Ζητήματα ανατομίας...

 

                                      Σχέδιο από τις ανατομικές μελέτες του Leonardo Da Vinci

Λες «χρόνια πολλά Χρήστο!» (στον εικοσιοκτάχρονο αστυφύλακα Χρήστο Μάττη), και την ώρα που εκείνος παίρνει από τα χέρι σου ένα κουτί με γλυκά για τη γιορτή του (γιατί είσαι ντυμένος «μπάτσος»… και τον ξεγέλασες…) του αδειάζεις το περίστροφο στο κεφάλι. Ύστερα απαλλοτριώνεις το χρηματοκιβώτιο της Τράπεζας και επενδύεις τα ποσά στο ροζ σπίτι του σύντροφου Γιωτόπουλου στους Λειψούς ή δικό σου σπίτι (του μελισσοκόμου», του κ. καθηγητή)  κάπου στην Αττική…

Μπαίνεις στο ασανσέρ ντυμένος χαρτογιακάς με ντοσιέδες υπό μάλης και καθαρίζεις πισώπλατα τον Παύλο Μπακογιάννη… Κι ύστερα λες αγριεμένος στην καθαρίστρια που ουρλιάζει  μ’ αυτό που βλέπει «Πως κάνεις έτσι κυρά μου, άντε κάνε τη δουλειά σου!» (να «καθαρίσει» δηλαδή όπως εσύ;).

Μαθαίνουμε πως το ιερό σκήνωμά σου, ζωντανό ακόμα, φυλάσσεται σε τμήμα επαρχιακού νοσοκομείου φρουρούμενο… Και ότι ο οργανισμός σου, καθώς το σώμα σου που απέχει από τροφή και νερό εδώ και πολλές ημέρες εκδήλωσε οξεία νεφρική ανεπάρκεια! Διαπίστωση πρώτη: Υπάρχουν νεφροί και σε σένα λοιπόν όπως και στους υπόλοιπους κανονικούς ανθρώπους…

Μένει να αποδειχτεί πως το σώμα αυτό διαθέτει και… καρδιά. Θα δειχτεί εν τοις πράγμασι. Και θα αποτελέσει έκπληξη πραγματική αυτό «Λουκά», «εκτελεστή», «φαρμακοχέρη» της 17 Νοέμβρη, «Σωτηρόπουλε» ή όπως αλλιώς σε λένε…

Όμως η πανδημία  που έσπειρες στους δρόμους μ' όσους «γεννήθηκαν» ̶ όπως κι εσύ ̶  «17 Νοέμβρη», δύσκολα πια μαζεύεται… Η ιδεοληψία, το μίσος, η παράνοια, η στόφα του φονιά είναι δικά σου κληροδοτήματα για τις γενιές που έρχονται Δημήτρη Κουφοντίνα!