσο, κάτω από μια πρωτόγνωρη οικονομική κρίση υπό την επίδραση της οποίας το εισόδημα των νοικοκυριών έχει περιοριστεί σε ποσοστό μεγαλύτερο του 30%, γίνεται αντιληπτό ότι το σύστημα δεν μπορεί να εναποθέσει τις προοπτικές βιωσιμότητάς του στην ιδιωτική δαπάνη. Άλλωστε, σε μια τέτοια περίπτωση, θα είχαμε ραγδαία επιδείνωση του φαινομένου του αποκλεισμού και της αδυναμίας πρόσβασης των πολιτών με χαμηλό εισόδημα στις διαθέσιμες φροντίδες υγείας.

 (...)  η τομή (ΕΟΠΥΥ) αν και δεν διεκδικεί δάφνες καινοτομίας, καθώς η πρόταση για ενιαιοποίηση της ασφαλιστικής βάσης στο χώρο της υγείας πρωταγωνιστεί στον επιστημονικό διάλογο για πάνω από τριάντα χρόνια, ήταν σημαντική. Επιχειρήθηκε όμως σε μια περίοδο όπου οι διαθέσιμοι πόροι περιορίστηκαν δραματικά, ενώ στον όλο σχεδιασμό υπεισέρχονται διαρκώς δεσμεύσεις της χώρας, που υπερβαίνουν τον χώρο της υγείας, διαμορφώνοντας ένα «μη κανονικό» περιβάλλον σχεδιασμού και υλοποίησης [ Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ ]


ενω...
Tα τάγματα εφόδου και της ενορχηστρωμένης λαϊκής αγανάκτησης συνδράμουν και προσφέρουν αφειδώς τις υπηρεσίες τους ακόμα και στην "επίσημη πολιτεία".  

Άδωνι Γεωργιάδη, ΙΔΟΥ Ο ΛΑΟΣ ΣΟΥ! Και  ...φυσικά ολόκληρη πια η ΔΟΞΑ ΔΙΚΗ ΣΟΥ!

Οι Αρχάνθρωποι οπαδοί του λαοφιλούς Υπουργού ξεσπούν σε ... πανηγυρικούς γηπεδικούς ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥΣ. Τα παρακάτω, δυστυχέστατα, ανθολογήθηκαν από την ιστοσελίδα του έγκριτου "Βήματος", και αποτελούν τρείς από τις πλέον  βαθυστόχαστες αναλύσεις και εκτιμήσεις με πολλά like από τους "αναγνώστες" :

επιτέλους | 15:13

ένας Υπουργός που κάνει ΣΩΣΤΑ τη δουλειά του αψηφώντας το πολιτικό κόστος! Όσοι έχουμε ταλαιπωρηθεί στις ατελείωτες ουρές αναμονής του ΙΚΑ για χρόνια σε στηρίζουμε. Επιτέλους διώξτε τους ανίκανους κηφήνες από το χώρο της δημόσιας Υγείας. Τους γιατρούς που νομίζουν ότι τα ΔΗΜΟΣΙΑ ιατρεία είναι φέουδο τους. Είμαι 56 ετών και βλέπω τους νέους να εγκαταλείπουν τη χώρα.. Και τι να κάνουν εδώ? Στο έλεος της ρεμούλας και των συντεχνιών παραδομένοι.. Αν δεν αλλάξει η νοοτροπία του συντεχνιακού συμφέροντος σ' αυτή τη χώρα, που τίθεται υπεράνω του ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΟΙΝΟΥ συμφέροντος, θα μείνουμε εμείς κι εμείς.. να μιζεριάζουμε.. ενώ όλοι οι άξιοι νέοι άνθρωποι θα μας έχουν εγκαταλείψει στη κακή τη μοίρα μας.

Αχιλλέας

ΔΩΣΕ ΠΟΝΟ ΑΔΩΝΙ | 13:09

Μαζί σου Άδωνι, Η τεράστια πλειοψηφία του Ελληνικού λαού είναι δίπλα σου.

ΣΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ

OLOI SPITI TOYS | 13:02

STHN YGEIA GINOTAN TO MEGALYTERO FAGOPOTI TOY KOSMOY, KATAFAGAN TO ELLHNIKO DHMOSIO OI GIATROI ME TOYS SINDIKALISTES, KAI EPIPLEON, SYN FAKELAKI. GIAYTO EINAI MHDENIKA AYTA POY KANH O GEORGIADHS, DIOTI PREPH OLOYS NA TOYS STEILH SPITI TOYS KAI NA BALH NEO KOSMO POY THELH NA DOYLEPSH DIXOS NA KLEBH OPOS PRIN.

andreas

ΕΞΩ ΟΙ ΠΑΡΑΓΚΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΊΑ | 12:42

Ειναι τα τσιφλικια των κηφήνων πως να τα αποχωριστούν.

φανουρης



ΥΓ. Aπό χθες έχω ορκιστεί να μην ξαναπιάσω στα χέρια μου "το Βήμα" που από το 1978 συνεπώς παρακολουθώ και αγοράζω.