Θλιβερή 25η Μαρτίου...

Δεν ήταν τα φρικτά λόγια του Σαλτάν-Ερντογάνη... ("Θα δώσουμε ζωές-θα πάρουμε ζωές!"). Ούτε οι NAVTEX του Αιγαίου για ασκήσεις της Τουρκίας με πραγματικά πυρά ανήμερα της "'Εθνικής Εορτής"... που με τρόμαξαν ... Ή τα δυό παιδιά  (άντε το πολύ τρία...) στο Αγαθονήσι που παρέλασαν στις ακρώρειες του ελληνισμού (και τα "μηδέν" αλλού...).

Αλλά, οι δυό κόπροι τάχαμου καλαμπουρτζήδες φαντάροι που πετάνε στο γκρεμό [ντυμένοι με την περιβολή που τους έντυσε αυτή η χρεωκοπημένη και γαμημένη  Πατρίδα τους!]  ένα άμοιρο σκυλί τραμπαλίζοντάς το στο αέρα... Ένας Επιτάφιος πριν το Πάσχα με βορβορώδη γέλια και χάχανα από καθ' εαυτού βαρβάρους.

Θα μπορούσαν οι ίδιοι να πετάξουν "έτσι! για πλάκα!" [ακράδαντα το πιστεύω!] και άνθρωπο με τον ίδιο τρόπο...

Αήθεις... Φρικτοί... κουφιοκέφαλοι... με νεκρωμένο το "μέσα"... [Δε λέω "ζώα" -θα τους "ανεβάσω"!].

Διετάχθη ΕΔΕ... Ε, και; Οι άνθρωποι και μετά την ΕΔΕ - και μετά τις  ποινές ίδιοι θα έχουν μείνει... Θλίβομαι για το μέλλον αυτού του τόπου. Πληθαίνουν τα κρούσματα, οι πληροφορίες, οι στατιστικές, οι δημοσκοπήσεις. Απέλπιδες, στα χαμένα, απονεκρωμένοι- εν συγχύσει διατελούντες, συνειδησιακά έκπτωτοι, βαδίζουμε στο χαμό... Κανένα μέλλον δεν μας περιμένει αν επειγόντως δεν επιστρέψει εδώ η λογική, η ανθρωπιά και η αυτοεκτίμηση... Που προ-απαιτούν τον σεβασμό του άλλου. Ανθρώπου ή ζώου πάνω στη γη...

Για την ώρα, βλέπω να παρελαύνει μονάχη της -και παντού- η φρικτή μας ηθική καταβαράθρωση καλυμένη με φευδεπίγραφους ανθρωπιστικούς φερετζέδες όπως πχ του -ωραιότατα καπελωμένου- "Κινήματος κατά των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών"... (Οι περισσότεροι πλειστηριασμοί όμως έχουν γίνει αλλού. Κι εκεί έχουν ξεπουληθεί τα πάντα. Ας μη γελιόμαστε!).

ΥΓ. Τα ονόματα των διπόδων: 
 Νικόλαος Τζούνας, Γεώργιος Χαρίτος