Brain fog ή όπως …. Τοπίο την ομίχλη!

                       Δεν είναι πνευμονία... (φωτ. Ν.Τ.)

 

Εκείνο που, μέχρι σήμερα, έχουμε ξεκαθαρίσει σχετικά με την covid 19 είναι πως ό,τι προκαλεί στους πνεύμονες δεν είναι «πνευμονία» αλλά α γ γ ε ι ί τ ι δ α. Όπως αγγειίτιδα  (δηλ. ανοσολογικής αρχής βλάβη του ενδοθηλίου των τριχοειδών-λεπτότατων  αγγείων) είναι το κάθε τι που προκαλεί (ή … πρόκειται να προκαλέσει στο μέλλον) στους ανθρώπους (σε ασυμπτωματικούς, με ήπια συμπτώματα ή που έχουν αναπτύξει το σύνδρομο σε  μέτρια, βαριά βαρύτατη μορφή) o ιός SARS-Cov-2…

Γνωρίζουμε πως η πραγματική θνησιμότητα της νόσου ορίζεται στο 0.5 ίσως και πιο κάτω (μπορεί και λιγότερο από το 0.2%) σε όσους προσβληθούν από τον ιό. Αυτό δίνει στους ανίδεους το «δικαίωμα» να ισχυρίζονται πως δεν  είναι  παρά ένα flu-like (=παρόμοιο με τη γρίπη) σύνδρομο. Το ποσοστό βέβαια αυτό δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα όταν ένα σύστημα υγείας (όσο προηγμένο και αν είναι αυτό) καταρρεύσει. Εκεί πλέον οι αριθμοί είναι τραγικοί. Ο πολύ εύκολος τρόπος μετάδοσης του ιού (αέρας), ο αιφνιδιασμός που προκάλεσε στην ιατρική κοινότητα και στον μουδιασμένο (ακόμα!) Π.Ο.Υ. η πανδημία, δεν μας επιτρέπει προς το παρόν, εκτός από την εφαρμογή σαφώς καλύτερων θεραπευτικών πρωτοκόλλων και λήψη των αναγκαίων προστατευτικών μέτρων,  να οραματιζόμαστε άμεση έξοδο από την δεινή κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει. Διότι, εννοείται, εκτός από τον σοσιαλισμό του Κιμ που… σκοτώνει τον ιό, την μυστηριακή Κίνα που κάνοντας την «πάπια του Πεκίνου», εξαφάνισε μαζί με τον ιό  και την ύποπτη καθ’ όλα αγορά άγριων ζώων της Γουχάν, και την «αποθεραπεία -σε χρόνο ρεκόρ- του κατεξοχήν ηλιθίου των Η.Π.Α. από τη νόσο, σε τίποτε άλλο δεν μπορούμε να ελπίζουμε παρά στον χρόνο (ο καλύτερος γιατρός!), σ’ ένα εμβόλιο υπολογίσιμης ανοσοποίησης, και μια ανοσοθεραπεία που θα τροποποιεί την επιθετικότητα του ιού…

Τα δυσάρεστα ήδη συνοδεύουν αλλά και έπονται. Προς το παρόν θρηνούμε παγκοσμίως περί το ένα εκατομμύριο νεκρούς (εικάζεται πως μέχρι την πρωτοχρονιά θα έχουμε «καταφέρει» τον διπλασιασμό ή τον υπερτριπλασιασμό των θυμάτων ενός ιού που... δεν υπάρχει!...), μισό δισ. θέσεις εργασίας, ενώ παρατηρούμε ολόκληρους κλάδους και τρόπους επαγγελματικής δραστηριότητας να καταρρέουν (τουρισμός, αεροπλοΐα, κρουαζιέρα, εργασία με την φυσική παρουσία κλπ). Οι δε μεσο-μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του ιού στην υγεία ακόμα και των ασυμπτωματικών  ασθενών άρχισαν να σχολιάζονται σοβαρά και να τεκμηριώνονται.  Οι περισσότεροι πλέον μιλούν για μία  ν ε υ ρ ο ν ό σ ο  (εγκεφαλοπάθειες, ψυχικές σοβαρότατες διαταραχές -μέσα σ’ αυτά και το brain fog —  ή εγκεφαλο-ομίχλη, πολυνευροπάθειες κλπ ). Επομένως, όσοι ανόητοι επαναπροωθούν το μοντέλο της «ανοσίας της αγέλης» είναι σα να ζητούν από τον κόσμο να χτυπήσει το κεφάλι του στον τοίχο. Φυσικά «η θόλωση του νου», ή εγκεφαλο-ομίχλη, παρεπόμενο -όπως παλαιότερα έχει αποδειχθεί-  και στρεσογόνων συντελεστών, ήδη «εντοπίζεται» σε ανανήψαντες ασθενείς.

Νομίζω όμως πως αυτό το τελευταίο έχει προσβάλλει -πρωτίστως-  αρκετούς επιδημιολόγους τόσο στην Οξφόρδη όσο και τις ΗΠΑ οι οποίοι, όπως πολύ σωστά αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο του ο Ηλίας Μόσιαλος, πάνε να μετατρέψουν τους νέους σε πειραματόζωα  και να εφαρμόσουν βίαια… τους Δαρβινικούς νόμους («της φυσικής επιλογής») σε ηλικιωμένους ή ανοσοκατεσταλμένους (θα συμπληρώσω και φτωχούς, Μαύρους, Ασιάτες, σύμφωνα με τα δεδομένα που ήδη έχουμε στα χέρια μας…)

Ομίχλη του μυαλού…  (Τούτη τη φορά του επιστημονικού).