 |
| kathimerini |
Το μεγάλο ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940 και την νικηφόρα για τους έλληνες έκβαση του πολέμου εκείνου, σκίασε η σύντομη και ατυχής αναμέτρηση με τα στρατεύματα των Nαζί που ξεκίνησε στις 6 Απριλίου 1941 κι έληξε με την εισβολή των γερμανών -τρεις όλο κι όλο εβδομάδες μετά- στην Αθήνα, στις 27 Απριλίου. Η μαύρη περίοδος της κατοχής που θα επισώρευε δεινά μεγάλα για τον χειμαζόμενο λαό ξεκινούσε.
Αυτές τις μέρες βλέποντας τα -πλούσια είναι αλήθεια- αφιερώματα στη επέτειο, ξεχώρισα μια πληροφορία που συγκράτησα από κάποιο ντοκυμαντέρ. Στην Λάρισα λοιπόν, σε έναν περιφραγμένο με συρματόπλεγμα χώρο και χωρίς καμιά άλλη στρατοπεδική οργάνωση, δημιουργήθηκε από τους γερμανούς το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης σε ελληνικό έδαφος. Σ' αυτό καταχωνιάστηκαν περίπου 1.100 κρήτες στρατιώτες αιχμάλωτοι του μετώπου που δεν τους επιτράπηκε να επιστρέψουν στην Κρήτη. Τους κράτησαν εκεί με σκοπό την εξόντωσή τους. Κοντά τους έφεραν σύντομα και τους κρατούμενους κομμουνιστές της Ακροναυπλίας. Από το κολαστήριο αυτό, εξ αιτίας της πείνας, των ασθενειών και των άθλιων συνθηκών κράτησης, σώθηκαν μονάχα οι μισοί -και λιγότερο- κρήτες. Εντύπωση μου προξένησε πως οι κρατούμενοι στο στρατόπεδο αυτό αποκαλούνταν ειρωνικά ..."πεταλούδες". Και τούτο γιατί μην έχοντας ρούχα παρά κουρέλια πάνω τους, έδεναν την χακί ή τη γκρι κουβέρτα στο λαιμό ώστε νά προστατευτούν από το κρύο και τη βροχή και να κρύψουν τη γύμνια τους, μοιάζοντας έτσι με πελώριες πεταλούδες [που ως γνωστόν έχουν περιορισμένο -βραχύτατο- βίο].
Μην βρίσκοντας σχετική φωτογραφία να συνοδέψω την "ανάρτηση" πέτυχα στο διαδίκτυο μια εικόνα από το Hotspot των ελαιώνων της Μώριας στη Λέσβο. Αυτή είναι η κατάσταση υπό βροχήν...
Κι όπως λέει ο βαθύς Σάββας (Σαμπετάϊ) Μιχαήλ "Το Αουσβιτς δεν είναι μια υπόθεση από το παρελθόν. Βρίσκεται μπροστά μας. Ανήκει στο μέλλον..." Η απίθανη σημερινή στάση των Ευρωπαίων απέναντι στους πρόσφυγες τον δικαιώνει αργά μα σταθερά.
ΥΓ. Συγγνώμην που σας χάλασα την γεμάτη περηφάνεια γιορτή...
Θα μείνω εκτός θέματος, σχολιάζοντας το υστερόγραφο του κειμένου σου, mein lieber Lehrer:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη σημερινή παρέλαση, Ώ του παραδόξου θαύματος, δεν υπήρχαν μούντζες, δεν υπήρχαν διαμαρτυρίες, δεν υπήρχαν διαδηλώσεις, δεν υπήρχαν από τους μαθητές χειρονομίες, όλα κύλισαν φυσιολογικά, χωρίς παρατράγουδα, ευτυχώς. Και με υπερηφάνεια.
http://www.huffingtonpost.gr/2015/10/28/koinonia-filis_n_8405974.html
http://sfairika.gr/site/%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B1-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CE%B1/
Πώς έγινε αυτό;
Μήπως τα πράγματα είναι καλύτερα από πέρσι; Όχι, είναι σαφώς χειρότερα. Μήπως τα πράγματα είναι καλύτερα από το 2012;
Όχι, είναι σαφώς χειρότερα.
http://www.protothema.gr/greece/article/364581/agrinio-ton-prosigagan-gia-ti-moutza-stin-exedra-ton-episimon/
http://www.dailymotion.com/video/xoy4q1_%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B7-i%CF%89%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%AF%CE%BD%CF%89%CE%BD_news
Τότε, τι συμβαίνει; Πού χάθηκε το "δικαίωμα στη διαμαρτυρία";
Η πουλημένη και ξεφτιλισμένη αριστερά, υποκινήτρια όλων των δυσάρεστων ανωμαλιών των προηγούμενων ετών, επιτέλεσε και φέτος το χρέος της. Με άλλον τρόπο όμως, από αυτόν που μας έχει συνηθίσει. Με αυτόν της κανονικότητας. Γιατί, όμως; Εδώ σε θέλω μάστορα!
Πρώτον οι παρελάσεις είναι μια απέραντη ανοησία. Σπατάλη χρόνου χρήματος ψυχής. Ιδίως σε περιόδους φτωχειας και ένδειας περισσεύουν.
ΔιαγραφήΔεύτερον φετος στις παρελάσεις π ρ ο π ο ρ ε ύ ο ν τ α ν η ΕΛΔΥΚ [δηλ. βετεράνοι μαχητές και αδικημένοι ανάπηροι που ποτέ δεν αναγνωρίστηκαν απο την Πολιτεία ως αναπηροι πολέμου/ο πόλεμος "ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ στα χαρτιά" -δεν παίρνουν σύνταξη ουτε άδεια ...για περίπτερο. Η θυσία τους παέι στράφι ως μη γενομένη] Μαζί μ' αυτους παρήλαυναν όμως και ανδρες της Εθνικής Φρουράς [η οποία πρωτοστάτησε στο πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου & άνοιξε το δρομο στην τουρκικη εισβολή]. Ποιό το σημαινόμενον; Ότι οι -ΑΙΩΝΙΕΣ- ελληνοτουρικές διαφορές προέχουν;
Tριτον. Η "ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ-πρωτη φορά αριστερά" που κυβερνά μην ξεχνας ότι έιναι κι ολίγον εθνικιστική σε αχταρμά επικίνδυνο . Καμμένος στο τιμόνι των ενόπλων δυνάμεων και τρέχα μάθε. Φέτος κάναμε και λιγο τσίρκο με τις επιδείξεις πάνω απο τον κόσμο με τα αεροπλάνα της πολεμικής αεροπορίας να τονωθεί το λαϊκό αίσθημα που βρίσκεται στα τάρταρα.
Εφεξής λοιπόν και οι παρελάσεις θα συμβαίνουν ανενόχλητες και κανονικά και οι γραβατα θα ξαναφορεθεί και θα πάει σύννεφο. Κι εσύ (κι εγώ, και όλοι μας) θα συνεχίσεις να έχεις τις απορίες: Γιατί είιχαν συμβεί τότε (...) όλα αυτά;
Τα μάζεψαν τα σκυλιά τους από το δρόμο, όπως μάζεψαν και το αγαπημένο τους σκυλί, τον Λάκη το σκυλάκι...:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ηταν σαν να επισκεπτόταν επισήμως τη Γαλλία έλληνας πρωθυπουργός και τον έβγαζαν έξω για χαλάρωση το βράδυ στο «L' Ouzeri» (23 rue de Tunnel) στο Παρίσι προκειμένου να απολαύσει το μπουζούκι του Μπάμπη και του Μάνθου. Κάπως έτσι συνέβη και με τον πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, τον οποίο, όπως φάνηκε, ανέλαβαν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Λάκης Λαζόπουλος (να θυμίσω ότι του είχαν προτείνει να είναι υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ) να του γνωρίσουν ανθρώπους των Τεχνών και των Γραμμάτων (όπως είπα) σε ένα από τα πιο δημοφιλή στέκια της νεολαίας στο Γκάζι. Οταν οι Αλ. Τσίπρας και Φρανσουά Ολάντ έφτασαν (έπειτα από ένα χορταστικό δείπνο στο Προεδρικό Μέγαρο) με το ίδιο αυτοκίνητο στον πολυχώρο Gazarte, ο κ. Λαζόπουλος ήταν ήδη εκεί και περίμενε τους «υψηλούς» (με την ευρεία επίσημη έννοια) καλεσμένους του. Το Gazarte φρόντισε να το «κλείσει» η γαλλική πρεσβεία στην Αθήνα και η Ελληνική Αστυνομία φρόντισε να αποκλείσει ολόκληρη την περιοχή. Το περίεργο ήταν ότι στο Gazarte δεν ακούστηκε καθόλου μουσική. Ούτε τζαζ, ούτε ελληνική, ούτε ξένη. Ηταν απλώς μια πριβέ δεξίωση, μια κουβέντα στα όρθια ανάμεσα στους προσκεκλημένους του Πρωθυπουργού και της γαλλικής πρεσβείας. Ο κ. Λαζόπουλος έφυγε κάπως πιο νωρίς συνοδευόμενος από την ηθοποιό Στεφανία Γουλιώτη. Χωρίς δηλώσεις, σαν να ήθελε να μη γίνει αντιληπτή η παρουσία του.
Τώρα, θα πείτε, τι σχέση έχει ο Λάκης Λαζόπουλος με τον πρόεδρο Ολάντ; Ποιος ξέρει; Εκείνο όμως που έψαξα και βρήκα ήταν μια πρόσφατη εκπομπή στον ΑΝΤ1 με προσκεκλημένο τον κ. Λαζόπουλο (μεταδόθηκε τότε που η πρώην σύντροφος του Ολάντ Βαλερί Τριερβελέρ βρέθηκε εξαιτίας του χωρισμού τους σε νοσοκομείο), ο οποίος χαρακτήρισε τον κ. Ολάντ «κωμωδία της εξουσίας» και...«κωμικόφατσα». Και το ωραιότερο: «Εγώ γελάω που τον βλέπω...». Γέλασε άραγε όταν τον είδε στο Gazarte;"
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=748398
Ναι, αλλά ο Λάκης μαζί με τις 300 καθαρίστριες έφεραν το επιθυμητό εκλογικό αποτέλεσμα -ο καθείς με τον τρόπο του- και νίκησαν τον Ξέρξη (...εεεε... τα επάρατα "Μνημόνια" ήθελα να πω). Έπρεπε να τιμηθεί το παλληκάρι.Το "όνομα και πράγμα" της χυδαιότητας & του λαίκισμού αυτοπροσώπως...
ΔιαγραφήΥΓ. εδω και πολλα πολλα χρόνια δεν γελώ με τον "Λάκη". Γιατί δεν τον βλέπω. Η αισθητική μου και το στομαχι μου διαμαρτύρονται. Θα πρσπαθησω να τον προσπερνώ κι όταν περνά από τα "δημόσια" πράγμτα...
Και, για να μην είμαι συνεχώς εκτός θέματος:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.thetoc.gr/koinwnia/article/dimitris-itsios-o-irwas-tou-mpeles-pou-skotwse-232-germanous
Μεγαλοδύναμος ο Στρατηγός!
Διαγραφή(Να ήταν και ...χορτοφάγος όπως και ο Αδόλφος θα γλίτωνε ο καημένος ο Ίτσιος)