Σουρούπωνε, μύριζε ρετσίνι κι ο ουρανός [...]
Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, "Αίγινα"
Εις μνήμην,
των αφανιζομένων Αγίων Δέντρων που κάποτε μας στρέξανε στον ίσκιο τους, που χόρτασαν τα μάτια μας απόκρημνες ομορφιές, που άφησαν στ' αυτιά μας μελωδικές φωνές πουλιών που φιλοξένησαν στα κλαδιά τους, που μας δώρισαν την μυρωμένη τους ανάσα...
Εις μνήμην,
της βλακώδους αμεριμνησίας μας, της ανοργανωσιάς μας, της λοιμώδους αναισθησίας μας, του εθιμικού τυχοδιωκτισμού μας και του κακού και άτυχου καιρού μας. (Που παραμένουν σε μάχιμη ετοιμότητα...).
Ένα κερί εδώ ανάβω...
Άλλα για να τα θυμόμαστε.
Κι άλλα για να τα (ανα)γνωρίσουμε και να σωθούμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να τηρούνται οι κανόνες της πολιτικής σχολίων που ισχύουν. Σχόλια με υβριστικό, προσβλητικό ή παρόμοιο περιεχόμενο δεν γίνονται αποδεκτά και επομένως θα διαγράφονται.