"Φτου ξελεφτερία!"

Ημερολόγια μοναστικής περιόδου

["ὡς στρουθίον μονάζον ἐπί δώματος"]

Πίσω από τη ζωγραφιστή αυτή πόρτα (έργο του Χρήστου Μποκόρου) βλέπω ένα φως. Από έξω μπαίνει το φως αυτό. Καλοκαιρινό, πλούσιο, φλεγόμενο που θα πονέσει τα μάτια όποιων το αντικρίσουν απερίσκεπτα με μιας χωρίς να το συνηθίσουν πρώτα.

Έτσι όμως θαρρώ πως θα βγούμε, από την κατάσταση αυτή που βρισκόμαστε τώρα, κάποτε. Όταν έλθει η ώρα... Θα πονέσουν τα μάτια μας και σχεδόν τυφλοί θα βαδίσουμε προτού να  αντικρίσουμε μιαν απέραντη ομορφιά εκεί που ποτέ δεν πιστέψαμε πως υπάρχει. Θα είναι τόσο πολύ το φως και τόσο μεγάλη η αγάπη μας για τον κόσμο και η δίψα μας για τη ζωή που δεν θα λογαριάσουμε καθόλου τη φτώχεια που θ' αναγκαστούμε να ζήσουμε. Κι ούτε που θα θυμόμαστε τον δύσκολο καιρό του εγκλεισμού. Όσος κι αν έχει περάσει.

Και σα να 'χουμε τελειώσει μ' έναν πόλεμο θα ακούσουμε το χαρμόσυνο "Δεύρο έξω!" Kαι  θα ξαναγεννηθούμε οι πάντες. 

Φωνάζοντας ομοθυμαδόν (και στεντορεία τη φωνή) "Φτου ξελεφτερία!" θα βγούμε!