Πάρος ΙV

"Ο προσευχόμενος των βράχων" στα Τσερδάκια

Τις μέρες που έβγαζε άνεμο 7 μποφώρ, και κύμα ανάλογο, στη θάλασσα μπροστά από το κατάλυμά μας, αλλάζαμε "γιατάκι" για το μπάνιο μας. Πιάναμε τον μικρότατο νοτιοανατολικό  απάνεμο κολπίσκο (η απολυτότητα του όρου free privacy!). Περπατώντας τις λίγες εκατοντάδες μέτρα του δρόμου ως εκεί παρατήρησα πως οι σχηματισμοί και τα ιερογλυφικά των βράχων κοντά στη θάλασσα έδιναν κι έπαιρναν οργιάζοντας με το φως. Σ' ένα τέτοιο παιγνίδισμα των φωτοσκιάσεων είδα [!!!] και τον "Προσευχόμενο των βράχων" να στέκεται αντίκρυ στον ήλιο. 

Θα μπορούσε όμως να 'ναι κι ..."ένας πέτρινος αναγνώστης" που κρατά με ευλάβεια, και με αντεστραμένη τη ράχη του, ένα βιβλίο [η προσευχή και η ανάγνωση έχουν οπωσδήποτε κοινά χαρακτηριστικά]. Διαβάζει εξώφυλλο, οπισθόφυλλο και τίτλους απέναντι στο φως. Ένας αναγνώστης των βράχων με τα χαρακτηριστικά που θα του έδιδε προσωπογραφώντας τον ο λατρεμένος Ε.Χ. Γονατάς:

 [...] Καθώς περνάει από δίπλα μου αναδίνει έντονη μυρωδιά από φύκια και άλλα θαλασσόχορτα. Το μάγουλό του το σκεπάζει ένα μαύρο πετρόψαρο, μια γλιτζερή καλογριά. Καθώς γυρίζει το κεφάλι, βλέπω κολλημένο στο άλλο του μάγουλο έναν πράσινο γύλο.

Τον συναντούσαμε κάθε μέρα στις 6.15 ακριβώς. Λίγο αργότερα  [ή αν παρελπίδα είχαμε καταφθάσει εκεί αρκετά πιο νωρίς] δεν διακρίνονταν η μορφή, την οποία  η φωτοβραχογλυπτική του  εργαστηρίου, της "μυστικής" φύσεως, κατά τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή -θαυμαστώ τω τρόπω- εποίει...