Έγκλειστοι...

Τα εξωτερικά σύνορα κλειστά, η χώρα σε ασφυξία. Είκοσι δύο χιλιάδες εγκλωβισμένοι πρόσφυγες και μετανάστες σε "κέντρα φιλοξενίας" σχεδόν σε κάθε γωνιά της χώρας. Αναμένεται να φτάσουν σύντομα ίσως και τις 200 χιλιάδες (αν λίγο ακόμα προσπαθήσει η "ενωμένη Ευρώπη" και η απρόβλεπτη γείτων Τουρκία).  "Αποθήκη ψυχών" - απέραντο Hot spot χαρακτηρίζουν ήδη κάποιοι την Ελλάδα. 
Σε κατάσταση ψυχιατρικής εμβροντησίας κυβερνήτες και κυβερνώμενοι (όλοι μας...). Τί μέλλει γενέσθαι;

Διαβάζω από τον Παναγιώτη Κονδύλη, τον σπουδαίο αυτόν διανοούμενο που χάσαμε πρόωρα:

[...] Υπάρχουν "κράτη δικαίου", όμως δεν υπάρχουν"ανθρώπινα δικαιώματα", αν νοήσουμε τον όρο στην κυριολεξία του. Ως ανθρώπινο δικαίωμα επιτρέπεται να θεωρείται μονάχα ένα δικαίωμα το οποίο απολαμβάνουν όλοι οι άνθρωποι, δηλαδή χωρίς την μεσολάβηση εξουσιαστικών αρχών και συλλογικών υποκειμένων (πχ εθνών και κρατών), που από εννοιολογική και φυσική άποψη είναι στενότερα από την ανθρωπότητα ως σύνολο. Επιπλέον, ένα γνήσιο ανθρώπινο δικαίωμα θα πρέπει να ισχύει και να απολαμβάνεται παντού όπου υπάρχουν άνθρωποι, δηλαδή παντού όπου επιθυμει να εγκατασταθεί καθένας [...]*

Πού να 'βλεπε τί θα συνέβαινε στον κόσμο μας είκοσι χρόνια από τότε που τα έλεγε αυτά...

Και μόνο το δημοψήφισμα για την κατάργηση της ισονομίας στους ... παραπτωματίες/εγκληματίες αλλοδαπούς που διεξάγεται σήμερα στην Ελβετία

ή 

τον νόμο για την αφαίρεση & κατάσχεση  των τιμαλφών και μικροσυσκευών των προσφύγων στην Δανία σαν αντιστάθμισμα στα έξοδα του Κράτους που "φιλοξενεί"

ή 

την πρόταση κάποιου Δημάρχου στο Βέλγιο που πρότεινε εκθύμως ένα είδος Γκουντάναμο για τους πρόσφυγες (όμως μεγαλοθύμως: χωρίς βασανιστήρια!)

ή 

την διαδοχική προληπτική πυρπόληση  πιθανών κέντρων εγκατάστασης προσφύγων στα Γιαννιτσά...  


Αυτή η θεόκλειστη πόρτα στη φωτογραφία μοιάζει να με ειρωνεύεται φανερώνοντάς μου έναν ψεύτικο ουρανό...

 * Παναγ. Κονδύλης "Το αόρατο χρονολόγιο της σκέψης- Απαντήσεις σε 28 ερωτήματα", Εκδόσεις Στιγμή 1998.