Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

Για έναν κουμπαρά ρε γ...!





Η 31 Οκτωβρίου για πάνω από 100 χρόνια  γιορτάζεται σαν "Ημέρα Αποταμίευσης". Θυμάμαι τα σχολικά χρόνια στο χωριό: τη μέρα εκείνη συνηθίζονταν να γράφεται από τους μαθητές μια έκθεση με θέμα  την αποταμίευση. Κάθε χρόνο ο προϊστάμενος του Ταχυδρομικού γραφείου -και άρα και υπεύθυνος για τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, τα τηλεγραφήματα, τη διανομή και προώθηση επιστολών, τις επιδόσεις εμβασμάτων και δεμάτων καθώς και για τις καταθέσεις στο Ταχυδρομικό Tαμιευτήριο- που τύχαινε να είναι και θείος μου, έφερνε για τον μαθητή ή μαθήτρια που είχε γράψει την καλύτερη έκθεση τον κλασσικό κουμπαρά μαζί με ένα βιβλιάριο όπου υπήρχε ήδη "σαν μαγιά" μια μικρή κατάθεση 100 δραχμών.

Οι εκθέσεις φυσικά άρχιζαν ή τελείωναν στην πλειονότητα με την κλασσική λαϊκή θυμοσοφία «φασούλι το φασούλι…».


Θυμάμαι το θείο μου με ανασηκωμένα τα μανίκια "να περνά" τους τόκους στα βιβλιάρια στο τέλος κάθε χρόνου. Με τι αγωνία, περηφάνια και πόσην χαρά οι μαθητές, που εθίζονταν στη ιδέα της αποταμίευσης, τον παρακολουθούσαν ν’ ανοίγει με το μαγικό κλειδάκι του τη μεταλλική βάση του κουμπαρά και να καταμετρά όλο το ψιλολόγι (πεντάρες, δεκάρες, μισόφραγκα, τάλιρα και δεκάρικα) των περιεχομένου του κι ύστερα να το περνάει στο λογαριασμό μαζί τους τόκους. Το δε -σαφώς πληθωριστικό- επιτόκιο τότε: 6.5% παρακαλώ!


Πέρασαν τα χρόνια. Οι καλύτεροι αποταμιευτές αποδείχτηκαν διάφοροι διαπλεκόμενοι επιφανείς κλέφτες.

Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο συνέχισε να γιορτάζει τη μέρα τη αποταμίευσης μοιράζοντας αδειανούς κουμπαράδες σε μαθητές (αφειδώς!). Οι δε εκάστοτε Πρόεδροι ή διευθύνοντες σύμβουλοι (golden boys)  να διαμηνύουν:


Το μήνυμα της αποταμίευσης στις μέρες μας γίνεται όλο και πιο ισχυρό, βρίσκοντας όλο και περισσότερους εκφραστές. Ωστόσο, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, αυτό το μήνυμα, αυτόν τον θεσμό, τον υπηρετεί από την πρώτη κιόλας ημέρα λειτουργίας του, γιατί όπως η ιστορία έχει δείξει, η αποταμίευση ειδικά σε δύσκολες εποχές γίνεται κύριος μοχλός της οικονομίας και ουσιαστικό μέτρο στήριξης της κοινωνίας.


Τον θειό μου τον αντικατέστησαν κάτι γραβατωμένοι τύποι σαν τον Φιλιππίδη. Που μοίραζαν (πάντοτε αφειδώς!) τα λεφτά σε φίλους τους.

 Ο κουμπαράς όμως αυτή τη φορά ήταν …”εξοχώριος” (Off Shore of course!!!)



7 σχόλια:

  1. Εγώ θα επιμείνω αγαπημένε φίλε: Ο ''εξοχώριος'' όπως σοφά λες κουμπαράς καθώς και τα Χρυσά παιδιά, είναι δημιούργημα όλης αυτής της πρώην πράσινης λοιμικής (και νυν Αλεξη-κεραύνιας πανώλης), η οποία εξίσωσε τον πανεπιστημιακό με τον αρκουδιάρη.Επί τα χείρω φυσικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χωρίς να θέλω να υπερασπιστώ καμία πράσινη λοιμική νυν ή πρώην, θα μου επιτρέψετε να χαρακτηρίσω το σχόλιο σας μυωπικό ιστορικά.

      Θεωρείτε πως η λαμογιά στην Ελλάδα ανακαλύφθηφκε το 1981. Ενω πριν, οι "πανεπιστημιακοί" και οι "αριστοι" ήταν παναγίες και άψογοι διαχειριστές του δημόσιου χρήματος..

      Ξεχνάτε πως σε 200 χρόνια πρόσφατης ιστορίας, έχουμε χρεωκοπήσει καμιά ...δεκαριά φορές;

      Διαγραφή
    2. κυριε Σιδερη ,
      ο αγαπητός Δημητρης αναφερεται στα Golden boys της ...Σοσιαληστοκρατίας υπό το προσχημα της διανομής του πλούτου κατα το "Τσοβόλα δώστα όλα" ..μετακινηση και ενθυλάκωση αυτού στις εργολαβικες, επιτήδειες και κομματικες τσεπες (και ευρύχωρους -λίαν- κουμπαράδε...ς)
      Καλη Αποκρηά!

      Διαγραφή
  2. Ουδεμία αντίρρησις!

    ΥΓ. Το"εξοχωριος" -και ουχί "εξωχώριος"- έχει να κάνει με τους εξοχότατους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λοπόν,παρ΄όλο που ο κουμπαράς των κινείται εκτός χωρικών υδάτων (''εξωχώριος δηλονότι) θα τους αποκαλέσουμε ''εξοχώριους'' ήτοι εξοχοτάτους.

      Διαγραφή
  3. H καλη φίλη Σόνια- Ευθυμιάδου-Παπασταύρου μου έστειλε το παρακάτω e-mail:

    "Κι ύστερα λένε πως ό,τι ζήσαμε δεν ήταν αθώο, πως η νοσταλγία το κάνει να δείχνει αθώο. Να όμως που έχουν άδικο-το αποδεικνύει κι ο κουμπαράς σου. Κάτι τέτοιες ανυπόστατες βλακείες που λέγονταν και πιστεύονταν επί χρόνια μάς έφαγαν...
    Σόνια
    ΥΓ: Σχόλιο στον χαρτοκόπτη σου, αν θες.."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πιστεύω ότι το χαμηλό επίπεδο γενικής ανθρωπιστικής παιδείας είναι η αιτία του απαράδεκτου επιπέδου της πολιτικής. Πολλοί γίνονται πολιτικοί για να ...κάνουν περιουσία. Το ακόμη χειρότερο είναι ότι συχνά δεν έχουν εργαστεί στη ζωή τους παρά μόνο ...συνδικαλιστικά και κομματικά. Το να δείχνει κάποιος πως είναι αριστερός με το να φοράει τζάκετ στη βουλή και ανοιχτό πουκάμισο είναι το "must" της αριστεράς. Ως προς τις καταθέσεις και τα υψηλά εφάπαξ ισχύει ότι "οι αριστεροί εκμεταλλεύονται τα αγαθά του καπιταλισμού όσο αυτός εξακολουθεί να υπάρχει" (δηλαδή τα καλά και συμφέροντα). Και αν επικρατήσουν οι αριστεροί μαρξιστές θα περνάει καλά η κομματική νομεκλατούρα όπως το έδειξε η Ιστορία του 20ου αιώνα. Όσο για τα άλλα κόμματα τα ίδια χάλια. Μίζες και διαφθορά με την πρώτη ευκαιρία. Δυστυχώς είμαστε εγκλωβισμένοι. Οι παλιοί ευπατρίδες πολιτικοί είναι ουσιώδες είδος εν ανεπαρκεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή