Κυριακή 22 Μαρτίου 2020

Σωτηρίου Τσιόδρα ανάβασις...



Ημερολόγια μοναστικής περιόδου

["ὡς στρουθίον μονάζον ἐπί δώματος"]





 Την τελευταία λέξη δεν θα την έχει ο θάνατος


Σωτήρης Τσιόδρας


Επικεφαλής του Υπ. Υγείας για την επιδημία Covid-19 
στην ενημέρωση τύπου της 21.3.2020

 

O άνθρωπος αυτός σηκώνει έναν σταυρό. Και πορεύεται ανεβαίνοντας αργά προς τον τόπο του μαρτυρίου (ή μήπως της αποθεώσεως;). Γιατί δεν μπορώ αγνοήσω κάποιες υφέρπουσες και συχνά  δηλητηριώδεις, εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις  σχετικά με την αντιμετώπιση της επιδημίας που κυκλοφορούν και  τον στοχοποιούν. Κι ούτε που θέλω να σκέφτομαι πως (επειδή στην ιατρική ένα κι ένα δεν κάνουν ποτέ δύο...) σε περίπτωση σάρωσης του τείχους άμυνας που όρθωσαν τα μέτρα που έχουν ληφθεί, πρώτα αυτόν θα κατηγορήσουν.

    Ο μειλίχιος και χαμηλών τόνων σεμνός αυτός επιστήμονας, είναι το καθημερινό ραντεβού μας στις έξη μπροστά στις οθόνες της τηλεόρασης για τα ανακοινωθέντα της μάχης. Από τα χείλη του και από τις λέξεις που θα εκστομίσει κρεμόμαστε με αγωνία όλοι οι Έλληνες.

Χτες σε αποστροφή  του λόγου του αναφέρθηκε σε διαπρεπή συνάδελφό του ο οποίος του έγραψε: "κάνετε πολλή φασαρία για άτομα μεγάλης ηλικίας τα οποία έχουν υποκείμενα νοσήματα". [...και "δεν τρέχει κάστανο" αν χαθούν θα ήθελε να συνεχίσει  αλλά δεν  χρειαζόταν γιατί αυτό ακριβώς έλεγε.]  Πρόκειται προφανώς για κάποιον οπαδό της θεωρίας της "ανοσοποίησης της αγέλης" όπως επιχειρήθηκε να εκφραστεί πολιτικά-διοικητικά με το σύγχρονο "αίμα και δάκρυα" του Τζόνσον της Μεγ. Βρετανίας ("κάποιοι θα χάσουν τους αγαπημένους τους"...) ενός καθ΄όλα αποτρόπαιου πειράματος, που δεν έχει προταθεί ποτέ άλλοτε  για εφαρμογή σε επιδημίες εν εξελίξει, και που εν προκειμένω προτείνεται επειδή προφανέστατα  economy must come first...

Κι εκεί λάτρεψα το γιατρό αυτόν, που καθώς  προσπαθούσε να κρύψει έναν λυγμό,  έλεγε: "αυτοί είναι οι μανάδες και οι πατεράδες μας, οι γιαγιάδες και οι παππούδες. Η ιατρική του 2020 πρέπει να ενισχύσει την ποιότητα ζωής αυτών των ανθρώπων". Κι έκλεισε με το ελπιδοφόρο:  την τελευταία λέξη δεν θα την έχει ο θάνατος... 


 Έτσι απαντούσε ο εξαιρετικός Σωτήρης Τσιόδρας εκφράζοντας  με τον δικό του τρόπο το χρημάτων πάντων μέτρον άνθρωπος.


ΦΩΤ. Οι καμινάδες του απέναντι σπιτιού στο νύχτωμα της μέρας. Φωτογραφία γυρισμένη ανάποδα...

 


5 σχόλια:

  1. Ὁ μέγας Ντοστογιέφσκι "κατήγγειλε" ὅτι ἀπὸ τὸ 2+2=4 ἀρχίζει ὁ θάνατος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έξοχα τα γράφεις και μας εκφράζεις όλους!Ο Σ.Τσιόδρας, που ως χτες δε γνωρίζαμε, έγινε ξαφνικά μες στην τεράστια ανάγκη πολυαγαπημένο μας πρόσωπο. Επιπλέον, έχει το χάρισμα να μας συγκινεί. Η ανθρωπιά μας, αυτή είναι που δεν πρέπει να χαθεί. Αυτή πρώτα και μετά η ζωή μας, κατά την ταπεινή μου άποψη. Σ' αυτά τα σημαντικά ο Θεός βοηθός!... Σ.Ε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η ώρα δεν προσφέρεται για ρίψη ευθυνών μηδέ λίθων του αναθέματος ίσως μόνο μια εκστατική στιγμή σκέψης: ποιοι μπορούν ψυχρά ν' αποφασίζουν τον θάνατο ως λιπαντικό της οικονομίας κι αυτό χωρίς καμία εγγύηση επιτυχίας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή