Το ’βλεπες το πεπόνι ζωηρό, σφριγηλό, φρέσκο, ωραιότατο. Τόκοψε ο φίλος μου από το μποστάνι κι αμέσως άρχισε να το κόβει κύβους με το σουγιά και να… τους ρίχνει σ’ έναν πλαστικό κουβά. Τον κοίταζα απορημένος…
«Για τα γουρούνια…» μου λέει. «Ήταν φυτεμένες κάτι κολοκυθιές παραδίπλα κι έγιναν ντιπ κολοκύθια κι αυτά. Δεν τρώγονται με τίποτα! Σαν τον Μπογδάνο: Απ’ έξω πεπόνι. Μέσα κολοκύθι. Για πέταμα!»
Λυπήθηκα τη σπορά του φίλου μου. Όπως και την επιλογή που («κατόπιν ωρίμου σκέψεως»;) είχε κάνει ο κ. Μητσοτάκης για να συμπεριλάβει τον εν λόγω στις λίστες των βουλευτών…
Τα «αλλοδαπά» νήπια κι οι (σιωπηλοί) Αντετοκούμπο θα σε στείλουν στην εξέδρα ανόσιε βουλευτή… Και να σου πω κάτι ακόμα; Αντί για άνοστα πεπόνια… προτιμώ τη μαύρη σοκολάτα! Γκέγκε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου